Οι δύο κόσμοι του ΠΑΣΟΚ...

on .

Ύστερα από τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ και αφού δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο, είναι ανάγκη και για την κοινωνία, αλλά και για την ισορροπία του πολιτικού μας συστήματος να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα της κεντροαριστεράς. Ο κόσμος έχασε την ελπίδα και ένα σημαντικό τμήμα του δείχνει ενδιαφέρον για τη γέννηση του νέου πολιτικού φορέα από τις δυνάμεις του λεγόμενου δημοκρατικού κέντρου.
Μπροστά σ’ αυτή την πολιτική αναγκαιότητα διχάζονται οι πολίτες που ακόμα στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ και προβληματίζονται για
το δέον γενέσθαι. Και ας μην ξεχνάμε ότι οι θυμωμένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι καιροσκόποι, οι τυχοδιώκτες και οι εξουσιομανείς έχουν βρει καταφύγιο στο μόρφωμα του Τσίπρα. Έτσι ερμηνεύεται και το ποσοστό του 15% περίπου που υποστηρίζει ακόμα έξω από κάθε λογική τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για το σημερινό ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται σε μία ιστορική στιγμή, αφού είναι αναγκασμένο να υπερβεί τα καθιερωμένα και να αντιληφθεί ότι τα κόμματα έχουν τον πολιτικό τους χρόνο, με αρχή, μέση και τέλος. Τα πάντα στην κοινωνία μεταβάλλονται και προσαρμόζονται στις κάθε φορά συνθήκες και ανάγκες.
Γι’ αυτό και κρίνονται ως φυσιολογικά τα διλήμματα και της ηγεσίας και των οπαδών. Φαίνεται ότι η συμπεριφορά τους καθορίζεται περισσότερο από ψυχολογικές εξαρτήσεις και όχι από την πολιτική σκέψη. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι το τωρινό ΠΑΣΟΚ εμπεριέχει δύο κόσμους. Πρόκειται για δύο κόσμους, που ενώ ψηφίζουν το ίδιο Κόμμα, σκέφτονται διαφορετικά για το μέλλον του Κόμματος και για την εξέλιξη της κοινωνίας. Είναι και αυτό ένα στοιχείο στην παράξενη ταυτότητα των σύγχρονων κομμάτων.
Ο ένας, λοιπόν, κόσμος είναι αυτός που ονειρεύεται την επιστροφή στο παρελθόν, είτε από την πόρτα είτε διά της πλαγίας οδού. Ενώ ο δεύτερος κόσμος βλέπει καθαρά την πραγματικότητα και έχει συνειδητά την αίσθηση της μεταβολής. Στον πρώτο κόσμο συναντάς πολίτες που δε διανοούνται την κατάργηση συμβόλων, ονομάτων και σφραγίδων. Αλλά δεν αντιλαμβάνονται ότι η διάλυση ενός Κόμματος δε σημαίνει και άρνηση της προσφοράς του.
Το ΠΑΣΟΚ επί ηγεσίας Ανδρέα και Σημίτη έβαλε τη σφραγίδα σε μεγάλες κατακτήσεις και της δημοκρατίας και της Ελλάδας. Βεβαίως οφείλουμε να δεχτούμε ότι η ιστορία του χάλασε από την ανεπάρκεια του Γ. Παπανδρέου και τη σάπια συνείδηση του Τσοχατζόπουλου. Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ με την αλαζονεία στελεχών του προκάλεσε την αγανάκτηση του κόσμου και έδωσε το δικαίωμα στον Τσίπρα και στον Καμμένο να απαξιώσουν το όλο πολιτικό σύστημα, έστω και με εκχυδαϊσμό της πολιτικής, με ψέμματα και με παροράματα.
Προς παραμυθία αυτού του κόσμου υπενθυμίζω την ιστορία του Χ. Τρικούπη, του Ε. Βενιζέλου και άλλων αξιόλογων πολιτικών του παρελθόντος...
Στον δεύτερο κόσμο του ΠΑΣΟΚ εντάσσονται εκείνοι που έχουν αντιληφθεί ότι σήμερα και ειδικά ύστερα από την καταστροφή του Τσίπρα και Καμμένου, οι ανάγκες της κοινωνίας είναι διαφορετικές, το περιβάλλον το διεθνές άλλο και η Κοινή Γνώμη ακολουθεί άλλους κανόνες λειτουργίας. Αυτοί οι πολίτες βλέπουν ως πρώτο και αναγκαίο όρο για να μπει η χώρα σε πορεία εκτός κρίσης, να τερματιστεί το αλισβερίσι και ο γάμος Τσίπρα-Καμμένου.
Επιπλέον αυτός ο κόσμος επιμένει ότι η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, χρειάζεται ρήξη με το παρελθόν και ανθρώπους που δεν τους βαρύνει το παρελθόν. Και ευτυχώς υπάρχουν πρόσωπα ικανά και να διαχειριστούν την Εξουσία και να διαφωτίσουν τους πολίτες, όπως για παράδειγμα είναι ο Βενιζέλος, ο Φλωρίδης, ο Καμίνης, η Διαμαντοπούλου, ο Θεοδωράκης, ο Μανιάτης και πολλοί που δεν είχαν την τύχη να γίνουν ως τώρα επώνυμοι. Αυτός ο κόσμος χαρίζει στον ΣΥΡΙΖΑ τον Τσοχατζόπουλο, τον Κοτσακά, την Τζάκρη, τον Κουρουπλή κ.ά.
Η Ευρώπη αλλάζει και η Ελλάδα οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα πολιτικά δεδομένα. Η τωρινή εξουσία ούτε θέλει ούτε μπορεί να συμπορευτεί με την Ευρώπη, γιατί το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η καρέκλα και η παραμονή στα παλάτια και στα καζίνα της Εξουσίας.
Γι’ αυτό και είναι άμεση ανάγκη για την Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα για τους νέους, να αναλάβουν ενωμένοι ρόλο πρωταγωνιστικό άνθρωποι άφθαρτοι από το παρελθόν και ικανοί από το παρόν, με αποστολή να θέσουν την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης και μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Όσο για τους δύο κόσμους του ΠΑΣΟΚ, έχουν υποχρέωση να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα και να βοηθήσουν ώστε να προκύψει το νέο κόμμα, ο νέος ηγέτης και το νέο πρόγραμμα για το μέλλον της πατρίδας.