Ο πρωτογενής τομέας και ο Σπύρος Μαρκεζίνης…

- Γράφει η ΑΡΕΤΗ ΜΑΛΑΜΗ

Την  Παρασκευή στις 29 του μηνα, έγινε στο «Du lac» ημερίδα  με θέμα τον πρωτογενή τομέα. Περιφερειάρχης, Δήμαρχος, Βουλευτές, όλοι οι τοπικοί παράγοντες και πολλοί αγρότες ήταν παρόντες. Θύμιζε και αυτή η ημερίδα τις παλιές, επί ΠΑΣΟΚ συγκεντρώσεις, των περίφημων «Πενταετών Προγραμμάτων», όπου πίστευες ότι μετά από κάθε τέτοια συγκέντρωση τα προβλήματα είχαν ήδη λυθεί από την Κεντρική Εξουσία! Τόσο βεβαία φαίνονταν η ευτυχής εξέλιξη των πραγμάτων μετά την ημερίδα.
Επειδή, λοιπόν, ο οικονομολόγος κ. Άγγελος Κολέμπας φαίνεται πως δεν επείσθη στη συγκέντρωση αυτή ότι θα λυθούν τα… αγροτικά  προβλήματά μας από τους… αναρμόδιους αρμόδιους της  κεντρικής εξουσίας,  γι’ αυτό  και  υποδεικνύει κάποιους απόλυτα συγκεκριμένους  και σωστούς  τρόπους για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, για τον οποίο όλοι μιλάνε και λένε πολλά, αλλά  επί χρόνια «μένουν στον τόπο τα βιολιά». 
Με πρόσφατο λοιπόν άρθρο στον «Π.Λ.»  ο κ. Κολέμπας εκφράζει την άποψη, όπως κι εμείς άλλωστε πιστεύουμε, ότι το μόνον «ευήκοον  ους» αρμοδίου  είναι ο δικός μας Περιφερειάρχης, ο κ. Αλέκος Καχριμάνης. Σ’ εκείνον απηύθυνε και τις προτάσεις του ο Άγγ. Κολέμπας. Και είναι προτάσεις απόλυτα εφικτές και απόλυτα σωστές αλλά και πολύ παλιές, αφού πρωτακούστηκαν από τον αείμνηστο Σπύρο Μαρκεζίνη τη δεκαετία του εξήντα και ΑΝ είχε από τότε εφαρμοστεί το αγροτικό πρόγραμμά του, σήμερα η Ελληνική αγροτιά και ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα θα κατείχε τα σκήπτρα διεθνώς! Τα προγράμματα του Μαρκεζίνη για τις αγροτοπόλεις και τις σχολάζουσες εκτάσεις, με όλα τα συνεπακόλουθά τους, ήταν τόσο σωστά και τόσο εμπνευσμένα, που θα έδιναν βάση σταθερή κι ακλόνητη στην Ελληνική Οικονομία. Όμως η Πολιτική στη Χώρα μας  ήταν πάντοτε μυωπική και οι πολιτικοί μας μικρόψυχοι εκτός της μόνιμης, δυστυχώς… μυωπίας τους. Και ο λαός όπως πάντα «άγεται και φέρεται» από τους… μπαλκονάτους μεν,  Μονόφθαλμους δε Πολιτικούς!
Όταν λοιπόν  ο  Μαρκεζίνης εξήγγειλε αυτά τα σωτήρια προγράμματά του στη Βουλή και στο λαό, η μεν Βουλή δεν τα ψήφισε ο δε λαός εφώναζε: Πες μας για τα ρολόγια που έφερες, για να πάρει την  Ευφυή όσο και σκληρή αλλά και Αληθινή απάντησή του: «Όσα ρολόγια και να φέρω σε σάς,  εσείς  δεν θα ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ»! Τι δίκαιο που είχε ο μακαρίτης αυτός Μεγάλος Πολιτικός! Αφού και σήμερα, ύστερα από πενήντα χρόνια,  προτείνουμε, γιατί και σήμερα αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητά τους, τα ίδια ακριβώς  μέτρα για τη θεραπεία της παλιάς και μόνιμης  αδυναμίας μας, την ανυπαρξία της πρωτογενούς μας παραγωγής. Χιλιάδες, εκατομμύρια στρέμματα χέρσων χωραφιών ανά την Ελλάδα μένουν ανεκμετάλλευτα. Γιατί; Τι τα θέλουν όσοι ζουν μακριά από το χωριό και δεν προβλέπεται να γυρίσουν για να δουλέψουν τη γη στο χωριό  τους; Να τα πάρει το κράτος, για πενήντα χρόνια και να τα δώσει στα παλληκάρια που μένουν και δουλεύουν τη μικρή τους γη στο χωριό, από την οποία βέβαια δε βγάζουν τίποτε,  γιατί τι θα κερδίσουν από ένα και δύο στρέμματα γης; Τι καρπό ή πόσα ζώα, θα βοσκήσουν σ’ αυτά; ΑΝ όμως είχαν στην κατοχή τους 40 και 50 στρέμματα και τι δεν θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν!
  Ούτε σκόρδα, ούτε κρεμμύδια, ούτε αυγά, ούτε όλα της γης τα αγαθά θα τα φέρναμε από το Εξωτερικό, όπως κάνουμε σήμερα, σα νάμαστε εμείς ανάπηροι σωματικά και πνευματικά. Εκτός ΑΝ εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι μάλλον, πνευματικά… δεν πρέπει να ‘μαστε και… Τεφαρίκια! Γιατί πόσο θα ζήσουν οι εβδομηντάρηδες και οι ογδοντάρηδες που βόσκουν ακόμα πρόβατα και ΑΝ δεν έρχονταν ήδη το γάλα του Εξωτερικού, δεν θα είχαμε και Φέτα για να… καμαρώνουμε, εμείς ειδικά σήμερα και να κάνουμε ημερίδες για τη ΦΕΤΑ μας!
Ας δώσει επιτέλους μια κυβέρνηση στους νέους ανθρώπους τους μόνιμους κατοίκους της υπαίθρου μας, τις σχολάζουσες  εκτάσεις, κίνητρα δημιουργίας και ανάπτυξης, γεωπόνους και κτηνιάτρους  δίπλα τους και τότε θα δούμε πώς προάγεται  ο πρωτογενής τομέας και στην Ελλάδα.
Αλλά για να  γίνει αυτό στη χώρα μας, για να αποδώσει ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα, ας μη γελιόμαστε, θέλει μέτρα τολμηρά και… γενναιότητα! Και τούτη η Κυβέρνηση είναι, των ΛΟΓΩΝ και των ΗΜΙΜΕΤΡΩΝ κυβέρνηση. Τέτοιες κυβερνήσεις πάνε τη χώρα ένα βήμα μπροστά και τρία παραπίσω. Και ο Περιφερειάρχης, κύριε Κολέμπα, είναι μικρό… κουμπί στον κυβερνητικό… αραμπά    και όσο και αν το θέλει, ΔΕΝ μπορεί ούτε να τον… .τρέξει τον «αραμπά», ούτε εμάς να μας κατεβάσει απ’ αυτόν πριν έρθει η ώρα  μας. Ας κάνουμε, λοιπόν, οι Έλληνες κι άλλη υπομονή. Έχουμε, βλέπετε,  εξασκηθεί, σα λαός, χρόνια σ’ αυτή.
Και ας γίνονται και οι  ημερίδες, κακό δεν κάνουν, για να ακούγονται και κάποιοι, πως έχουν κάτι  να πουν. Αλλά το θέμα δεν είναι  ΠΟΙΟΣ και ΤΙ θα πει αλλά  ΠΟΙΟΣ  θα κάνει πράξη το λόγο!