Η Σχολή των κυβερνώντων...

on .

Η κλασική αρχαιότητα, ο Ευρ. Διαφωτισμός και οι σημαντικότεροι σύγχρονοι φιλόσοφοι έχουν επισημάνει με τα γραφόμενά τους ότι σ’ ένα πολίτευμα δημοκρατικό ο πολιτικός παράγει ήθος, προσφέρει αγωγή και γενικά συμπεριφέρεται ως δάσκαλος των πολλών. Οι μεγαλύτεροι θυμούμαστε παλιότερα με πόσο σεβασμό υποδεχόμασταν πολιτικούς στα καφενεία και πόση σημασία δίναμε στα λόγια τους. Αλλά και με πόσο ενδιαφέρον σήμερα μελετάμε κείμενα που έχουν γράψει τον καιρό της πολιτικής τους δράσης.
Ας συγκρίνουμε την εκτίμηση που κερδίζουν σήμερα από τον κόσμο οι πολιτικοί μας και ιδιαίτερα οι κυβερνητικοί σε σχέση με τους παλιότερους. Μάλλον πρόκειται για ματαιοπονία, να αναζητήσουμε στους τωρινούς αποστολή παιδευτική. Τώρα ο κυβερνητικός βουλευτής προκαλεί αυθόρμητα αντίδραση και διάθεση χλευαστική εκ μέρους των πολιτών. Γιατί τι θετικό μπορεί να τους αποδώσει από την πολιτική που εφαρμόζουν ή από την συμπεριφορά τους;
Είναι γεγονός ότι οι κυβερνητικοί με το νομοθετικό τους έργο, με τον καθημερινό τους λόγο και με τις πράξεις τους παράγουν μόνο αμφιβολίες, ερωτήματα, δυσαρέσκεια και απογοήτευση. Γι’ αυτό θεωρώ ότι δοκιμάζει θλίψη όποιος επιχειρήσει να προσεγγίσει με κανόνες ηθικής ή παιδαγωγικής τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Επιμένουν στη δημαγωγία με λόγους αριστερούς, ενώ στην πράξη έχουν μεταλλαχτεί σε επαγγελματίες με κυνισμό και με ρητορεία χωρίς περιεχόμενο.
Πώς, λοιπόν, μπορεί κάποιος να μην υπογράψει τη δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη προ ημερών, όταν είπε για την Κυβέρνηση: «Θα μείνει στην ιστορία ως η δεξιότερη από όλες τις κυβερνήσεις της Ελλάδας από το 1831 ως σήμερα». Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών των δύο κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, κατ’ ουσίαν έχει μεταβληθεί σε μια Ανώνυμη Εταιρία με 153 προνομιούχους μετόχους. Γιατί προνομιούχους; Γιατί τα έσοδά τους από το Εθνικό Λογιστήριο είναι τα μόνα σταθερά σε σχέση με τα έσοδα και τις οικονομίες όλων των υπολοίπων Ελλήνων που ακολουθούν ελεύθερη – συνεχή πτώση»!
Αυτή η άποψη για κάθε πολίτη, συντηρητικό ή προοδευτικό, είναι οδυνηρή και εμπεριέχει μία δραματική σημειολογία. Όλες οι συμπεριφορές και οι πράξεις πολλών κυβερνητικών στιγματίζονται από ιδιοτέλεια, ατομική ή κομματική. Γιατί έχει την ίδια ακριβώς σημασία το να ενεργείς ανήθικα με το να ανέχεσαι ή να υπερασπίζεσαι όσους ανοσιουργούν. Διορίζουν συνεργάτες, διοικητές, Δ/ντές, συντονιστή και συμβούλους μόνο ανθρώπους από το στενό οικογενειακό περιβάλλον ή από τον πυρήνα του Κόμματος, όταν αυτό είχε μόνο το 4%. Γι’ αυτό και το κόμμα παραμένει κλειστό σαν φρούριο και αποτρέπει να εισέλθουν και νεότεροι ψηφοφόροι. Ο κ. Χρυσόγονος, ευρωβουλευτής ως τώρα του ΣΥΡΙΖΑ και από τους λίγους συγκροτημένους και σοβαρούς, χαρακτήρισε δημόσια τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα με σταλινικές πρακτικές και με ανθρώπους, τύπου Καρανίκα, που μοναδική τους δουλειά έχουν την πολιτική εξόντωση καθενός που διαφωνεί.
Η υποκρισία δεν έχει όρια. Καμώνονται πως ετοιμάζουν την χώρα για έξοδο από τα Μνημόνια, ενώ ο κόσμος δεν μπορεί να ανασάνει από τους φόρους, από τη φτώχεια, από τα δάνεια, από την ανεργία και από το «πλεόνασμα» του προϋπολογισμού. Χαίρονται, επειδή αξιωματούχοι της Ευρώπης λένε ότι εκλογές πρέπει να γίνουν στα τέλη του ’19, γιατί η Κυβέρνηση τα πάει πολύ καλά! Μήπως μας θεωρούν ιθαγενείς και νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι οι δανειστές αγαπάνε τώρα τον Τσίπρα και τον Καμμένο επειδή τους έδωσαν γη και ύδωρ; Και κάτι ακόμα: Ποια ερεθίσματα παιδευτικά προσλαμβάνει ο πολίτης όταν βλέπει τον συγκυβερνήτη Καμμένο να προκαλεί με την προσωπική του ζωή, να ξοδεύει σε πεντάστερα ξενοδοχεία του εξωτερικού, να χαλαρώνει σε καζίνο και οι κυβερνητικοί βουλευτές να τον επιβραβεύουν στη Βουλή;
Πρόκειται για μία καινούρια Σχολή πολιτικών που έχει ως κύρια αποστολή στα μαθήματα να εκπαιδεύσει τους νεότερους πολιτικούς πώς θα δημαγωγούν, πώς θα καλοπερνάνε και τους πολίτες πώς θα χειραγωγούνται.
Παραβιάζονται κατά προκλητικό τρόπο όλα τα στοιχεία, πολιτικά και ηθικά που προσδιορίζουν ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό πολίτευμα. Όλα στο βωμό της Εξουσίας. Και εμείς οι πολλοί παραμένουμε βουβοί θεατές, γιατί οι κυβερνώντες φρόντισαν να σβήσουν από μέσα μας τη φλόγα της συλλογικής συνείδησης. Ευτυχώς υπάρχει η ΕΡΤ και μας κάνει περίπατο στις γειτονιές της εικονικής πραγματικότητας.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ