Οι δανεικές «αξίες» βλάπτουν σοβαρά τη χώρα μας!

Είχαμε πει σε προηγούμενη παρέμβασή μας ότι εν ονόματι της ούτω λεγόμενης «προοδευτικότητας» έγιναν, γίνονται και θα εξακολουθήσουν να γίνονται πράγματα που προκαλούν το κοινό δημόσιο αίσθημα. Για την κατοχύρωση δήθεν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάποιων ελάχιστων μειοψηφιών, κατά τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται μια συστηματική «ενημέρωση» (παραπληροφόρηση) από μέρους των περισσοτέρων ΜΜΕ, που στόχο έχει την επιβολή απόψεων και θέσεων ξένων προς την Ελληνική παράδοση και τις διαχρονικές ελληνοχριστιανικές αξίες.
Ένα μικρό ποσοστό περί το 4-5% του κυβερνώντος κόμματος είναι αυτό που καθορίζει τους «προοδευτικούς» τάχα στόχους και η Κυβέρνηση ακολουθεί, όπως ακολουθούν πιστά, γαντζωμένοι στην καρέκλα της εξουσίας, οι κατ’ ευφημισμόν αυτοαποκαλούμενοι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος υπήρξαν οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ελληνική σημαία, η κατασυκοφάντηση της αριστείας, η μείωση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών και λατινικών, η αλλοίωση του μαθήματος των θρησκευτικών στο δημοτικό και γενικώτερα ο ιδεολογικός / αριστερός έλεγχος της παιδείας η επαναφορά του «ασύλου» στα πανεπιστήμια, τα ανοικτά σύνορα, η προσπάθεια ελέγχου της δικαιοσύνης, η νομική αλλαγή φύλου από την ηλικία των 15 ετών (κάτι που είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι λύνει), και έπεται συνέχεια, όπως η κατάργηση των παρελάσεων, η νομιμοποίηση της καννάβεως, ο γάμος ομοφύλων ζευγαριών και η δυνατότητα υιοθεσίας από αυτά, κλπ.
Δυστυχώς, το κυβερνών κόμμα έχει την πρωτοβουλία των πολιτικών εξελίξεων, χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα δευτερευούσης σημασίας για τη ζωή και την ευδαιμονία των πολιτών, για να αποπροσανατολίσει από τα καυτά καθημερινά προβλήματα, την ανεργία, τη φτώχεια, τη βαρύτατη φορολογία, την απουσία επενδύσεων, την καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων, τη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων, προσοντούχων και μη, νέων ανθρώπων, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια, και γενικά την απουσία κάθε ελπίδας για σύντομη έξοδο από την κρίση.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, δυστυχώς, ακολουθεί ουραγός, χωρίς διακριτό πρόγραμμα εξουσίας και χωρίς προσδιορισμό των αξιών που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει ως κόμμα της κεντροδεξιάς. Η απομίμηση της αριστερής «προοδευτικότητας» δημιουργεί σύγχυση στους πολίτες, οι οποίοι τελικά κρίνουν ότι ιδεολογικά δεν διαφέρουν ή διαφέρουν σε δευτερεύοντα θέματα μεταξύ τους τα δυο κόμματα.
Από τη στιγμή που η Ευρώπη έχει απαρνηθεί τη χριστιανική της παράδοση και ο Αμερικανικός τρόπος ζωής έχει επιβληθεί στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, η έμφαση δίνεται στις υλικές και κυρίως τις κάθε είδους και μορφής, είτε κατά φύσιν είτε παρά φύσιν, σεξουαλικές απολαύσεις. Ο ακόλαστος βίος είναι πλέον το ιδανικό του ατόμου και του κοινού, και ως προκάλυμμα για να νομιμοποιηθεί προβάλλεται η κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κανένας βέβαια δεν εμπόδισε ούτε και μπορεί να εμποδίσει κάποιον να έχει τις προτιμήσεις του ἐν οἴκῳ, το να προβάλλονται όμως αυτές ἐν δήμῳ ως απόλυτα φυσιολογικές και μάλιστα ενίοτε ως πρότυπο είναι εντελώς απαράδεκτο και αντιαισθητικό.
Δεν είχε άδικο ο Πλάτων, όταν έγραφε ότι η διαχρονική αιτία της φθοράς ενός κράτους ή ενός ατόμου είναι η «αμάθεια», και ότι κύριος στόχος του νομοθέτη θα πρέπει να είναι, αφ’ ενός μέν να αφαιρέσει την «ἄνοιαν» και, αφ’ ετέρου, να εμποιήσει στους πολίτες όσο το δυνατόν μεγαλύτερη φρόνηση. Η μεγίστη άνοια είναι όταν κάποιος μισεί και αποφεύγει να πράττει κάτι το οποίον θεωρεί ότι είναι καλόν, ενώ αντίθετα προτιμά να πράττει το πονηρόν και άδικον. Ουσιαστικά, δηλαδή, αυτό σημαίνει εναντίωση του αλόγου μέρους της ψυχής προς τη λογική.
Σε τέτοιους ανθρώπους δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να αναλαμβάνουν οποιουδήποτε είδους εξουσία, έστω και αν έχουν άλλες ψυχικές ή διανοητικές ικανότητες, επειδή είναι «οἰκοφθόροι» και οπωσδήποτε όχι σωτήρες του κράτους.
Δυστυχώς, η αμάθεια του πλήθους, το οποίο συχνά ψάχνει για «σωτήρες» και εμπιστεύεται άκριτα και ασυλλόγιστα τις τύχες του σε ανθρώπους που κάθε άλλο είναι κατάλληλοι γι’ αυτόν τον ρόλο, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε συμφορές και δυστυχία. «Αν δώσεις μεγαλύτερη δύναμη ή ποσότητα σε κάποιον που έχει λιγώτερη, παραβλέποντας το μέτρο, είτε στα πανιά ενός πλοίου είτε τροφή στο σώμα είτε εξουσία στην ψυχή, ανατρέπονται όλα, και λόγῳ της πλεονεξίας, στα μεν σώματα εκδηλώνονται αρρώστειες, ενώ στις ψυχές η αδικία, τέκνον της αλαζονείας», παρατηρεί μεταξύ άλλων ο μέγας φιλόσοφος..
Όλη η αρχαία ελληνική πολιτική φιλοσοφία κατέληγε σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα, ότι δηλαδή είναι αδύνατο οι πολίτες ενός κράτους να ευδαιμονήσουν, αν δεν υπάρχει ταύτιση της πολιτικής και της ηθικής. Χωρίς ηθικές αξίες ούτε το άτομο ούτε το κράτος είναι δυνατόν να επιτύχουν την ευδαιμονία. Αυτήν τη βασική προϋπόθεση ο σύγχρονος Δυτικός πολιτισμός την έχει παραγκωνίσει έχοντας δώσει σχεδόν μοναδική προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη και στις υλικές απολαύσεις.
Η αναντιστοιχία μεταξύ ηθικών αξιών και οικονομικών στόχων οδήγησε τις κοινωνίες σε τραγικά αδιέξοδα. Έχει συμβάλει, ώστε ο ατομικός και ο κοινός βίος να χαρακτηρίζονται ως επί το πλείστον από όλα τα αρνητικά επακόλουθα, το ψέμα, την αδικία, την αφροσύνη, τον φθόνο, τον άκρατο εγωισμό, την ιδιοτέλεια, τη δοκησισοφία, την αφιλία, τη φιλοχρηματία, την αλαζονεία, και πάνω από όλα τις οιστρώδεις επιθυμίες και απολαύσεις.
Μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, όπου ο Δυτικός τρόπος ζωής και νοοτροπίας επιβάλλεται σταδιακά και συστηματικά, η διακριτή εθνική ταυτότητα αμβλύνεται και αφανίζεται και αφομοιώνεται με αρχές και αξίες ξένες προς την ιδίαν παράδοση. Αυτή η νοοτροπία εξηγεί πολλά από όσα συμβαίνουν τόσο στις Η.Π.Α. όσο και στην Ευρώπη, τα οποία άκριτα οι δικές μας κυβερνήσεις, από μιμητισμό και ξενολατρεία, εισάγουν στην κοινωνία και στην πατρίδα μας, απομακρυνόμενοι από την μακρά ελληνο-χριστιανική παράδοση με τις πανανθρώπινες διαχρονικές αξίες, εν ονόματι δήθεν της «προοδευτικότητας».
Είναι καιρός τόσο οι πολίτες όσο και τα κόμματα να αναζωογονηθούν από τις πηγές του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και τις διαχρονικές αξίες που συνέβαλαν στο να επιβιώσει αυτό το έθνος για χιλιετηρίδες σε αυτόν τον τόπο και να ενδυναμώσουν με κάθε δυνατό μέσο την αίσθηση της ελληνικής ταυτότητας και ιδιαιτερότητας. Η Ελλάδα που έδωσε τα φώτα της στον κόσμο δεν έχει ανάγκη να δανειστεί από άλλους φθαρτικές της ελληνικής παράδοσης προβληματικές «αξίες».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ