Να δοθούν κίνητρα στους νέους για να μείνουν στον τόπο μας!

Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι μπορεί να γίνει ανάπτυξη της Ηπείρου με συνέδρια σε πολυτελή ξενοδοχεία; Με οικονομικές θεωρίες και αναλύσεις που δεν ευσταθούν στη κοινή λογική; Με βαρύγδουπες δηλώσεις και ανακοινώσεις; Με θα, θα, θα…; Ασφαλώς όχι είναι η απάντηση! Με ποιους θα κάνουν την ανάπτυξη; Με τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, που ούτε και αυτές έρχονται γιατί βρίσκουν στα Βαλκάνια καλύτερες ευκαιρίες και ευνοϊκότερο φορολογικό περιβάλλον;
Το πραγματικό πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν έχουν βρει πρώτα τους ενδιαφερόμενους και φτωχοποιημένους ανέργους νέους, που αν ενημερωνόταν σωστά και με κάθε λεπτομέρεια, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν και να παράγουν. Αυτούς που είναι το μέλλον αυτού του τόπου.
Έχουν φύγει στο εξωτερικό 450.000 περίπου νέοι και κυρίως επιστήμονες. Η  Ήπειρος κατέχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην χώρα μας. Οι κυβερνήσεις, οι περιφέρειες και οι δήμοι των τελευταίων οχτώ χρόνων των μνημονίων, έκαναν κάποια σημαντική προσπάθεια για να μη φύγουν οι νέοι; Ασφαλώς όχι!
Δεν είχαν ίσως χρόνο γιατί ασχολούνταν με τις «διαπραγματεύσεις με την τρόικα», για τις οποίες διάφοροι πολιτικοί, είπαν ότι τις συμφωνίες -τα μνημόνια- δεν τα είχαν καν διαβάσει ή τα έδινε η τρόικα έτοιμα για υπογραφή!
Αν λοιπόν δεν δοθούν κίνητρα στους νέους που έφυγαν ή συνεχίζουν να φεύγουν για να γυρίσουν πίσω στον τόπο τους ή στους ανέργους νέους που μένουν ακόμα εδώ για να αναπτύξουν τον πρωτογενή τομέα παραγωγής, να παράγουν γρήγορα προϊόντα, να απορροφήσουν την ανεργία και να σταματήσουν την περαιτέρω φτωχοποίηση της περιοχής μας, τότε δυστυχώς αυτή θα συνεχίζεται. Όσο τοπικά δεν κάνουμε κάτι και δεν δράσουμε αποφασιστικά και αποτελεσματικά, δε θα αλλάξει τίποτα.
Η πρότασή μου -την οποία έχω εκφράσει ξανά- έστω και την ύστατη ώρα, είναι:
Πρώτον, να απογραφούν – καταγραφούν, ύστερα από πρόσκληση - κάλεσμα οι ενδιαφερόμενοι άνεργοι, που θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα.
Δεύτερον, επειδή το χορηγούμενο ποσό είναι πολύ μικρό και δεν φτάνει για σταβλικές εγκαταστάσεις, μικρή κατοικία, αποθήκες κλπ. υποδομές για να λειτουργήσει μια παραγωγική μονάδα, είναι αναγκαίο η Περιφέρεια, οι Δήμοι και η Εκκλησία που κατέχουν αδιάθετες γαίες - εκτάσεις για καλλιέργεια και βόσκηση να τις παραχωρήσουν για είκοσι (20) τουλάχιστον χρόνια δωρεάν και, εάν αποτύχουν, να επιστραφούν και να παραχωρηθούν σε άλλους ενδιαφερόμενους με τους ίδιους ευνοϊκούς όρους.
Τρίτον, η Περιφέρεια και οι Δήμοι να διαθέσουν τα μηχανήματα και εργαλεία που έχουν, μαζί με τους τεχνίτες -χειριστές τους ώστε να εκχερσώσουν και να διαμορφώσουν τα εδάφη για να καταστούν κατάλληλα για καλλιέργεια και βόσκηση. Να ανοίξουν δρόμους, να προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια μπορούν, χωρίς καμία επιβάρυνση στους νέους αγρότες.
Και τέταρτον, το κεντρικό κράτος -η κυβέρνηση δηλαδή- να νομοθετήσει φορολογικά κίνητρα για μια δεκαετία τουλάχιστον, ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν την παραγωγή και να επιβιώσουν οι νέοι αγρότες.
Τα προβλήματα εδώ και οχτώ χρόνια στην φτωχοποιημένη χώρα μας είναι ότι δεν υπάρχουν λεφτά, υπάρχει καταστροφική φορολογία για την επιβίωση παραγωγικών μονάδων, απαγορευτικό κόστος παραγωγής, κόστος λιπασμάτων κλπ. και καμιά βοήθεια από το κράτος.
Εάν λοιπόν δεν πείσουμε τους νέους μας ότι είναι πολύ καλύτερα να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής παρά να προσπαθούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι ή  να φύγουν στο εξωτερικό, το μέλλον του τόπου μας θα είναι ζοφερό!
Αφορμή να εκφράσω την παραπάνω πρότασή μου έγινε το τελευταίο λεγόμενο «αναπτυξιακό συνέδριο» για την περιφέρεια της Ηπείρου, στο οποίο παρευρέθη και μίλησε ο πρωθυπουργός και πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης, που δεν νομίζω ότι θα προσφέρει κάτι το ουσιαστικό και αποτελεσματικό. Μετά την λήξη του όλα θα ξεχαστούν ως συνήθως, μέχρι να γίνει το επόμενο…
Αν τοπικά, οι Δήμοι και η Περιφέρεια δεν αναλάβουν δράση, η μόνη λύση είναι όλοι οι «από τα κάτω» που ενδιαφερόμαστε για τον πρωτογενή τομέα παραγωγής, αλλά και για την επιβίωσή μας, να αυτό - οργανωθούμε και να προχωρήσουμε.
Με το να μένουμε αδρανείς  μόνο να χάσουμε μπορούμε. Εάν προσπαθήσουμε, σίγουρα κάτι καλύτερο θα κερδίσουμε, τη στιγμή μάλιστα που η φτωχοποίηση συνεχίζεται και η επιβίωσή μας γίνεται δυσκολότερη.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣ