Διαχρονικά Πολυτεχνικά δρώμενα

on .

- «Γιορτάστηκε» κι εφέτος η επέτειος του Πολυτεχνείου, με αύξοντα αριθμό 44! Με την ίδια ταυτότητα συνθημάτων και επικαιροποιημένα  πανώ  κρεμασμένα στα κάγκελα του Ιδρύματος.
- Ακολουθώντας την παράδοση των συγκρουσιακών επεισοδίων, ακόμη δεν ξεκαθάρισε, και δεν πέρασε στην ιστορική καθαρογραφή αν είναι   μια χαρούμενη επετειακή γιορτή ή μια αναπαράσταση «εμφυλιακής» σύγκρουσης. Ποτέ δεν συνοδεύτηκε από νταούλια και βιολιά, ούτε φιλαρμονική του Δήμου και του Στρατού, και τιμητικές παρελάσεις ιστορικού μεγαλείου και κατακτήσεως  κάποιου κοινωνικού αγαθού. Το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ξεθώριασε αν και το ψωμί αυτή την εποχή της «πρώτης φοράς Αριστερά», μοιράζεται πλέον σε συσσίτια Εκκλησίας, Δήμου και Φιλάλληλων σωματείων και Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων, σε «ευάλωτες» ομάδες σε όλη τη χώρα, η Παιδεία έχει πλέον κατακτηθεί από Αριστερές συνιστώσες, και την Ελευθερία διαχειρίζονται πλέον τα «τάγματα εφόδου» των αποκαλούμενων «μπαχαλάκηδων».
- Αυτά, τα 44 επετειακά χρόνια,  εκείνο που διατηρείται με συνέπεια, σαν θεσμική κατάκτηση, είναι η επικοινωνιακή συνέπεια και συνέχεια της έννοιας του «εμφύλιου». Αυτό, αν και δεν το διακήρυξαν εκείνοι που συγκεντρώθηκαν αρχικά στο Πολυτεχνείο, έμεινε σαν κατάλοιπο μιας αριστερής συγκρουσιακής  διατηρούμενης εμφυλιακής ιδεολογίας, για να εκτρέπει κάθε χρόνο την επετειακή ευφορία σε εμφυλιακές συγκρούσεις.
- Και πως αλλιώς να χαρακτηρίσει ο ιστορικός του μέλλοντος  τις επιθέσεις των Ελλήνων  εορταστών της επετείου με τις δυνάμεις της αστυνομίας, και τις πολλές άλλες περιπτώσεις που γίνονται συγκρούσεις  μεταξύ των ομάδων διαφόρων αριστερών ιδεολογικών θέσεων και αποχρώσεων.
- Δεν είναι γνωστόν, αλλά στα αρχεία της Αστυνομίας ίσως υπάρχουν στοιχεία με αριθμούς και λεπτομέρειες, πόσοι έχουν τραυματιστεί  σε αυτές τις εμφύλιες συγκρούσεις.
- Στην φετινή επέτειο μάλιστα έφθασαν και ξένοι αλλογενείς αλλά ιδεολογικά ομογάλακτοι να «βοηθήσουν» στις εμφύλιες συγκρούσεις και εγκαταστάθηκαν με ξενοδοχειακό εξοπλισμό σε υπό κατάληψη χώρους του Πολυτεχνείου, και μόνο όταν τους απείλησαν  κάποιοι άλλοι  εγχώριοι ομογάλακτοι τα μάζεψαν και έφυγαν. Μερικοί από αυτούς συνελήφθησαν και κρατήθηκαν προσκαίρως…
- Καταγεγραμμένες πρέπει να είναι από την Αστυνομία και όλες εκείνες οι περιπτώσεις των καταστροφών καταστημάτων, εμπορευμάτων, αυτοκινήτων, περιουσιών  και κατοικιών που συνόδευσαν πολλές επετείους του Πολυτεχνείου. Τώρα που οι οικονομολόγοι περισσεύουν και έχουν ζουρλάνει τους ανθρώπους με τις θεωρίες και τα μνημόνια, κάποιοι από αυτούς θα πρέπει να μετρήσουν πόσο κόστος είχαν όλες αυτές οι καταστροφές και βανδαλισμοί, και πόσο ΑΕΠ, όπως το λένε, εζημίωσε η οικονομία της χώρας, και την πλήρωσαν όλοι οι Έλληνες. Μια μελέτη, ένα διδακτορικό, ένα μεταπτυχιακό, ας προκηρύξουν οι παραγωγικοί φορείς των Αθηνών, τα Επιμελητήρια, τα συνδικάτα της αγοράς, μια οικονομική Σχολή, οι «πρωτεργάτες» του Πολυτεχνείου, οι οποίοι μετά 44 χρόνια πήραν σύνταξη, από εκεί που βολεύτηκαν, και άφησαν   ανυπεράσπιστη την ιδέα του Πολυτεχνείου, και τώρα μετράνε όλοι οι νοικοκυραίοι τις χιλιάδες μολότωφ να πέφτουν γύρω από το σύμβολο της διαμαρτυρίας τους, και τους τραυματίες αστυνομικούς, και τα καμένα αυτοκίνητα, μέσα αστικών συγκοινωνιών και ιδιωτικά, που καταστρέφονται. Αριστεροί πάσης μορφής είναι οι καταληψίες του Πολυτεχνείου, που παράγουν και εκτοξεύουν όλον αυτόν τον εξοπλισμό φωτιάς και καταστροφής που γίνεται γύρω από το Πολυτεχνείο.
- Και από τον ίδιο χώρο ήταν και εκείνοι που έκαψαν και κατέστρεψαν ένα από τα παλιά κτίρια του Πολυτεχνικού συγκροτήματος του παλαιότερου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της Ελλάδας.
- Αναρωτιέται ο απλός άνθρωπος, τώρα μάλιστα που δοκιμάζονται οι περισσότεροι Έλληνες, και που ένα μεγάλο μέρος των αποφοίτων του Ιδρύματος εκπατρίζονται μαζικά, για να βρούν δουλειά και καλύτερη τύχη στην Ευρώπη και σε πολλές άλλες χώρες, πού είναι οι μαχητές της 17 Νοέμβρη 1973, να υπερασπιστούν το έμβλημα εκείνης της κίνησης και εκείνου του εγχειρήματος, για να φύγει η χούντα; Αυτή την Ελλάδα ονειρευόταν; Αυτή τη μεταπολίτευση σχεδίασαν σαν νέα ιδέα και όνειρο σύγχρονης Δημοκρατίας;
- Οι ίδιοι που σήμερα κυβερνούν, στο μεταπολυτεχνικό περιβάλλον μεγάλωσαν σπούδασαν, εργάστηκαν, σταδιοδρόμησαν, πλούτισαν, και τώρα μιλούν για φαύλο και διεφθαρμένο καθεστώς, για πλουτοκράτες και ευάλωτους, για προοδευτικούς και συντηρητικούς  για εκσυγχρονιστές και γραφειοκράτες.
- Μέσα σε αυτούς και οι υπερασπιστές και συντηρητές της ιδέας  του Πολυτεχνείου.
- Αλλά πέραν αυτών, των αυτονόητων σκέψεων των απλών πολιτών, οι οποίοι  κάθε μέρα χάνουν και ένα κομμάτι της ευημερίας που κατέκτησαν με μόχθους και κόπους πολλούς, βλέπουν να εξαχνούνται τα συνθήματα του Πολυτεχνείου, η επέτειος να ξαναγυρίζει τον εφιάλτη του διχασμού. Η χούντα έφυγε προ πολλού, 44 ολόκληρα χρόνια πέρασαν. Ήταν ένα κίνημα,  σαν πολλά άλλα κινήματα που εκδηλώθηκαν ιστορικά στην πατρίδα μας σχεδόν σε έναν αιώνα, οι προηγούμενες γενιές τα κλείδωσαν στο ντουλάπι της ιστορίας, και προχώρησαν και έκλεισαν τις πληγές, μεγάλες πληγές, και εθνικές συμφορές, και φυσικές και άλλες καταστροφές και αναστύλωσαν τα ερείπια των πολέμων. Είναι πολλά τα 44 χρόνια να ξανανοίγουν σελίδες εμφύλιου, του οποιουδήποτε εμφύλιου, και να γίνονται όλες αυτές οι καταστροφές εθνικού πλούτου, με τις μεγαλύτερες απώλειες, της φυγής εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων καταρτισμένων πολλών από αυτούς, στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, και η επέτειος να νοθεύεται  με καταστροφικές πράξεις.
- Ας αντικριστεί και έτσι κάποια στιγμή. Η πατρίδα φτωχαίνει και γεράζει, αλλά μας χρειάζεται όλους. Επίκαιρος πάλι ο Κωστής Παλαμάς:
    «Βοσκοί στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι λύκοι!
    Στα όπλα Ακρίτες! Μακριά οι φαύλοι και οι περιττοί!
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται  
ο  μέτοικος