Ο Πύργος του Τάτλιν και ο Πύργος της Βαβέλ!..

Η «έφοδος του Ανθρώπου στον Ουρανό» και δη η έφοδος του Σοβιετικού ανθρώπου στον ουρανό, είναι ο βασικός συμβολισμός του πύργου του Τάτλιν, του προτύπου της κατασκευής που «κοσμεί» εν είδει Χριστουγεννιάτικου δέντρου την κεντρική πλατεία μας.
Πρότυπο του πύργου του Τάτλιν, ο Παλαιοδιαθηκικός πύργος της Βαβέλ. Του πρώτου πύργου, στην αυγή της ανθρώπινης Αιστορίας, με τον ίδιο συμβολισμό: την έφοδο του Ανθρώπου στον Ουρανό.
Ο πύργος της Βαβέλ καταστράφηκε από το Θεό, ο πύργος του Τάτλιν δεν κατασκευάστηκε ποτέ!!! Το θέμα λοιπόν δεν είναι η κακογουστιά του αντιγράφου (για τα γούστα του καθενός καμία αντίρρηση) αλλά ο συμβολισμός, παραμονές Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα, γιορτάζουμε την έφοδο του Ουρανού στη Γή και όχι το αντίθετο. Εκεί έγκειται και η Ύβρις!
Το κατασκεύασμα της πλατείας δε δίχασε τους πολίτες, όπως έγραψαν κάποιες ιστοσελίδες ή ΜΜΕ. Διχάζω σημαίνει μοιράζω στη μέση. Οι αντιδράσεις έδειξαν ξεκάθαρα ότι αυτοί που το αντιμάχονται είναι πλειοψηφία. Η πλειοψηφία των ανένταχτων πολιτών, δε μπήκε στη λογική μιας πολιτικής αντιπαράθεσης (κακό Σοβιετικό κατασκεύασμα και άλλα τέτοια). Αυτό που ενόχλησε ήταν ότι το κατασκεύασμα αντιμάχεται αυτό που η πλειοψηφία κατανοεί ως Χριστούγεννα.
Το ότι τόσοι πολλοί πολίτες αντέδρασαν επί του συγκεκριμένου, προκάλεσε τη σκωπτική αντίδραση των υπερασπιστών του, οι οποίοι εγκαλούν αυτούς που αντέδρασαν ως επιλεκτικά αντιδρώντες. Πού ήταν λένε, όλοι αυτοί όταν φτιαχνόταν το έκτρωμα της πλατείας ή όταν στήνονταν τα αγάλματα των Πύρρου, Ολυμπιάδος και Αλέξανδρου με εμφάνιση Χόμπιτ;
Και πράγματι επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, η απάντηση είναι πώς αυτός ο Λαός μπορεί να αντέξει (κάτω υπό προϋποθέσεις) την ασέλγεια στο τοπίο, στα εθνικά του σύμβολα αλλά όχι στα θρησκευτικά του σύμβολα.
Αντιστρέφοντας την ερώτηση. Δεν κατάλαβα, προτρέπουν να αντιδράσει ο Λαός και για την πλατεία και για τον Χόμπιτ Πύρρο ή απλώς συμβουλεύουν να το βουλώσει και στην περίπτωση του κατασκευάσματος της κεντρικής πλατείας;
Οι αντιδράσεις απέδειξαν πως η πλειοψηφία αυτού του τόπου παραμένει πιστή στο Παπαδιαμαντικό: «Το επ’ εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν, και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια Ελληνικά έθη».
Οι στρατευμένοι ποικιλόχρωμων ιδεολογιών ανακατεύτηκαν επίσης στη συζήτηση και στην αντιπαράθεση. Το θέμα δεν είναι ότι όλοι αυτοί ανακατεύτηκαν στην κουβέντα. Το θέμα είναι ότι προσπάθησαν να διδάξουν στους αδαείς τόσο την προέλευση του Χριστουγεννιάτικου δέντρου όσο και το «νόημα των Χριστουγέννων».
Μας είπαν ότι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφερε ο  Όθωνας και συνεπώς είναι ξενόφερτο. Οπότε; Οπότε κακώς μας πείραξε ο «εγχώριος» πύργος του Τάτλιν! Φαίνεται ότι ποτέ στα νιάτα τους δεν είπαν τα κάλαντα. Αλλιώς θα ήξεραν τους πρώτους στίχους:
«Αρχιμηνιά κ αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιΆ…».  Δεντρολιβανιά, ε; Τι είναι ωρέ και τούτο;
Ούτε έριξαν μια ματιά στο «Βυζαντινών βίος  και πολιτισμός», του Φαίδωνος Κουκουλέ:  «…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής». Ξένοι γι’ αυτούς και οι Βυζαντινοί.
Όσον αφορά στο «νόημα των Χριστουγέννων», ούτε καν τους περνά από το μυαλό, πως το νόημα ενός γεγονότος το κατανοεί αυτός που το γνωρίζει και μετέχει σε αυτό. Δηλαδή ο πιστός Λαός. Παρόλα αυτά, επιμένουν ότι το κατανοούν!  Το δέχομαι!
Συνεπώς, να υποθέσω ότι όλοι μαζί θα συναντηθούμε στις 25 Δεκεμβρίου (ή του Δεκέμβρη αν προτιμάτε) στις εκκλησιές για να ψάλουμε το:
Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, 
καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει.
Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι.
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι.
Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον,
ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.
Τι,  όχι;  Γιατί; Γιατί, θα μας πουν, «Σιγά μην ήτανε Παρθένος». Γιατί, θα μας πουν, «Σιγά μην υπάρχουν άγγελοι».  Γιατί  «Το αστέρι ήταν σύνοδος πλανητών», θα μας πουν. Γιατί, δεν πιστεύουμε στους  μάγους. Γιατί, τι είναι αυτό με τον «προ αιώνων Θεό»; Γιατί απλούστατα δε πιστεύουμε σε κάτι τέτοια πράγματα και γιατί σας θεωρούμε το λιγότερο αφελείς, θα μας πουν!
Εμ, φίλοι μου, όλα τα παραπάνω είναι ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Αν μας αρέσει συμμετέχουμε. Κατόπιν ψάχνουμε και το «νόημά» τους. Αν δεν μας αρέσει, στήνουμε όποιο μνημείο θέλουμε, του δίνουμε όποιο νόημα θέλουμε αλλά όχι στο «όνομα των Χριστουγέννων».
Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν!