Όχι και αποζημίωση στους Αλβανοτσάμηδες!

Εμείς οι Ηπειρώτες -και ειδικά οι Θεσπρωτοί- κατά τη διάρκεια της κατοχής αποκτήσαμε με αίμα εμπειρίες από την ισλαμοναζί Αλβανοτσάμικη κακουργία. Οι κινητοποιήσεις απογόνων των δολοφόνων Τσάμηδων στην Αλβανία και η προβολή των αρπακτικού χαρακτήρα «αιτημάτων» τους από την αλβανική πολιτική ηγεσία βρίσκουν πολλούς απληροφόρητους για τα κακουργήματα, που διέπραξαν σε βάρος των Ελλήνων Χριστιανών της περιοχής με τη βοήθεια σε όπλα και εφόδια από τους Χιτλερικούς. ΄Ετσι, κάποιοι έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η καταφυγή και το κρύψιμο των Τσάμηδων στην Αλβανία ήταν αποτέλεσμα της εχθρικής συμπεριφοράς των Ελλήνων και όχι της κακουργηματικής τους δράσης στη Θεσπρωτία. Μια εικόνα για το πώς είχαν τα πράγματα μας δίνουν δυο ανέκδοτες απόρρητες  αναφορές της εποχής, που δημοσιεύονται για ενημέρωση και εμπλουτισμό όσων γνωρίζουμε. Η πρώτη  «Περί των ενεργειών και προθέσεων των Μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας» συντάχθηκε από τον τότε Διοικητή Χωροφυλακής Θεσπρωτίας Μοίραρχο Ν. Σιαπέρα, ο οποίος απευθυνόμενος στην Ανωτάτη Δ. Χ. Ηπείρου στις 20 Δεκεμβρίου 1943 γράφει τα εξής:
«Αναφέρω ότι την 18ην τρ. και περί ώραν 2αν μ.μ. έλαβε χώραν εν Παραμυθία και εν τη αιθούση της Αλβανικής Διοικήσεως, κατόπιν διαταγής του ενταύθα Γερμανικού Φρουραρχείου, συγκέντρωσις των προέδρων δέκα πέντε περίπου χωρίων καθ’ ην παρέστησαν οι: 1. Νομαρχών κ. Κουτρούλης, 2. Μαζάρ Ντίνος, 3. Ρετζέπ Ντίνος, Μουσουλμάνοι και ηγέται της Αλβανικής κινήσεως εν Θεσπρωτία ως και διάφοροι Μουσουλμάνοι της περιφερείας Παραμυθιάς. Προσήλθεν ο Γερμανός Φρούραρχος και εις έτερος αξιωματικός εξ Ηγουμενίτσης, οίτινες συνεζήτησαν επί διαφόρων ζητημάτων, ιδία δε περί των παραγομένων εν Θεσπρωτία προιόντων ως και περί του πληθυσμού της περιφερείας εις ΄Ελληνας και Μουσουλμάνους. [Σ.Σ.: Προφανώς για να πλιατσικολογήσουν οι ισλαμοναζί]. Μετά την συγκέντρωσιν ήτις διήρκεσεν ημισείαν ώραν, ο Ρετζέπ Ντίνος πλησιάσας τον αποχωρούντα αντιπρόσωπον της Νομαρχίας κ. Κουτρούλην εδήλωσεν αυτώ εμφαντικώς ότι αι «Ελληνικαί Αρχαί δεν είναι πλέον ανεκταί εν Θεσπρωτία και ιδία η Ελληνική Χωροφυλακή, ότι αύται θ’ αποχωρήσωσιν εκ Θεσπρωτίας και ότι η περιφέρεια θα διοικηθή υπό Μουσουλμάνων» ακολούθως δε χωρίς να αναμείνη απάντησιν του Νομάρχου απεχώρησεν.
Ολίγον βραδύτερον επηκολούθησεν μυστική συνεδρίασις των Μουσουλμάνων υπό την προεδρείαν των δύο ανωτέρω ηγετών της Αλβανικής κινήσεως, καθ’ ήν συνεζητήθησαν διάφορα και ελήφθησαν αποφάσεις μεταξύ των οποίων αι εξής: 1. Εκλογή εκ Μουσουλμάνων προς άσκησιν της διοικητικής εξουσίας εν τη περιφερεία της Παραμυθίας, 2. Απείθεια απόλυτος προς τας Ελληνικάς Αρχάς και εξαναγκασμός τούτων διά τρομοκρατικών μεθόδων εις αποχώρησιν και 3. προγραφή και εκτέλεσις υπαλλήλων και ιδία οργάνων της Χωροφυλακής.
Μετά την συγκέντρωσιν ετέθη υπό των ανωτέρω ηγετών εις κυκλοφορίαν η φήμη περί αποχωρήσεως των Ελληνικών Αρχών εκ Παραμυθίας. Ενημερώθη ο Νομάρχης, όστις και με εβεβαίωσεν ότι υπεδείχθη και αυτώ να αποχωρήση της θέσεώς του, διότι άλλως διέτρεχε τον κίνδυνον να δολοφονηθή. Η τοιαύτη κατάστασις, ως ήτο επόμενον, εσκόρπισεν την απογοήτευσιν εις τους κατοίκους, οίτινες ανησυχήσαντες σοβαρώς διά την ασφάλειάν των, ευρίσκονται εν απολύτω απογνώσει. 
Κατόπιν της διαμορφωθείσης καταστάσεως επεσκέφθημεν σήμερον τον Γερμ. Φρούραρχον, ον και κατέστησα ενήμερον περί των ενεργειών και προθέσεων των ανωτέρω Μουσουλμάνων, έλαβον δε την απάντησιν ότι αι διαδόσεις αύται ουδεμίαν ανησυχίαν δικαιολογούν και ότι άπαντες οι υπάλληλοι δέον να εξακολουθήσουν το έργον των. Παρά ταύτα όμως δεν έπαυσαν εκτοξευόμεναι διάφοροι απειλαί,  αίτινες ως γνωστόν όχι μόνον μειούσι το κύρος των Δημοσίων Υπηρεσιών, αλλά και συντελούσιν εις την διατάραξιν της γαλήνης και ησυχίας του τόπου. Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι επηρεασθέντες εκ των απειλών τούτων μετά βίας συγκρατούνται εις τας θέσεις των. Η περαιτέρω διατήρησις της Χωροφυλακής και λοιπών υπηρεσιών ενταύθα εις ουδέν ωφελεί, τουναντίον κρατεί εκτεθειμένην την ζωήν αυτών εις βέβαιον κίνδυνον.
Υποβάλλω την παράκλησιν όπως εκτιμώντες δεόντως την σοβαρότητα της δημιουργηθείσης καταστάσεως, προέλθητε εις τας δεούσας ενεργείας παρά τω αυτόθι Γερμανικώ Στρατηγείω αιτούμενοι την έκδοσιν διαταγών προς το ενταύθα Γερμ.  Φρουραρχείον διά την λήψιν παρ’ αυτού μέτρων προς προστασίαν της προσωπικής ασφαλείας των υπαλλήλων Θεσπρωτίας.
Επί τούτοις αναφέρω ότι ο Μουσουλμάνος Μαζάρ Ντίνος εκ Παραμυθίας εγκαταλείψας την Ελλάδα το 1932 ανεχώρησε διά Τουρκίαν ένθα και εγκατεστάθη οικογενειακώς. Ούτος κατά την κατάρρευσιν αφίκετο ενταύθα και ήρξατο ηγούμενος της Αλβανικής κινήσεως, ιδρύσας και Αλβανικήν Διοίκησιν εν τω Γραφείω της οποίας ανήρτησε πινακίδα υπό τον τίτλον ‘ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ’. Ο ειρημένος τυγχάνει μετά του αδελφού του Νουρή Ντίνου διαμένοντος εν Ιωαννίνοις, ο διευθύνων νους της όλης κινήσεως εν Θεσπρωτία και ο υποκινητής των διαπραττομένων εγκλημάτων εις βάρος των Ελλήνων. Επίσης φέρεται ακολουθών την τουρκικήν υπηκοότητα, τυγχάνει δε άγνωστον πώς δικαιολογείται η ενταύθα παραμονή του. Ο έτερος Ρετζέπ Ντίνος, ανεψιός του πρώτου, τυγχάνει Αλβανικής υπηκοότητος, διατελέσας εν Αλβανία αξιωματούχος της Αλβανικής νεολαίας. Αφίκετο ενταύθα μετά την κατάρρευσιν διαμένων εν Ηγουμενίτση και Φιλιάταις και αποτελεί το έτερον σκέλος της Αλβανικής κινήσεως εν Θεσπρωτία. Υποβάλλω την παράκλησιν όπως εξακριβωθή η υπηκοότης των ανωτέρω, εισηγούμενος εις περίπτωσιν καθ’ ην ακολουθούσιν ξένην υπηκοότητα απέλασίν των εξ Ελλάδος. Επάναγκες θεωρώ όπως αφιχθώσιν ενταύθα οι κ.κ. Γεν. Διοικητής και Ανώτ. Διοικ. Χωροφυλακής Ηπείρου προς ανάκτησιν του ηθικού των υπαλλήλων και των κατοίκων».
Από τα Βρετανικά αρχεία είναι η δεύτερη απόρρητη αναφορά, που συντάχθηκε από τον Άγγλo Ταγματάρχη P. R. Musson τον Αύγουστο του 1944 και αναφέρει και τα παρακάτω: «Οι Τουρκαλβανοί από την περιοχή της Τσαμουργιάς ήταν ανοιχτά ανθέλληνες και οπλοφορούσαν και εξοπλίζονταν από τους Γερμανούς. Είχαν σκοτώσει πολλούς ΄Ελληνες πολίτες και είχαν κάψει χωριά... Το μίσος των Τουρκαλβανών για τους ΄Ελληνες της περιοχής ήταν της πιο φανατικής υφής, που έχω δει ποτέ μου».
Αυτούς τους εγκληματίες  μας ζητά ο εκλεγμένος με τη δύναμη των ναρκωδολαρίων πρωθυπουργός της Αλβανίας να τους... αποζημιώσουμε κιόλας! Ηρεμήστε κ. Ράμα. Μπορεί το αξιακό σας σύστημα να απαιτεί αποζημίωση του θύματος στον θύτη, αλλά το απαγορεύουν οι αξίες του πολιτισμένου κόσμου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΚΑΛΗΣ