Τα «προαπαιτούμενα» του Σκοπιανού!..

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Επιτέλους, έπειτα από ατέρμονες συζητήσεις γύρω από το FYROM (κράτος, έθνος, αλυτρωτικά, γλώσσα, ιστορία, κ.α.) μπήκαμε με σθένος στο «σωστό» δρόμο θέτοντας «ουσιαστικά…» προαπαιτούμενα για την περεταίρω πορεία των διαπραγματεύσεων, τα οποία απασχολούν σοβαρά τα πολιτικά μας κόμματα και τα ΜΜΕ που βάλθηκαν να μας ενημερώνουν, με ανιστόρητους, κατά κανόνα, εκπροσώπους επί μέρες τώρα, αρχής γενομένης από τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης και εντεύθεν.
Ιδού λοιπόν μερικά απ’ αυτά τα ουσιαστικά… προαπαιτούμενα: Ποιοι την οργάνωσαν; Τι ήταν αυτοί; Πόσοι συγκεντρώθηκαν; Τι σκοπό είχε η συγκέντρωση; Πατριωτικό ή ανατροπή της κυβέρνησης; Τις φωτογραφίες στο ευρωκοινοβούλιο τις τράβηξε ο ευρωβουλευτής κ. Παπαδημούλης ή ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι είπε ο κ. Μπουτάρης; Η εκκλησία τι ρόλο έπαιξε; Ακροδεξιοί και φασίστες οι περισσότεροι και αφελείς πατριώτες οι λιγότεροι; Οι ΑΝΕΛ που έδωσαν το παρών και η θέση τους που συμπίπτει με εκείνη της Χρυσής Αυγής είναι χρυσαυγίτες; Υπήρχαν χουντικοί και πόσοι ήταν αυτοί; Ο στρατηγός που μίλησε είναι ακροδεξιός, πατριώτης ή χουντικός; Οι συγκεντρωθέντες ήταν 90.000 όπως τους μέτρησε η αστυνομία και συμφωνούν και τα Σκόπια ή 500 ως 800 χιλιάδες που τους ανεβάζουν οι οργανωτές; Πού ήταν τα ΜΜΕ και η ΕΡΤ;
Αυτά και άλλα πολλά, εξ’ ισου «σοβαρά» κάλυψαν το μεσοδιάστημα μέχρι τη συγκέντρωση της Αθήνας την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου. Όσο για την ταμπακιέρα, τίποτα.
Τι ήταν πάλι αυτή η συγκέντρωση των 120 ως 140 χιλιάδων λαού, πάλι με τη μέτρηση της αστυνομίας; Πάλι οι ακροδεξιοί και οι χρυσαυγίτες κινητοποίησαν τους οπαδούς τους από τη Θράκη ως την Κρήτη και γέμισαν την πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους; Αμ αυτός ο κ. Μάρδας τι σόι καθηγητής είναι που τις 40 χιλ. τις έβγαλε στην αρχή 500 χιλ. και την άλλη μέρα κάτω από 600 χιλ.; Πόσοι ήταν οι χουντικοί που διέκρινε ο ΣΥΡΙΖΑ πίσω από το Γίγαντα Μίκη Θεοδωράκη; Ύστερα και 800 χιλ. να ήταν τι είναι μπροστά στα 10 εκατ. των Ελλήνων που δεν πήγαν; Ο αριστερός φασισμός τι διαφέρει από τον δεξιό φασισμό; Οι δεξιοί ΑΝΕΛίτες πάνε αριστερόστροφα και οι «αριστεροί» Συριζαίοι δεξιόστροφα; Τι ήθελε να πει ο Μίκης με το «αριστερόστροφος φασισμός»; Γιατί ερεθίστηκαν οι αριστεροδεξιοί; Η συνταραχτική ομιλία του Μίκη ήταν πατριωτική, ενωτική ή διχαστική; Ο κ. Παπαδημούλης γιατί δεν τράβηξε φωτογραφίες και αφήνει το ευρωκοινοβούλιο ανημέρωτο ενώ «αγωνιά» να μάθει πόσοι και ποιοι ευρωβουλευτές ήταν παρόντες; Η Ν.Δ. ήταν ο καλυπτόμενος υποκινητής; Ήταν Συριζαίοι στη συγκέντρωση; Το δημοψήφισμα πρέπει να γίνει; Οι Έλληνες πολίτες είναι ή δεν είναι ενημερωμένοι; Οι Σκοπιανοί πολίτες που δηλώνουν πως, ό,τι κι αν αποφασισθεί χωρίς δημοψήφισμα τίποτα δεν θα ισχύει είναι ενημερωμένοι; Ο ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα του 2015 ήξερε τι ψήφιζε;
Αυτά και άλλα πολλά παρόμοια ευτράπελα τα καταστήσαμε, μόνοι μας, προαπαιτούμενα που επεσκίασαν τα ουσιώδη και παραπλανούν το λαό με άγονες συζητήσεις που ταυτοποιούνται με το «αν οι άγγελοι είναι αρσενικοί ή θηλυκοί», ενώ το πρόβλημα, αναμφισβήτητης εθνικής σημασίας ευρίσκεται προ των πυλών και απαιτεί πανεθνική ομοψυχία.
Το γενόν έχον, αυτοαποδυναμωθήκαμε και διχαστήκαμε πριν δώσουμε τη μάχη. Αυτό δεν είναι θαύμα; Όχι θα έλεγε η κα Αρβελέρ που δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην υφήλιο που βρίσκεται συνεχώς σε εμφύλιο.
Το Σκοπιανό, δυστυχώς, χάρις στις χαλαρές αντιδράσεις μας όχι μόνον από το 1990 αλλά και από το 1944 μας ξέφυγε και μετατράπηκε σε τραγωδία την οποία ΝΑΤΟ και ΗΠΑ αλλά ηπιότερα και η ΕΕ μας αναγκάζουν να ανεβάσουμε στη σκηνή πρόχειρα, βεβιασμένα και απροετοίμαστα, αδιαφορώντας προκλητικά για τη σύγχυση που προκαλούν στην ελληνική κοινωνία, αλλά και την αμηχανία που οδήγησαν τα πολιτικά κόμματα που διχάστηκαν και δεν μπόρεσαν να ομονοήσουν σε μία ενιαία εθνική γραμμή.
Όπως περιεπλάκη τώρα το θέμα και εφ’όσον πρυτανεύει η μικροπολιτική όλοι, κατά γενική ομολογία, περιμένουν, όπως συμβαίνει στις τραγωδίες, τον από μηχανής θεό να δώσει τη λύση στο αδιέξοδο και αυτή φαίνεται ότι είναι «η μη λύση». Η «μη λύση» ικανοποιεί όλους μικροπολιτικά και ψηφοθηρικά και κάποιοι θ’ αποφύγουν νέες κωλοτούμπες. Δεν θα είναι λοιπόν θαύμα η μη λύση να είναι η λύση;
Μένει να δούμε σε ποιον θα χρεωθεί η αποτυχία των διαπραγματεύσεων, στα Σκόπια ή στην Αθήνα και αν η χρέωση αυτή θα ισοδυναμεί με ήττα. Ας ελπίσουμε ότι η αδιαλλαξία των Σκοπίων θα είναι η αιτία της όποιας αποτυχίας και αυτό θα πρέπει να γίνει γνωστό στη διεθνή κοινότητα. Αν όμως, ω του θαύματος, τη φορτώσουν σε μας τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ