Η αστάθεια βλάπτει σοβαρά τη χώρα!..

Την ώρα που για την οικονομία της χώρας η σταθερότητα πολιτική, οικονομική, κοινωνική είναι απαραίτητες περισσότερο από κάθε άλλη φορά εξωγενείς αλλά και ενδογενείς παράγοντες δημιουργούν κλίμα γενικευμένης αστάθειας που απωθεί σ’ ένα άδηλο και απώτερο μέλλον κάθε ελπίδα ανάπτυξης και επιστροφής στην απροσδιόριστη μέχρι στιγμής κανονικότητα.
Στους εξωγενείς, πρώτη θέση έχει η Τουρκία σε ρόλο μοχλού με υπομόχλια την Αλβανία, τη FYROM, την τουρκική γι’ αυτήν μειονότητα της Θράκης, τις γκρίζες βραχονησίδες, το Αιγαίο, τις ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδος και τέλος την ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών προς τη χώρα μας. Με αυτά τα δεδομένα τι χρείαν πολέμου έχει; Παρά ταύτα και αυτή την έσχατη απειλή, προκλητικά χρησιμοποιεί εκμεταλλευόμενη τις δικές μας αδυναμίες.
Η Αλβανία αποθρασύνεται μέρα με τη μέρα ενθαρρυνόμενη από την Τουρκία. Ακύρωση της συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, ωμή καταπίεση της ελληνικής μειονότητος, περιουσιακές διεκδικήσεις, αμφισβήτηση χερσαίων συνόρων και κατάργηση του εμπολέμου.
H FYROM ενώ χωρίς τη δική μας συγκατάθεση ούτε ΕΕ ούτε ΝΑΤΟ μπορεί να δει, προκλητικά υποκλίνεται στο σουλτάνο Ερντογάν, τον υπ’ αριθμόν ένα σήμερα εχθρό της χώρας μας, δηλώνοντας υποταγή και αφοσίωση στο νονό του μουσουλμανισμού. Και ενώ εμείς της προσφέρουμε κάθε λογής οικονομική στήριξη ο κ. Ζάεφ δηλώνει αμετακίνητος στο όνομα Μακεδονία και στη μακεδονική ταυτότητα του ετεροκλήτου πληθυσμού της υποστηριζόμενος από πολλές χώρες της ΕΕ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Ποιος δεν εξεπλάγη ακούγοντας την κα Μέρκελ να καλωσορίζει τον «μακεδόνα» πρωθυπουργό της «Μακεδονίας»; Ούτε ίχνος προσχηματικής κάλυψης έναντι του ελληνικού λαού. Μας θεωρεί, εξ’ ανάγκης, δεδομένους και μας αγνοεί προκλητικά, αφού σφραγίστηκαν οι είσοδοι μεταναστών στις χώρες της ΕΕ. Η ταπείνωση ενός ιστορικά ηρωικού και περήφανου λαού, μέλους της ΕΕ, περνάει σε δεύτερη μοίρα…
Τα μεγάλα, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, φυσικά κοιτάσματα εμπλέκουν τη χώρα μας σε μία έντονη διεθνή περιδίνηση, η οποία σε συνδυασμό με τη γεωστρατηγική της θέση στο χώρο της ΝΑ Ευρώπης επαυξάνει το κλίμα της εσωτερικής αστάθειας με ό,τι δυσμενές αυτή συνεπάγεται εν όψει της εξόδου μας από τα γνωστά μνημόνια, που τόσο εκθειάζει (γιατί άραγε;) ο κ. Μοσκοβισύ. Μήπως, τώρα που δέσανε τα συμφέροντά τους θέλουν να μας ξεφορτωθούν; Πώς να ερμηνευθεί η στάση του κ. Ντράγκι και η σύγκρουσή του με τον κ. Τσακαλώτο;
Ναι, δική μας υπαιτηότητι, καθυστερούν οι πλειστηριασμοί, δικαιολογημένα εν τινι μέτρω και αδικαιολόγητα εν πολλοίς το Ελληνικό που η ιδιωτικοποίησή του, πέραν του δικού της ενδιαφέροντος θ’ αποτελούσε μεγάλο κράχτη προσέλκυσης επενδύσεων. Είναι γι’ αυτόν τόσο αναξιόπιστος ο κ. Τσακαλώτος, ώστε να καθυστερεί την καταβολή της δόσης των 5,7 δισ.; Η διαφωνία γύρω από την αναγκαιότητα ή μη της προληπτικής γραμμής στήριξης δεν θα μπορούσε να ξεκαθαρισθεί από τραπεζίτες και οικονομολόγους; Αυτή η θολούρα δεν επαυξάνει την αστάθεια; Βέβαια, θα ήταν παράλειψη να μην συνεξετασθεί αυτή η γραμμή με την ρευστότητα της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία δεν μπορεί παρά να έχει αρνητικές επιπτώσεις και στις δικές μας οικονομικές εξελίξεις.
Στους ενδογενείς παράγοντες πρώτη θέση, κατά την άποψή μας, κατέχει η πολιτική φαγομάρα ακόμα και εν όψει εθνικών κινδύνων. Απογοήτευση και θλίψη προκάλεσε, ανά το πανελλήνιο η τελευταία ολομέλεια της Βουλής. Κάθε ανάλυση για κάθε κοινό νου που είχε την υπομονή να την παρακολουθήσει θεωρείται περιττή. Έσπειρε την ανησυχία και δεν μείωσε τους φόβους ακόμη και των πλέον ψύχραιμων πολιτών έναντι των εξωγενών κινδύνων που περιβάλλουν τη χώρα μας. Την ίδια ώρα το ιταλικό γεωτρύπανο σήκωνε πλώρη για Μαρόκο και η Τουρκία παρέτεινε τις ναυτικές ασκήσεις στην περιοχή μέχρι τις 20 Μαρτίου για προφανείς λόγους.
Κατά δεύτερο λόγο, αναφέρεται η συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση που ταλανίζει τη χώρα εδώ κι οχτώ χρόνια τώρα, χωρίς δυστυχώς ευοίωνη προοπτική. Πού είναι η παραγωγή, οι εξαγωγές, ο βιώσιμος ανταγωνισμός; Πώς και από πότε τα πλεονάσματα του 3,5% θα καλύπτονται από την ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας και όχι από την άγρια φορολόγηση που έχει σαν φυσική συνέπεια την ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή; Η αβεβαιότητα εκατομμυρίων νοικοκυριών για το γέμισμα της κατσαρόλας και την εξασφάλιση της στέγης τους μόνον ανησυχητική αστάθεια δημιουργούν με ταυτόχρονη μείωση της αγωνιστικής διάθεσης των πολιτών που εγγίζει τα όρια της αδιαφορίας ακόμη και εν όψει ορατών εξωτερικών κινδύνων.
Κατά τρίτο λόγο, αναφέρεται η κοινωνική αστάθεια με έντονα τα χαρακτηριστικά της ανασφάλειας, της αυξημένης εγκληματικότητος, των ληστειών και διαρρήξεων με ξυλοδαρμούς και δολοφονίες, τον εμπρησμό καταστημάτων και αυτοκινήτων, την εκτόξευση μολότωφ εναντίον των οργάνων της τάξης με ορμητήριο το άσυλο του ΕΜΠ (χώρο ελεύθερης διακίνησης ευγενών… ιδεών) την εγκαθίδρυση του αβάτου των Εξαρχείων ως την αυτοδικία για απονομή της δικαιοσύνης από ομάδες αγανακτισμένων παιδιών… ηλικίας ενιότε και 30 ετών.
Αν σ’ αυτά προστεθούν και οι χιλιάδες προσφύγων, νομίμων μεταναστών και πόσων λαθρομεταναστών που έχουν αλλοιώσει τη συνοχή του κοινωνικού ιστού από πού θα πρωτοφυλαχθούμε αν, ο μη γένοιτο, οδηγηθούμε σε μη ειρηνική αντιμετώπιση ενδεχομένης τουρκικής πρόκλησης; Οι γκρίζοι λύκοι συμμάχησαν με τον Ερντογάν κι εμείς κυνηγάμε ο ένας τον άλλο σαν να μην συμβαίνει τίποτα γύρω μας.
Όλοι όσοι διχάζουν σήμερα το λαό, διαπράττουν εθνικό έγκλημα. Λαός, εθνικές ένοπλες δυνάμεις και τα ελληνόπουλα που ευχόμαστε να μην βρεθούν στην ανάγκη να κληθούν υπό τα όπλα επιβάλλεται υπέρ ποτέ ν’ αποτελούν μια ενιαία, ομόψυχη και αρραγή μάζα ως τη μόνη δύναμη που θα φοβάται όποιος επιβουλεύεται την εδαφική μας ακεραιότητα και την εδαφική μας κυριαρχία.
Οι πολιτικοί μας ας αρθούν, επιτέλους, στο ύψος των περιστάσεων. Οφείλουν να ενωθούν και να ενώσουν τους Έλληνες απανταχού ευρισκομένους. Αν δεν το πράξουν θα είναι υπόλογοι για όποια καταστροφή ήθελε πλήξει τη χώρα.
Είθε ο Θεός να μας φωτίσει όλους και το άπλετο φως των σκανδάλων ας λάμψει και λίγο αργότερα. Άλλωστε τόσα χρόνια ζούσαμε στο σκοτάδι κι ας μην διαφεύγει της προσοχής μας ότι και το πολύ φως τυφλώνει… γεγονός που επαυξάνει την ήδη υπάρχουσα αστάθεια, που υπονομεύει καίρια κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας μας και επιστροφής της χώρας στην πολυπόθητη κανονικότητα.
Τέλος, τα ΜΜΕ, σεβόμενα την αποστολή τους, να παύσουν να φανατίζουν τους απλούς πολίτες διογκώνοντας τα επουσιώδη που τροφοδοτούν πάθη μίσους, φανατίζουν και διχάζουν το λαό. Η ακροαματικότητα να στηρίζεται στην ποιότητα και όχι στη φτηνή ποσότητα…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

Ομοτ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών