Έλλειψη αντικειμενικής τηλεοπτικής ενημέρωσης!

Αναπόσπαστο στοιχείο της δημοκρατίας αποτελεί η λεγόμενη τετάρτη, στην ουσία πρώτη εξουσία, δηλαδή ο «Τύπος». Άλλοι, ειδικοί επί του αντικειμένου, ανέλυσαν με αξιόλογα άρθρα τη σχέση των μέσων ενημέρωσης με τη δημοκρατία, τη δεοντολογική δημοσιογραφία και την ανάγκη τηλεοπτικής αξιοπιστίας δίδοντας έμφαση στην τελευταία, λόγω του μεγάλου αριθμού των τηλεθεατών.
Κατόπιν των ανωτέρω, το παρόν θ’ αναφερθεί σε πεζές διαπιστώσεις επί της συμπεριφοράς ορισμένων τηλεπαρουσιαστών και δημοσιογράφων, που προκαλούν βάναυσα τον τηλεθεατή.
Ουδείς αμφισβητεί ότι, όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες έτσι και οι δημοσιογράφοι είναι ελεύθεροι να επιλέγουν το Κόμμα που τους εκφράζει και να το υπερασπίζονται στις ιδιωτικές τους συζητήσεις. Όταν όμως ασκούν δημόσια το λειτούργημά τους μέσω τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών εκπομπών που, δυστυχώς, ουσιαστικά ανεξέλεγκτα μπαίνουν στα σπίτια μας, οφείλουν να το ασκούν με πλήρη αντικειμενικότητα και υπευθυνότητα. Εκφράσεις όπως: τηρώ ίσες αποστάσεις, λέγω τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, λέγω τα πράγματα με τ’ όνομά τους ή έξω από τα δόντια κ.ά.π., υποδηλούν διάτρητο περιτύλιγμα των μεροληπτικών επακολούθων.
Πέρα όμως από οποιαδήποτε κριτική δεν πρέπει να παραγνωρίζεται η υπαλληλική τους θέση με ό,τι ελαφρυντικό αυτό συνεπάγεται. Το μη κατανοητό είναι η κραυγαλέα προσποιητή άγνοια παγκοίνως γνωστών γεγονότων και περιστατικών, η εξίσωση ανίσων μεγεθών, η επισκίαση των σημαντικών από ασήμαντα ή από αλληλοκαλυπτόμενες φωνασκίες, η υπόθαλψη της κοκκορομαχίας με αποτέλεσμα την εκτροπή της συζήτησης από το κύριο θέμα και τις υποβαλλόμενες ερωτήσεις για να κλείσει με το «δυστυχώς ο τηλεοπτικός χρόνος τελείωσε», θα τα πούμε την άλλη φορά!
Καραμπινάτη πρόκληση αποτελεί το γεγονός της χαμηλού επιπέδου σύνθεσης των οργανωμένων panels. Κατά κανόνα άσχετα μειράκια των πολιτικών κομμάτων ή παλιοί καριερίστες πολιτικοί, κενοί καινών αντιλήψεων, άπειροι και ανιστόρητοι αναλυτές, δημοσιογράφοι κομματικοποιημένοι, ορισμένοι μάλιστα άνετα χαρακτηρίζονται ως εκπρόσωποι Τύπου της Κυβέρνησης, με συντονιστή τον «αμερόληπτο...» τηλεπαρουσιαστή που μεθοδεύει τη συζήτηση, είτε με διακοπές είτε με αλληλεπικαθήμενες ερωτήσεις, προς τα εκεί που ο ίδιος στοχεύει.
Η παρελθοντολογία αποτελεί κοινό παράγοντα – γνώρισμα όλων των τηλεπαρουσιαστών με μόνιμες τις στερεότυπες ερωτήσεις προς τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Κι εσείς τα ίδια κάνατε, κι εσείς υπογράψατε το μνημόνιο του 2015 του ΣΥΡΙΖΑ. Μα αγνοούν ότι από το μείον 7% η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου παρέδωσε την οικονομία με 0,2-0,5% θετικό πρόσημο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ με τους γρίφους Βαρουφάκη την πήγε προς τα πίσω; Φως φανάρι η υποκριτική άγνοιά τους, προκλητική η ερώτησή τους και μεροληπτική η στάση τους. Η ερμηνεία ελεύθερη. Για το εγγύς μέλλον η ερώτηση: Αν αύριο γίνετε Κυβέρνηση θα καταργήσετε το νόμο περικοπής των συντάξεων, τη μείωση του αφορολογήτου και τον ΕΝΦΙΑ; Προς τι αυτή η ηλιθία, με το pardon, ερώτηση, όταν γνωρίζουν την πραγματικότητα και την ανάγκη της χώρας να αποδείξει ότι είναι αξιόπιστη; Ποιους θέλουν να ικανοποιήσουν με τέτοια φτηνά τεχνάσματα;
Τούτου έπεται άλλη γελοίου περιεχομένου ερώτηση: αφού  δεν μπορείτε να τ’ αλλάξετε, αποσιωπώντας προκλητικά την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο μιας παραγράφου του κ. Τσίπρα, τότε γιατί ζητάτε να σας ψηφίσει ο ελληνικός λαός με νέες εκλογές; Με αυτά και μόνο, αβίαστα προκύπτει με πόσο χαμηλά κίνητρα οργανώνονται οι τηλεσυζητήσεις, με πόση έλλειψη σεβασμού της νοημοσύνης των τηλεθεατών, με πόση αδιαφορία για τις όποιες συνέπειες, με πόση ανευθυνότητα παραβιάζουν την δημοσιογραφική δεοντολογία εις βάρος ακόμα και αυτής της ίδιας της δημοκρατίας. Τιμωρήθηκε ποτέ κανείς; Αλλά ποιος έχει το θάρρος να τα βάλει με τη συντεχνία του Τύπου;
Περάσαμε και περνάμε περίοδο σκανδάλων με όλους τους δημοσιογράφους καθαρούς και αναμάρτητους. Καταγγέλλουν πάντα τους άλλους, ποτέ συναδέλφους τους με συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά κάπου-κάπου λένε πως είναι γνωστοί κάποιοι που τα πιάνανε χοντρά ή τα πιάνουν ακόμα, χωρίς όμως ονόματα! Αν ο λαός, όπως οι ίδιοι διατυμπανίζουν, δεν πιστεύει τους πολιτικούς να είναι βέβαιοι ότι εξ ίσου δεν πιστεύει ότι έχει αντικειμενική, αληθινή, αμερόληπτη τηλεοπτική πολιτική ενημέρωση. Να επιβραβεύουν τα θετικά κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και να ψέγουν τα αρνητικά τους. Να μην χαϊδεύουν αυτιά γιατί έτσι υποβαθμίζουν την αποστολή τους και αυτό βλάπτει ευθέως τη δημοκρατία μας. Ας αλλάξουν επί τω καλώ. Ποτέ δεν είναι αργά...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, Ομότ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών