Το παλιό Πανεπιστήμιο και η ανάπλασή του…

on .

l Δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο την προηγούμενη εβδομάδα πως υπάρχει κάποια κίνηση από φοιτητές που φοιτούσαν τη δεκαετία του 1970 στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και πως αυτή η κίνηση σκοπό έχει να συνεγείρει, να ευαισθητοποιήσει, να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον των πολιτών και πρωτίστως της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την ανάπλαση των κτιρίων του πρώην Πανεπιστημίου (που καλόν είναι να ονομαστεί Δομπόλειο, για να μη συγχέεται με το νέο Πανεπιστήμιο).
Η κίνηση αυτή έχει εμπνευστή της τον Αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Κολοκυθά ο οποίος φοίτησε στο Φυσικομαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων την δεκαετία του 1970 και στη συνέχεια στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Την ιδέα του Εμμανουήλ Κολοκυθά φαίνεται να την ενστερνίζονται τόσο ο Δήμαρχος όσο και πολλοί συμπολίτες μας, επιστήμονες και καλλιτέχνες.
Αν όντως υπάρχει γνήσιο ενδιαφέρον ν’ αναπλαστούν τα κτίρια του παλαιού Πανεπιστημίου (που προτείνω να ονομαστεί Δομπόλειο) θάναι ένα έργο πνοής για την πόλη και την Ήπειρο. Εκεί που επιφυλάσσομαι είναι για την ονομασία (να ονομαστεί δηλαδή ΚΕ.ΜΟΝ.ΤΕ. (Κέντρο Μοντέρνας Τέχνης), ίσως οι εμπνευστές της ιδέας να το ξανασκεφτούν. Γιατί επείγει η στέγαση ποικίλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων στα κτίρια (θεωρώ πως προέχει η μεταστέγαση σ’ αυτά της Δημοτικής Πινακοθήκης που σήμερα στεγάζεται στο μικρό κτίριο της οδού Κοραή. Έργα δε πολλά, πολλών Ηπειρωτών -και όχι μόνο- καλλιτεχνών είναι αποθηκευμένα σε χώρους που δεν είναι και οι καταλληλότεροι για τη συντήρησή τους).
Ας σκεφτούν όλοι όσοι γνησίως και ανιδιοτελώς και έξω από πολιτικάντικες σκοπιμότητες στοχάζονται για έργα μεγάλης πνοής στην πόλη, πώς μπορούν να συμβάλλουν σ’ ένα τόσο σπουδαίο έργο.
Πιστεύω πως αρχίζει μια κινητικότητα και εύχομαι να γίνει κάτι…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΚΟΣ