Η απλή αναλογική απαιτεί ώριμους πολιτικούς!..

on .

Μακρά είναι η αντιπαράθεση μεταξύ των υποστηρικτών της απλής αναλογικής και εκείνων της ενισχυμένης, κατά τινα βαθμό, τοιαύτης. Η εκπροσώπηση στη Βουλή όλων των κοινωνικών ομάδων φαίνεται ως η πλέον λογική και δίκαιη. Η, κατ’ ανάγκην, πολυκομματική σύνθεσή της αποτελεί, για την ελληνική πραγματικότητα, μέγα μειονέκτημα γιατί οδηγεί σε έλλειψη κυβερνητικής σταθερότητας, σε μακρά περίοδο ακυβερνησίας, αναζητώντας «προγραμματικές συγκλίσεις…» (η ελληνική διοίκηση δεν έχει καμία σχέση με τη βελγική), σε αέναα παζάρια και εκβιασμούς για τους υπουργικούς θώκους με κατάληξη η μειοψηφία να επιβάλλεται στην πλειοψηφία, γεγονός ουδόλως δημοκρατικό.
Ζωντανό παράδειγμα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ο κ. Τσίπρας (145 βουλευτές) για να σχηματίσει κυβέρνηση, αναγκάστηκε, αυτός ο αριστερός, να συνεργασθεί με τον ακραιφνή δεξιό κ. Καμμένο (7 βουλευτές σήμερα), ο οποίος εξασφάλισε 5 (!!!) υπουργικές θέσεις και μία θέση αντιπροέδρου της Βουλής. Για να προσχωρήσει δε και να προσθέσει μία πρόσθετη ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ η κα Παπακώστα, κατέλαβε κι αυτή αξίωμα υφυπουργού… Πού κρύβεται η αξιοκρατία;
Έτσι, ένα κόμμα 145 βουλευτών που, δημοκρατικά, ο ελληνικός λαός του έδωσε την εξουσία και να εφαρμόσει το πρόγραμμά του αναγκάζεται να ενδίδει στους όρους που θέτει το κόμμα των 7 (επτά) βουλευτών εκ των οποίων, πλην του κ. Καμμένου, οι υπόλοιποι ήταν άγνωστοι στο ευρύτερο κοινό. Και όμως αυτοί οι άγνωστοι έγιναν, ελέω ανάγκης, όλοι υπουργοί (!!!) και κατευθύνουν σημαντικούς τομείς του δημοσίου βίου, ενώ η εκλογική τους βάση τους έχει, προ πολλού, εγκαταλείψει. Άρα, αυτή τη στιγμή δεν εκπροσωπούν ούτε το 1,5% του εκλογικού σώματος και όμως διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, που, συχνά εκθέτουν την εμφάνισή της στο εξωτερικό και δημιουργούν μείζονα προβλήματα διχασμού στο εσωτερικό.
Οι τελευταίες δηλώσεις του στις ΗΠΑ ξεσήκωσαν θύελλες στην Κυβέρνηση και στην Αντιπολίτευση και ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν τον απέλυσε, ως έδει, αλλά, τουναντίον, εξόχως ταπεινωτικά γι’ αυτόν, απέπεμψε, αντ’ αυτού, τον κ. Κοτζιά για να μην χάσει την δεδηλωμένη. Επιπροσθέτως, η καταφανώς καιροσκοπική του θέση στο Μακεδονικό, σε αντίθεση με την επίσημη κυβερνητική τοιαύτη, δημιούργησε εσωτερικές αναταραχές που διχάζουν τον ελληνικό λαό με βαρύτατους ένθεν και ένθεν χαρακτηρισμούς. Αν πίστευε αυτά που διατυμπανίζει, σαφώς υποκριτικά, θα μπορούσε ν’ αποτρέψει τον κ. Τσίπρα να προχωρήσει στη συμφωνία των Πρεσπών ή να υπερψηφίσει τη γνωστή πρόταση της Ν.Δ. στη Βουλή. Τα επιχειρήματά του, για να δικαιολογήσει τη στάση του ότι δεν θα ρίξει την Κυβέρνηση για χατήρι της Ν.Δ. είναι φαιδρά και δεν πείθουν κανένα.
Αλλά, για του λόγου το αληθές, αφού τόσο κόπτεται κατά της συμφωνίας, ας τολμήσει να εμφανισθεί στη Θεσσαλονίκη, στην Κοζάνη, στη Φλώρινα για να δει πόσοι τον πιστεύουν. Αποδυνάμωσε την ομοψυχία του ελληνικού λαού φέρνοντας το διχασμό ενώ μπορούσε να τον προλάβει και να τον αποτρέψει. Η καρέκλα όμως αποδείχθηκε πιο ισχυρή και ο πρωθυπουργός, πάλι για την καρέκλα τον ανέχεται και δεν τον αποπέμπει.
Έτσι, κ. Λεβέντη, λάτρη και υποστηρικτή της απλής αναλογικής, η μειοψηφία των ΑΝΕΛ καπελλώνει την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ. Και, στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται μόνο για δύο κόμματα. Αν όμως χρειαζόταν 3 ή 4 κόμματα για να σχηματισθεί κυβέρνηση η Βουλή θα μετατρεπόταν σε πύργο της Βαβέλ και η χώρα θα πήγαινε σε νέες εκλογές και το γαϊτανάκι θα συνεχιζόταν.
Η απλή αναλογική, κ. Λεβέντη, απαιτεί ώριμους και υπεύθυνους πολιτικούς και πολίτες. Στη χώρα μας, αυτή την περίοδο δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Λέτε και μονότονα επαναλαμβάνετε ότι όποιος αποδεχθεί τα 11 σημεία της πρότασής σας θα τον στηρίξετε. Αν ο λαός σας δώσει π.χ. 4%, πώς θέλετε ένα μεγάλο κόμμα π.χ. του 35% να ενδώσει σε μια μικρή μειοψηφία;
Ο στόχος σας είναι αιθεροβαμονικός και αδίκως κατηγορείτε την κ. Γεννηματά που με ρεαλισμό επιθυμεί βελτίωση του σημερινού εκλογικού συστήματος προτείνοντας μία αναλογικότερη πριμοδότηση του πρώτου κόμματος αντί των 50 εδρών που κερδίζει σήμερα. Η χώρα μας ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο αυτό που δεν χρειάζεται είναι αδύναμη κυβέρνηση παρατεταμένη ακυβερνησία και αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που αποτελούν το τελικό προϊόν της απλής αναλογικής.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, Ομότ. Καθηγητής Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών