Η «χρυσή εποχή» της Αριστερας!
- Ακόμη δεν μπορούμε να ξεδιαλύνουμε τι γίνεται με αυτά όλα τα χρυσά τούβλα που βλέπουμε και ξαναβλέπουμε στις οθόνες μας. Και ακόμη δεν λαγαρίσαμε στο μυαλό μας και δεν καταλήξαμε τι συμβαίνει, αλλά και τι είναι το «λαθρεμπόριο», πού είναι η «μαυραγορά», η νόμιμη ή μη «εξαγωγή» τόσου χρυσού σαν να είναι ντομάτες, τι σημαίνει τελικά «ανταλλακτήριο», πως λειτουργούν τα «χυτήρια χρυσού», και πως με τόσο χρυσό να βγαίνει τόσο απλά από τη φτωχευμένη μνημονιακή Ελλαδίτσα μας και οι «εξαγωγές μας να είναι χωρίς ισχές»!
- Ο μέτοικος στοχάζεται και προβληματίζεται από πού να αρχίσει κάποια αντίστροφα ιστορικά ανάλογα των κρίσεων που γνώρισε και πόσο «γυάλιζε» ο χρυσός και πως «περπατούσε» και άφηνε τα ίχνη του στην αγορά!
- Η πρώτη ενθύμηση που τούρχεται στο μυαλό είναι αυτή η βαρυφορτωμένη λέξη «μαύρη αγορά» και το παράγωγο οι «μαυραγορίτες»!
- Είναι οι λέξεις που και στην τωρινή κρίση ακούγονται συχνά, ανακατεμένες και με αρκετή πολιτική που αρέσει πολύ στην Αριστερή διαχείριση και εκμετάλλευση της σκανδαλολογίας.
- Και ο μέτοικος θυμάται καλά την «μαύρη αγορά της κατοχής» που την έψαχνε να τη βρεί ο πολίτης που πεινούσε, και σε κάποια «ανταλλακτήρια» και τότε. Και εκεί μαζευόταν τα τζοβαϊρικά της οικογένειας, τα οικογενειακά ενθύμια, τα πατρογονικά κειμήλια, τα μπακίρια και τα ασημοσερβίτσια της Πόλης και της Αλεξάνδρειας, οι χρυσοποίκιλτες στολές και ασημοζώνες, και «κομμάτια», πολλά «κομμάτια» τις λίρες, τα ναπολεόνια, τα πεντόλιρα και τα χρυσά μετζίτια και οι τουρκικές λίρες. Καληώρα σαν και τώρα. Δεν έχει καμιά διαφορά η κρίση. Οι μεγάλες ηλικίες την χαρακτήρισαν ήδη σαν μια ίδια της κατοχής. Μερικοί μάλιστα λένε πως μοιάζει απαράλλαχτα σαν ζούμε μια άλλη κατοχή, την Οικονομική.
- Και τότε, πολύτιμα πράγματα της οικογένειας που έφθαναν στο μπεζαχτά του μαυραγορίτη, μερικές φορές, ήταν για λίγο καλαμπόκι, για λίγο λάδι, για λίγο αλάτι για λίγα όσπρια. Κάποια γεύματα επιβίωσης. Σαν και σήμερα, σαν την επικαιρότητα που ζούμε. Χωρίς την νοσηρή επικοινωνία, και χωρίς ρητορείες στη Βουλή που δεν υπήρχε, και χωρίς θριαμβολογίες για επιτυχίες εντοπισμού! Ο εντοπισμός τότε ήταν η τύχη να τον βρεις και να εξασφαλίσεις ένα ακόμη πιάτο φαΐ. Μερικοί μάλιστα ακόμη λένε και σήμερα «καλά που ήταν και οι μαυραγορίτες και δεν πεθάναμε από την πείνα». Κάπως έτσι εξελίσσεται και η υπόθεση αυτή της μεγάλης επικαιρότητας με τον χρυσό, η οποία όπως φαίνεται ότι τελικά ίσως, θα χαρακτηρισθεί ως «νόμιμη δραστηριότητα», που εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί τους ανθρώπους που βρίσκονται στην ανάγκη να χτυπήσουν την πόρτα του ανταλλακτηρίου. Και οι Τούρκοι θα σωρεύουν χρυσάφι και θα πούν στο τέλος ότι έσωσαν τον Ελληνικό λαό από την μνημονιακή εξαθλίωση. Ε δεν είναι μακριά η ίδια ιστορία, της κατοχής, τότε που οι Τούρκοι μας έστελναν βοήθεια με το καράβι «Κουρτουλούς» που το υποδεχόταν στον Πειραιά οι πεινασμένοι με χειροκροτήματα («έρχεται το Κουρτουλούς»!). Κοίτα πού μπορεί να σε φθάσει αυτή η ιστορία με τα χρυσά, σαν μια άλλη παράλληλη ιστορία που την επαναλαμβάνουμε τώρα με ιστορική μνήμη κενή. Την περνάμε σαν φάρσα που λένε οι… σοφοί; Γιατί με όσα έγιναν αυτές τις μέρες, από το Κοινοβούλιο με τους άστοχους κομπασμούς και τις εξελίξεις που όλα αλλάζουν, μόνο σαν φάρσα θα καταγραφεί στην ιστορία αυτού του καιρού και θα είναι μάλιστα για μεγάλο τρολάρισμα αν δούμε να επιστρέφονται τα τούβλα χρυσού, στους χρυσεμπόρους!
- Και άλλα πολλά θυμάται ο μέτοικος από την κατοχή και τις συναλλαγές που τότε γινόταν ή είδος με είδος, ή με χρυσά που έβγαιναν από τα σεντούκια και τα πουγγιά από την μεγάλη περιπέτεια του ξενιτεμού των Ελλήνων ή στην «αντίσταση» που έβρεχε ο ουρανός αγγλικές λίρες με τις ρίψεις από αεροπλάνα. Είναι και αυτή μια άλλη παρένθεση με τα ίδια χαρακτηριστικά του «ανταλλακτηρίου» με πολύ αίμα και πολλές θυσίες, πολλά μεγάλα λόγια, πολλά καμμένα χωριά .
- Ένα άλλο σενάριο, το οποίο θέλει μια άλλη μελέτη κρίσης, η οποία φθάνει μέχρι σήμερα, που κυκλοφορούν πολλά μηχανήματα ανιχνεύσεως μετάλλων, και βέβαια και χρυσού, κάποιων που ψάχνουν να βρούν τις χαμένες λίρες του ουρανού, σε παλιά γεφύρια, ιερά προσκυνήματα, και σημαδεμένους τόπους.
- Αυτό το σενάριο έχει πολλές σελίδες και πολλές σκηνές κάπως μάλιστα ανάλογες με τις καταθέσεις που αναζητούνται σήμερα με ηλεκτρονικά και ψηφιακά εργαλεία σε ξένες τράπεζες ή εξωχώριες «επενδύσεις».
- Αν μετρηθεί το φαινόμενο και η αποκάλυψη του συνολικού αυτού φαινομένου της τύχης του χρυσού κεφαλαίου που οι Έλληνες έχασαν, έτσι όπως αποκαλύπτεται, με τα χυτήρια, όπου «ρευστοποιήθηκαν», ενθύμια ζωής, αναμνηστικά κομμάτια, συλλεκτικά αντικείμενα, κοσμήματα, σπάνια έργα παραδοσιακών χρυσοχόων και ασημουργών, ιστορικά κειμήλια μουσειακής και αρχαιολογικής αξίας, τότε η τελική ζημιά πρέπει να μετρηθεί και σαν ένα μεγάλο πολιτιστικό έλλειμμα της χώρας και των Ελλήνων. Στο χυτήριο χάθηκε και ένα κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού.
- Και εδώ, δεν πρέπει να απαλλαγεί και η παρούσα εξουσία η οποία συνεχώς επαναλαμβάνει ότι θα εφαρμόσει ένα οικονομικό μέτρο της καταγραφής της κινητής περιουσίας των πολιτών, σε όλα τα νομίσματα, και τα έργα τέχνης που κατέχουν, για να φορολογηθούν. Η στροφή προς τα ανταλλακτήρια και η απαλλαγή από την κατοχή τέτοιων αξιών, ήταν μια εύκολη έξοδος όταν μάλιστα η διαφήμιση τόνιζε την αξία σαν κόσμημα.
- Για αυτή την πλευρά του γεγονότος όπως εξελίχθηκε δεν έγινε κάποιος σχολιασμός ούτε και εκτιμήθηκε η πολιτιστική αξία που χάθηκε στα χυτήρια.
- Υπάρχουν και άλλες πλευρές αυτής της ιστορίας, και κάποιοι ερευνητές ιστορικοί, συλλέκτες και αρχαιολόγοι θα μπορούσαν να μελετήσουν και να εκτιμήσουν τις άλλες απώλειες που υπέστη η πολιτιστική αξία του τόπου.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται …
ο μέτοικος
