«Σκονάκια» επικαιρότητας

- Η επικαιρότητα τρέχει που λένε οι ειδησεογράφοι, τα γεγονότα  επικαλύπτονται συνεχώς και δεν τα προλαβαίνουμε μερικές φορές ούτε για ανάγνωση, η μνήμη δεν τα φθάνει να τα ανασύρει και να τα διασταυρώσει, και άλλα πολλά, και χρειάζεται ένα «σκονάκι»  για μια θύμηση, για ένα απλό σχολιασμό, για να ξεχωρίσει κανείς την «αίρα» (τα fake news), από το «στάρι» (την πραγματική είδηση), για μια τελική αξιολόγηση των όσων συμβαίνουν γύρω μας.
- Και ο μέτοικος, έχοντας  καταχωρήσει στον δικό του σκληρό δίσκο, την μαθητική πρακτική με τα «σκονάκια», μαζεύει από την επικαιρότητα  κάποια και τα φυλάει για μνημοσύνη ή για αναπαραγωγή στις περιπλανήσεις του.
- Κι ας αρχίσουμε από τα γιορτινά μας στολίσματα της πόλης  των γραμμάτων και της παράδοσης. Είναι πράγματι ωραίος ο Χριστουγεννιάτικος  στολισμός της πόλης μας. Χρώματα, φώτα απομίμηση χιονισμένων δένδρων στην πλατεία, ένα μικρόσωμο  «Χριστουγεννιάτικο δένδρο», ολίγον φορτωμένο παιχνίδια, παρουσιάσεις, μουσική και ορχήστρες. Θα λέγαμε αρκετά πληθωρικά από την περσινή  ιδεολογική προβολή του «πύργου του Τατλιν», που σχολιάστηκε  σαν άσχετος με τις παραδοσιακές γιορτές. Τώρα, αν εφέτος είχαν και μια παραδοσιακή φάτνη, θα είχαμε μια άλλη γιορταστική Γιαννιώτικη εικόνα.
- Η επίσκεψη του Τσίπρα στον Πούτιν στη Ρωσία  πλούτισε το «σκονάκι» της επικαιρότητας με το σχόλιο του Πούτιν για κάποιες   «σαχλαμάρες». Δεν ακούστηκε καλά η λέξη, αλλά προστέθηκε στη διπλωματική μας ιστορία δίπλα  στις «κωλοτούμπες», και στην επανάληψη της ελαφρότητας για την ιστορία της γραβάτας, με μια δικαιολογία  που δεν είχε το χιούμορ του Ιταλού Ρέντζι, που του χάρισε μια γραβάτα, του Γιούνκερ που του φόρεσε εικονικά τη γραβάτα του, και την προσέγγισε στο άκομψο μαντηλάκι στο τσεπάκι. Ούτε διασκεδάστηκε στη σκηνοθεσία στην αμμουδιά στην τελετή της Πρέσπας, και στο δυναμικό και ηρωϊκό ξεγραβάτωμα στο Ζάππειο! Και το ξεγραβάτωμα συνεχίζεται, σαν Αριστερή λαϊκή  αντίσταση, και μόδα του βουνού,  για να θυμίζει τελικά στις ξεγραβάτωτες  διεθνείς παρουσίες, κάτι από την παράδοση του λαού και του τόπου για τα «ξεΐγκλωτα σαμάρια»!
- Αλλά στη  Μόσχα ο Τσίπρας κατανάλωσε πάλι την Αριστερή φαιά του ουσία,  του ιδεολογικού του εγκεφάλου, για να πείσει τον παγερό Πούτιν ότι η χώρα μας παίζει ρυθμιστικό ρόλο στα ενεργειακά της Μεσογείου και πρέπει να λογαριάζεται σαν μεγάλος παράγοντας στην διεθνή σκηνή. Μετά την Ευρώπη, που ξεκίνησε για να την αλλάξει, τώρα  μεγαλοπιάνεται πάλι με νέο αριστερό πλάνο για ρυθμιστικό ρόλο και στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Ασία! Η Μικρή Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων, που επί της πρώτης φοράς Αριστερής κυβέρνησης, μετριέται πως λιγοστεύει δημογραφικά, θα αλλάξει την πορεία των εκατοντάδων εκατομμυρίων  στην ΕυρΑσία! Στην λαϊκή παράδοση  οι γιαγιάδες έλεγαν σε κάτι ανάλογες περιπτώσεις:
«η μύτη μας στο ουρανό κι ο κώλος μας στη στάχτη»
- Στη στάχτη, στη στάχτη, για να μη ξεχνούμε και το Μάτι, και το Πολυτεχνείο, και τη Θεσσαλονίκη, και τα Εξάρχεια με τις άλλες πραγματικές στάχτες.
- Και μια στάση στο μνημόσυνο του εκτελεσθέντος Κώστα Κατσίφα από τους Αλβανούς. Η μάνα του συγκλόνισε πάλι την Ελληνική ψυχή με το Δεροπολίτικο μοιρολόϊ. Και πρόσθεσε  κάτι περισσότερο για αυτό το κομμάτι του Ελληνισμού που μάχεται ακόμη για την ελληνικότητά του, όταν είπε με οργή.
Στην Ελλάδα μας λένε Αλβανούς
κι εδώ μας λένε ακόμη Έλληνες».
- Τα χάλκινα του αλυτρωτισμού άρχισαν πάλι στα Σκόπια. Τίποτε δεν αλλάζει από τον Σλαυικό Εθνικισμό. Τώρα βεβαιώνεται, τι σήμαινε εκείνο το ξερίζωμα των 115 συνοριακών πυραμίδων μεταξύ Σκοπίων και Ελλάδας. Θέλουν τη «Μακεδονία» τους με απλωμένα τα πόδια τους μέχρι το Αιγαίο. Και το επόμενο ήρθε με τη Μ.Κ.Ο στην Αριδαία, ένα Ίδρυμα για την μητρική (Μακεδονική) τους γλώσσα. Πολλοί αντίλογοι ακούστηκαν. Αλλά δεν ακούστηκε μια έστω αντιλαλιά  από την ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ. Ούτε από το Μακεδονικό Πανεπιστήμιο.
- Συγκλόνισε η μάνα του άτυχου Γρηγορόπουλου στην προσπάθειά της να πείσει, ότι ο γιος της ήταν ένα αθώο παιδί που δεν ήθελε καταστροφές και αναρχία. Δικαιολογημένη η μητρική προσπάθεια. Όμως και στα Γιάννενα κατά τις κινητοποιήσεις που έγιναν ρίχτηκαν  χιλιάδες χαρτάκια που έγραφαν:
«Τιμή στον αναρχικό μαθητή
Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο
Δολοφονημένο από τους
αμετανόητους κρατικούς φονιάδες.
(υπογραφή)     Αναρχικοί/αναρχικές
Να προστεθεί κι εδώ μια παροιμία
από το θησαυρό του λαού μας:
«τα παιδιά τρώνε τα κούμπουλα
και των μεγάλων σουφρώνουν τα χείλη»
- Και κάτι από τα δικά μας. Παλαιότερα για τα δημοσιευμένα λάθη, λέγανε για τον « δαίμονα του τυπογραφείου»! Τώρα λέμε ότι την πάθαμε από τους  ιούς των υπολογιστών! Στην περιπλάνηση για τα «χρυσά τούβλα», που εξαγόταν στην Τουρκία την ώρα που οι εξαγωγές μας είναι τόσο ισχνές.  Αυτό έγινε ισχες!  Απαραίτητη η διόρθωση.
- Τα «σκονάκια» δεν τελείωσαν. Του χρόνου φαίνεται ότι θα έχουμε  μεγαλύτερη συλλογή.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται.

ο μέτοικος