Αναγκαία η λήψη ριζικών μέτρων στα ελληνικά ΑΕΙ!

Έγκριτες εφημερίδες αφιέρωσαν πολλές σελίδες, προσφέροντας ελεύθερο βήμα σε διαπρεπείς επιστήμονες για άρθρα, αναλύσεις, απόψεις επί θεμάτων σχετικών τα τεκταινόμενα στο χώρο των ΑΕΙ και τη βελτίωσή τους ως και δηκτικά σχόλια, απολύτως δικαιολογημένα, για τα ισοπεδωτικά, αντιεκπαιδευτικά και, εν συνόλω, καταστροφικά μέτρα του ανεκδιήγητου κ. Γαβρόγλου. Γι’ αυτό, επιτρέψτε μου να προτείνω επιγραμματικά ριζικά μέτρα, ως απόσταγμα της εμπειρίας μου στο χώρο των ΑΕΙ που τον υπηρέτησα ως Καθηγητής επί 31 συναπτά έτη και από όσα συμπερασματικά συγκράτησα διαβάζοντας ένα πλήθος δημοσιευμάτων. Τα Πανεπιστήμια λοιπόν:
- Ορίζουν τον αριθμό των εισακτέων και τις βάσεις εισαγωγής των φοιτητών, που μπορεί να είναι και μεγαλύτερη του 10.
- Κατάργηση της παροχής δωρεάν συγγραμμάτων δημιουργώντας δανειστική βιβλιοθήκη με ανάλογο αριθμό των προτεινομένων βιβλίων.
- Υποχρέωση του Καθηγητού να συγγράψει βιβλίο για κάθε μάθημα που διδάσκει, το οποίο θα εκδίδεται δαπάναις του Παν/μίου και θα διατίθεται δωρεάν σε όλους τους φοιτητές χωρίς αμοιβή στον Καθηγητή.
- Τα επιλεγησόμενα συγγράμματα πέραν τα του Καθηγητού θα δίδονται δωρεάν στους απόρους φοιτητές, και σε όσους προάγονται κανονικά (κίνητρο).
- Κατάργηση της μεταφοράς μαθημάτων (χουντική παροχή, αλλά βολική…).
- Φοιτητής που απορρίπτεται επί δύο συνεχή έτη χάνει τη φοιτητική του ιδιότητα (αυτό ίσχυε στα Γαλλικά Πανεπιστήμια, όταν ήμουν εκεί φοιτητής).
- Χορήγηση ατόκων σπουδαστικών δανείων σε απόρους φοιτητές και υποτροφιών εφ’ όσον προάγονται κανονικά με βαθμό «Λίαν καλώς».
- Σύσταση Μεικτών Επιτροπών Τμήματος (μέλη ΔΕΠ και φοιτητές) που θα επιλαμβάνονται κάθε σπουδαστικού προβλήματος.
- Προτεραιότητα εισαγωγής στις φοιτητικές εστίες στους απόρους φοιτητές και παροχή σ’ αυτούς κουπονιών δωρεάν σίτισης.
- Σύνταξη και αυστηρή εφαρμογή Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας και Διοίκησης όλων των Σχολών του Παν/μίου.
- Συγκρότηση Πειθαρχικού Συμβουλίου με σαφείς αρμοδιότητες που θα εδράζονται στην εκάστοτε νομοθεσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και στα υπό του Εσωτερικού Κανονισμού ισχύοντα.
- Αξιολόγηση των Μελών ΔΕΠ με σαφή κριτήρια ανά τριετία.
- Επαναφορά των Συμβουλίων Ιδρύματος με αρμοδιότητες καθαρά εκπαιδευτικού περιεχομένου, αφού τα οργανωτικά και τα διοικητικά θέματα θα περιέχονται στους Εσωτερικούς Κανονισμούς των Παν/μίων στην κατάρτιση των οποίων να κληθούν να συνεισφέρουν τις εμπειρίες τους.
- Κατάρτιση καινοτόμων εκπαιδευτικών και ερευνητικών προγραμμάτων με συμμετοχή των Σ.Ι. που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες και μελλοντικές ανάγκες της επιστήμης και της αγοράς.
- Πλήρης αυτονομία των ΑΕΙ και μόνον την υψηλή εποπτεία να έχει το κράτος, ως ο κύριος χρηματοδότης τους καθώς και τον έλεγχο της διαχείρισης των υπ’ αυτού διατεθειμένων λειτουργικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών κονδυλίων.
- Αποκλειστική αρμοδιότητα των ΑΕΙ για την ίδρυση ξενογλώσσων τμημάτων ή μεταπτυχιακών κύκλων σπουδών επ’ αμοιβή υπέρ του ταμείου του Παν/μίου.
- Περιορισμός των μετεγγραφών σε ποσοστό οριζόμενο από το Παν/μιο βάσει εισηγήσεων των Τμημάτων του.
- Ακύρωση της ένταξης ΤΕΙ σε ΑΕΙ που στερούνται της αναγκαίας υλικοτεχνικής υποδομής συγχώνευσής τους, αλλά και του αναγκαίου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού για την εκπαίδευσή τους.
- Να προκηρυχθούν οι θέσεις των καθηγητών των ΤΕΙ που εντάσσονται σε ΑΕΙ χωρίς καμιά εξαίρεση. Η ισοπέδωση Γαβρόγλου υποβίβασε πολλαπλώς την παιδεία μας και το πέρασμά του από το Υπουργείο Παιδείας την έβλαψε και θα τη βλάπτει, δυστυχώς, για πολλά χρόνια ακόμα. Το «δίδυμο» Γαβρόγλου – Μπαλτάς έγραψε ιστορία.
- Τέλος, η κατάργηση του Ασύλου. Πολύ σωστά καταργήθηκε.

* * *
Στα 31 χρόνια που άσκησα το λειτούργημα του δασκάλου στο Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών, ουδέποτε στους κήπους του είδα φοιτητικές ομάδες ν’ ανταλλάσσουν ειρηνικά τις ιδέες και τις απόψεις τους για πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συστήματα. Αντιθέτως, παρέστην σε συγκρούσεις κομματικών φοιτητικών ομάδων, κυρίως κατά την περίοδο των φοιτητικών εκλογών για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν από τους Γάλλους ότι «όταν τα κόμματα μπαίνουν στα Παν/μια η επιστήμη πηδά από το παράθυρο».
Οι πολιτικές παρατάξεις που οργάνωσαν τις νεολαίες τους μέσα στα ΑΕΙ είναι οι ηθικοί αυτουργοί για το σημερινό τους κατάντημα ήτοι στον «πάτο του βαρελιού». Υπάρχει μέλλον, όταν εν μια νυκτί η ήρα (ΤΕΙ) γίνεται σιτάρι (ΑΕΙ); Ιδού το ερώτημα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, Ομότ. Καθηγητής Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών