Κοντά στο τζάκι…
- Χειμώνας που έρχεται, και αναμένεται με την κλίμακα του επιδοτούμενου πετρελαίου θέρμανσης, η ανάμνηση του τζακιού, ανακαλείται πάλι στην μνήμη του μέτοικου, μιας παλιάς εικόνας, που συνοδεύεται από ενθυμήσεις που είναι πλέον παρελθόν μη ανατρέψιμο. Η λαογραφία μας, κρεμασμένη πια στο κάδρο του παρελθόντος, μας θυμίζει το σβησμένο τζάκι, στο κλειστό σπίτι του χωριού, αλλά μας θερμαίνει την ψυχή, που από εκεί ξεκίνησε το οδοιπορικό μιας ζωής.
- Τώρα που περνάμε ακόμη, έστω και την αποδρομή μιας κρίσης, το τζάκι σαν σύμβολο ελπίδας μας θυμίζει μια ιστορία μιας άλλης κρίσης, όχι δική μας, αλλά παλιάς, κάπου μακρινά. Έχει γραφεί ή έστω, έμεινε σαν ανέκδοτο και σαν μέτρο για το Αμερικανικό όνειρο μετά την δική της κρίση, ότι τότε ο πρόεδρος της Αμερικής έκανε με το ραδιόφωνο της εποχής κάποιες φιλικές και απλές συνομιλίες του με πολίτες, κοντά στο τζάκι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που είχε δημιουργήσει η κρίση, και για την μετοχέτευση μιας ελπίδας για το μέλλον.
- Μεταφέροντας αυτή την παλιά ιστορική μνήμη στα τοπικά μας προβλήματα και θέματα επικαιρότητας, παρακολουθούμε τις συνεχείς εμφανίσεις του σεβαστού και αξιόλογου επιστήμονα δημάρχου της μικρής μας πόλης, σε πολλά πάνελ. Κάπου η εικόνα μετατρέπεται σε «ακαδημαϊκό» βήμα και αφήνει την καθημερινότητα και τα προβλήματα να γίνονται άλυτα και απόβλητα. Με τον προσεγγίζοντα χειμώνα, με έρπουσα ακόμη την κρίση, η θύμηση του τζακιού ανακαλεί μια τέτοια μεταλλαγή και επιστράτευση του σοφού δημάρχου της πόλης, σε μια αξιοποίηση του βασιλικού τζακιού του Δημαρχιακού Μεγάρου, για μια τέτοια συνομιλία, εκτός αμφιθεάτρου, φιλική και ανθρώπινη με τους συμπολίτες του για πολλά πολλά θέματα και προβλήματα του Δήμου.
- Μια κουβέντα, προσέγγισης της βάσης, να το πει ακόμη και σαν μια άποψη του «λαού», μια και τώρα πλέον, δεν γίνεται κατανοητό το αποτέλεσμα των εκλογών, με τις ετερόκλητες συμμαχίες.
- Μια συζήτηση, για παράδειγμα, για τα σκουπίδια, από τη συλλογή μέχρι την «κερδοφόρα» αξιοποίηση που «προβλέπουν» τα προγράμματα. Στο ίδιο «πακέτο» μπαίνει αυτόματα και η ρύπανση της πόλης. Μια ρύπανση από την εικόνα των νέων κάδων επιλογικής απόθεσης σκουπιδιών, μέχρι την αφισορρύπανση των οικοδομών από όλους τους «πολιτιστικούς» και «πολιτικούς» φορείς, μνημείων και δημόσιων χώρων. Μια αφισορρύπανση που καλύπτει προκλητικά τις πινακίδες κυκλοφορίας στην πόλη και της κατεύθυνσης σε επισκέψιμους τουριστικούς χώρους. Τα γκράφιτι προσθέτουν το δικό τους ποσοστό ρύπανσης της μικρής μας πόλης.
- Μια τέτοια φιλική κουβέντα στο τζάκι του Δημαρχείου, με μια στατιστική μέτρηση, ακόμη και μια δημοσκόπηση, θα έδειχνε πώς θέλουν οι δημότες την πόλη που αναγκαστικά διαμένουν, για το μέλλον τους και των παιδιών τους. Αλλά και γιατί να μη ακουστεί, εκεί στο τζάκι και η φωνή των παιδιών, που τα καλούν μερικές φορές κάποιοι αμήχανοι προοδευτικοί, να μαζέψουν σκουπίδια και σακούλες και άλλα σούφαρα, που έλεγαν οι παλιογιαννιώτες;
- Ο σοφός και πανεπιστημιακός δάσκαλος δήμαρχος, θα μπορούσε να καλέσει και τους πολιτιστικούς φορείς του Δήμου και των περιφερειακών εκφραστών στην πόλη, και κυρίως όλους τους ποικιλόχρωμους ιδεολογικούς σχηματισμούς να το κουβεντιάσουν δίπλα στο βασιλικό τζάκι του Δήμου. Μαζί και τους γκραφίστες. Να βρούν μια λύση συμβατή με τη φήμη της πόλης των «Γραμμάτων», των «Αρμάτων» και των «Γροσίων», αφού ακόμη ζούμε για διακόσια χρόνια την «Αληπασαληδική» εποχή. Το «ΒΗΜΑ», μετά την παράσταση για τον «Ηπειρωτικό Διαφωτισμό», στην οποία μίλησε «ακαδημαϊκά» και ο Δήμαρχος, κυκλοφόρησε ένα ένθετο, παλιό βιβλίο του 1930, του Φάνη Μιχαλόπουλου, για «ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ», μια πρόδρομη έκδοση της επετείου της Επανάστασης του 1821. Η εμφάνιση της πόλης, δεν στηρίζει αυτή την ιστορική φήμη της. Ας τα βρει ο Δήμαρχος εκεί δίπλα στο τζάκι, με τις συλλογικότητες, ας στήσει στα ΛΙΘΑΡΙΤΣΙΑ, είκοσι αμφίπλευρους πίνακες, όπου να εκτονώνεται κάθε καλλιτεχνική και ιδεολογική ιδιαιτερότητα, και να απαλλαγεί η πόλη των οθωμανικών «Γροσίων», από τους ρύπους που αναιρούν τη φήμη των «Γραμμάτων» και των «Αρμάτων». Θα έχει κάποιο κόστος, μικρό, που θα εισπραχθεί από τους Τούρκους….. τουρίστες, που προσδοκούν τα Γιάννενα, με τον τουριστικό παροξυσμό που περιμένουμε να γεμίσουμε με γρόσια και λίρες!
- Οι συνομιλίες στο τζάκι του Δήμαρχου, μπορούν να τον ενισχύσουν στο πρόγραμμά του, και σε νέες ιδέες, για να αφήσει με τη θητεία του ένα μεγάλο συμβολικό έργο με την ταυτότητά του και με την Πανεπιστημιακή του σοφία.
- Τέτοιες συνομιλίες κοντά στο Βασιλικό τζάκι του Δημαρχείου, μπορούν να γίνουν και για άλλα ποικίλα θέματα και προβλήματα, και να συγκεντρώσει πολλές ιδέες καινοτόμες, αλλά και παλιογιαννιώτικες νοικοκυρίστικες, για τη λίμνη, για το νερό που σύντομα θα γίνει μείζων, για την κλιματική αλλαγή και άλλα. Για το κάπνισμα, για τα πολιτιστικά, και ένα σοβαρό θέμα που προκύπτει από την καθολική συγκέντρωση στα Γιάννενα όλων των κατοίκων του Νομού με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται σιγά σιγά αλλά επικίνδυνα η περιφερειακή πολιτισμική παράδοση, όπως χάθηκαν και πολλά παραδοσιακά επαγγέλματα που ήκμαζαν στην πόλη.
- Το τζάκι και το κουβεντολόι, μπορεί να αποτελέσει μια χρήσιμη καινοτομία για την πόλη, και μια σύζευξη παράδοσης και ….. «ουτοπίας»! Καθώς θα κρυώνει ο καιρός, το τζάκι θα είναι καταφυγή και για τις ….περιπλανήσεις!
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…
ο μέτοικος
