Μάθημα ανθρωπιάς από τα Μάρμαρα…

Πολλές φορές μπορούμε να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση του Έλληνα, αν παρακολουθήσουμε τη συμπεριφορά ολίγων ανθρώπων ή ενός χωριού σ’ ένα γεγονός σοβαρό ή μπροστά σε μια κατάσταση έκτακτη και επικίνδυνη για τη χώρα μας. Καταθέτω τούτη τη διαπίστωση, καθώς έζησα και είδα από κοντά πώς αντέδρασε και πώς υποδέχτηκε ο κόσμος των Μαρμάρων προ ημερών προσφυγόπουλα στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού και σε ειδική τάξη.
Θα περίμενε κανείς υπό την επίδραση των ΜΜΕ,αλλά και των μεγάλων προβλημάτων που έχει προκαλέσει σήμερα στην Ελλάδα το «προσφυγικό» οι απλοί άνθρωποι να αντιδράσουν και να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για τον ερχομό αυτών των παιδιών στο χωριό τους. Άλλωστε και αυτός ο κόσμος βλέπει, ακούει και βιώνει τις απειλές του μεταναστευτικού προβλήματος για την πατρίδα και γενικότερα για τον ελληνισμό.
Και όμως, η υποδοχή των παιδιών υπήρξε μοναδική. Κανείς δημόσια δεν έδειξε ούτε εχθρότητα ούτε ρατσιστικές διαθέσεις. Μπορεί από κάποιους να εκφράστηκαν δικαιολογημένοι προβληματισμοί, αλλά ουδείς φανέρωσε αρνητική αντίδραση και ούτε έδειξε μίσος ή αδιαφορία για τα ξένα παιδιά. Αντίθετα, στα σπίτια, στα καφενεία και στην πλατεία κυριαρχεί τούτος ο λόγος: «Κρίμα είναι, τι φταίνε τα παιδιά;».
Αυτή η στάση αποκαλύπτει διάθεση αλληλεγγύης και στήριξη των μικρών μέσα στην περιπέτεια που τους επιφυλάσσει η μοίρα τους. Και προπαντός φανερώνει μια βαθειά ανθρωπιά των κατοίκων των Μαρμάρων, καθώς πρόθυμα βοηθάνε τα παιδιά και σε κάθε συζήτηση η συμπόνια τους είναι τόσο έκδηλη.
Πρόκειται πράγματι για μια συμπεριφορά που έχει περάσει στο βιολογικό στοιχείο του Έλληνα και το οποίο μεταδίδεται από τα πανάρχαια χρόνια και από γενιά σε γενιά. Άλλωστε ο ελληνικός πολιτισμός είναι θεμελιωμένος πάνω στις αξίες του ανθρωπισμού και της ελευθερίας. Γι’ αυτό και θεωρείται οικουμενικός και γίνεται σεβαστός από όλο τον κόσμο. Δηλαδή ο ελληνισμός είναι ιδεολογία πανανθρώπινη, όπως σύγχρονος στοχαστής έχει γράψει.
Βεβαίως η στάση αυτή των απλών ανθρώπων στα Μάρμαρα και σε κάθε χωριό και νησί της Ελλάδας δεν σημαίνει ότι το «προσφυγικό» πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τον ανθρωπισμό μας και την υποστήριξη αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων. Ζούμε ως Ελλάδα μια κατάσταση που απειλεί την εθνική μας υπόσταση και την κοινωνική συνοχή. Άρα η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί να επαναπαύεται στην φιλανθρωπία του Έλληνα και στα καλά λόγια των ξένων.
Το προσφυγικό από ευρωπαϊκό πρόβλημα έχει καταστεί ελληνικό ζήτημα και καλείται η χώρα μας, χωρίς να έχει την ευθύνη της γένεσης να το υποστεί και να το αντιμετωπίσει. Γι’ αυτό και η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αναδείχνει το πρόβλημα σε όλα τα ευρωπαϊκά φόρουμ και να απαιτεί την συνδρομή της Ευρώπης. Η χώρα μας από μόνη της ούτε αντέχει ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση.
Αλλά και η αντίδραση τοπικών κοινωνιών είναι δικαιολογημένη, όταν γεννιούνται προβλήματα που απειλούν την ασφάλεια, την εργασία και την ειρηνική συμβίωση. Δοκίμασαν οι Έλληνες για χρόνια σοβαρά προβλήματα από την οικονομική κρίση και έχουν εκλείψει τα αποθέματα για υπομονή και συμβιβασμό με νέες περιπέτειες.
Ύστερα μας προβληματίζει και η πίεση της Τουρκίας προς την Ελλάδα, καθώς εκμεταλλεύεται τους μετανάστες και συνεχώς διευκολύνει τις ροές τους προς τα νησιά μας. Άρα διαμορφώνονται και συνθήκες που μπορούν να απειλήσουν και τα κυρίαρχα εθνικά μας συμφέροντα. Γι’ αυτό και η Ελληνική κοινωνία μαζί με την ανθρώπινη στάση οφείλει να σκέφτεται και τρόπους πίεσης της Ευρώπης ώστε επιτέλους να αναλάβει και αυτή κατά τρόπο δίκαιο και αναλογικό τις επιπτώσεις του προσφυγικού ζητήματος.
Ευτυχώς η χώρα μας έχει αποθέματα ανθρωπιάς, όπως δείχνει ο κόσμος στα Μάρμαρα, αλλά και μπορεί μέσα από τα σχολεία της να αντισταθεί, αφού από την αρχαιότητα ο ρήτορας Ισοκράτης είχε διαπιστώσει ότι: «Οι συμμετέχοντες της παιδείας ημών, Έλληνες γίγνονται».

Υ.Γ.: Οι δάσκαλοι του 1ου Δημ. Σχολείου Μαρμάρων συνέβαλαν στη δημιουργία κλίματος κατανόησης, συνύπαρξης και φιλίας ανάμεσα στα παιδιά.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ