Οι Έλληνες υπήρξαν έτοιμοι για το θείος βρέφος της Βηθλεέμ

Το βασικό γνώρισμα των αρχαίων Ελλήνων, που τους έκανε να ξεχωρίζουν από όλους τους αρχαίους λαούς, είναι ο ανθρωπισμός. Οι Έλληνες, αντίθετα με προγενέστερους αρχαίους λαούς συμπονούσαν τους εχθρούς τους και διέβλεπαν ότι οι σημερινοί νικητές θα μπορούσαν να είναι τα αυριανά θύματα.
Η Ιλιάδα διηγείται όμοια, με τον ίδιο τρόπο την ιστορία των Ελλήνων και των Τρώων. Ο δραματουργός, ο τραγικός ποιητής του πέμπτου π.Χ. αιώνα ο Αισχύλος, στην τραγωδία του «Πέρσαι» μιλά για τα δεινοπαθήματα των Περσών, οι οποίοι ηττήθηκαν από τους Αθηναίους στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Την περιγραφή στην τραγωδία, την περιγραφή του ολέθρου αυτού, που έμοιαζε με θεομηνία τη δίνει στο χορό των γερόντων με έξοχη δραματική αναπαράστασή του ο Πέρσης αγγελιοφόρος. Η υλική υπεροπλία της μεγάλης δύναμης της εποχής εκείνης αναμετριέται με την πνευματική υπεροχή των Ελλήνων και τσακίζεται.
Ο ποιητής εδώ τονίζει βέβαια ότι η ύβρις, η αλαζονία της ασιατικής υπεροπλίας τιμωρείται, αλλά παράλληλα εκφράζει τη συμπάθειά του προς τον ηττημένο.
Ο ιστορικός Ηρόδοτος από την Αλικαρνασσό της Ιωνίας καταγράφει τα γεγονότα και τις πράξεις τόσο των Ελλήνων όσο και των «βαρβάρων» λαών, όπως οι Πέρσες και οι Αιγύπτιοι, για τους οποίους κάνει ευρύτατο λόγο.
Οι Έλληνες ήταν σε θέση να παρατηρούν και τις δύο πλευρές εξαιτίας της θρησκείας τους. Ο Δίας στην Ιλιάδα απονέμει δικαιοσύνη και στους Έλληνες αλλά και στους Τρώες και δεν ευνοεί έναν από τους δύο λαούς.
Ο Δίας δεν αντιδρά σε ανθρώπους που λατρεύουν άλλους θεούς, αρκεί να σέβονται όλους τους θεούς. Δεν προσπαθεί να ασκήσει έλεγχο επί των πράξεων άλλων θεών, αλλά τους επιτρέπει να έχουν δυνάμεις και να δέχονται τιμές. (Έμφυτη η ανεξιθρησκεία των Ελλήνων).
Στην Ελλάδα οι θνητοί επικοινωνούν με τους θεούς. Μπορούν να αντιδράσουν στις ενέργειες των θεών και να αμφισβητήσουν τα κίνητρα των θεών, δίχως το φόβο τιμωρίας. Οι αμφισβητήσεις δεν είναι ιεροσυλία.
Ο Κροίσος, όταν πρόκειται να εκτελεστεί από τον Πέρση βασιλιά Κύρο, παραπονείται ότι ο Απόλλων δεν είναι ευγνώμων για τα πολλά δώρα που είχε στείλει στους Δελφούς και ο Δίας στέλνει μία καταιγίδα προκειμένου να σβήσει την πυρά στην οποία ο Κροίσος θα καιγόταν ζωντανός.
Οι ανοικτοί ορίζοντες της ελληνικής θρησκείας σίγουρα επέτρεπαν στους φιλοσόφους, όπως ο Ηράκλειτος, ο Σωκράτης και ο Πλάτων, να αναρωτούνται αν οι αληθινοί θεοί μπορούν να είναι εγωιστές και ανήθικοι. Ο προβληματισμός τους οδήγησε στην αντίληψη των καλών θεοτήτων και ετοίμασε το δρόμο για την αποδοχή του Χριστιανισμού στον ειδωλολατρικό κόσμο.
Ο προβληματισμός αυτών και άλλων προσωπικοτήτων της εποχής οδήγησε στη σκέψη ότι ίσως υπάρχει ο τέλειος Θεός, τον οποίον εμείς αγνοούμε. Έτσι, αποφάσισαν να χτίσουν έναν βωμό αφιερωμένο στον Άγνωστο Θεό. Πράγματι ο επισκέπτης των Αθηνών έβλεπε σε κεντρικό σημείο της πόλης έναν βωμό και μία επιγραφή με μεγάλα γράμματα: ΑΓΝΩΣΤΩ ΘΕΩ.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του, Κεφάλαιο ΙΒ, παραγράφους 20-23 αναφέρει τα εξής (σε μετάφραση): Ήσαν δε τότε μερικοί Έλληνες προσήλυτοι από εκείνους, που συνήθως ανέβαιναν στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν κατά την εορτή του (Εβραϊκού) Πάσχα.
Αυτοί, λοιπόν, ήρθαν προς τον Φίλιππο, ο οποίος ήταν από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον παρακαλούσαν λέγοντας: Κύριε, θέλουμε να ιδούμε ιδιαιτέρως τον Ιησούν και να συνομιλήσουμε με αυτόν. Επειδή δε ο Φίλιππος εδίσταζε να αναγγείλει αυτό στον Διδάσκαλόν του, ήλθε και ανακοίνωσε αυτό στον συμπολίτη και συμμαθητή του Ανδρέα. Και πάλι ο Ανδρέας και ο Φίλιππος λέγουν στον Ιησού ότι οι Έλληνες προσήλυτοι (αυτοί που ασπάστηκαν το Ιουδαϊκό δόγμα) θέλουν να τον ιδούν. Ο δε Ιησούς αποκρίθηκε σ’ αυτούς λέγοντας: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου».
Το 52 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος ομιλούσε λέγοντας πράγματα που δεν τα κατανοούσαν. Τότε τον έπιασαν από το χέρι και τον οδήγησαν στον Άρειο Πάγο. Εκεί του ζήτησαν να τους εξηγήσει τι ακριβώς διδάσκει. Ο Παύλος, αφού στάθηκε στο μέσον του Αρείου Πάγου, άρχισε να ομιλεί: Άνδρες Αθηναίοι, σας βλέπω σαν πιο ευλαβέστερους και πιο θρήσκους από πολλούς άλλους ανθρώπους. και σας λέω αυτό, διότι διαβαίνοντας τους δρόμους της πόλης σας και εξετάζοντας προσεκτικά εκείνα, που λατρεύετε ευρήκα και έναν βωμόν, εις τον οποίον είχε τεθεί η επιγραφή: ΑΓΝΩΣΤΩ ΘΕΩ: Αφιερώνεται ο βωμός αυτός στον άγνωστο Θεό.
Εκείνον, λοιπόν, τον Θεόν, τον οποίον εσείς λατρεύετε χωρίς να τον γνωρίζετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω: Ο Θεός, ο οποίος εποίησε τον κόσμον και όλα, όσα υπάρχουν μέσα στον κόσμον αυτόν, αυτός μη εξαρτώμενος από κανένα άλλον, αλλά υπάρχων από τον εαυτόν του απόλυτος Κύριος του Ουρανού και της γης, δεν κατοικεί σε ναούς που κατασκευάζονται από χέρια ανθρώπων, όπως είναι και οι μαρμάρινοι αυτοί ναοί, τους οποίους κατασκεύασαν οι καλλιτέχνες σας. Ούτε υπηρετείται από χέρια ανθρώπων, σαν να είχε ανάγκη από κάτι…
Όλα τα προαναφερόμενα αποδεικνύεται ότι μόνον οι Έλληνες ήταν πνεματικά και ψυχολογικά έτοιμοι και καλλιεργημένοι να δεχθούν ανεπιφύλακτα το Θείο Βρέφος της Βηθλεέμ!..
Ο Ελληνικός λαός είναι ο πρώτος λαός που ακολούθησε τον ορθό δρόμο της πίστης, την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, την οποία ακολούθησαν κατόπιν οι Ανατολικοί λαοί.
Τα «Εξ Εσπερίας νέφη», όμως, με το πρόσχημα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων, αποφάσισαν να πλήξουν την Ανατολή. Και μέχρι ενός σημείου το επέτυχαν…