Οφείλουμε ως χώρα σεβασμό στα πολιτιστικά μας μνημεία!
l Διαβάσαμε ότι το ΚΑΣ πήρε την απόφαση που ήταν εκπεφρασμένη βούληση της Κυβέρνησης για απόσπαση, μεταφορά και επανατοποθέτηση των μεγάλης και ιστορικής σημασίας αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν κατά την διάρκεια της κατασκευής του μετρό Θεσσαλονίκης.
Ο Πάολο Οντορίκο, διεθνούς φήμης βυζαντινολόγος σε πανεπιστήμιο του Παρισιού, χαρακτήρισε αυτά τα ευρήματα ως μια «Βυζαντινή Πομπηία». Ο ίδιος δηλώνει άκρως αντίθετος με την απόφαση της Κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντας την απόφαση αυτή ως έγκλημα κατά της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Δικαιολογείται η καταστροφή – γιατί περί καταστροφής πρόκειται – για να ικανοποιηθεί μια τεχνική εταιρεία που πιθανόν δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία των αρχαιοτήτων για έναν τόπο και το μόνον που ίσως την ενδιαφέρει είναι να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα με αυτό το έργο;
Και δικαιολογείται η υπουργός «Πολιτισμού» να συναινεί με αυτήν την παράλογη απόφαση – αντί να αντιτάξει, ως ώφειλε, την αντίρρησή της και να ενώσει τη φωνή της με τον διεθνούς φήμης καθηγητή, αλλά και με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, τα τμήματα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, καθώς και με το τμήμα Αρχιτεκτονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης;
Τα πολιτιστικά μνημεία, όπως και η γλώσσα, είναι η ζώσα ψυχή των προγόνων μας στη σύγχρονη εποχή και στους μεταγενέστερους και η καταστροφή τους είναι βεβήλωση των ιερών και οσίων ισοδυναμούσα με τυμβωρυχία. Αν οι πολιτικοί και οι άλλοι αρμόδιοι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό και χάριν άλλων σκοπιμοτήτων λαμβάνουν αποφάσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την ψυχή του έθνους, τότε είναι ακατάλληλοι να χειρίζονται τις τύχες του τόπου.
Αυτό που οφείλει η κάθε κυβέρνηση να πράττει είναι η με κάθε τρόπο προστασία των πολιτιστικών αγαθών και στην περίπτωση, όπως συμβαίνει τώρα, της κατασκευής του μετρό της Θεσσαλονίκης, η συνύπαρξη και του μετρό και η διατήρηση των αρχαιοτήτων in situ, δηλαδή στον ίδιο τον τόπο όπου βρέθηκαν.
Με ποια επιχειρήματα, μετά από αυτή την απόφαση, η ελληνική κυβέρνηση θα απαιτεί την επιστροφή στη χώρα μας των πολιτιστικών αγαθών που κλάπηκαν και βρίσκονται σε ξένα μουσεία, όπως π.χ. τα γλυπτά του Παρθενώνα;
Η αφαίρεση και επανασύνθεση των αρχαιοτήτων αυτών θα έμοιαζε με αφαίρεση και μετακίνηση π.χ. του Παρθενώνα και η επανατοποθέτησή του σε άλλον χώρο! Ότι είναι για την Αθήνα η Ακρόπολη και ο Παρθενώνας, είναι για τη Θεσσαλονίκη πιθανώτατα αυτά τα μνημεία.
Προτού ολοκληρωθεί η καταστροφή, προτού είναι αργά, η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει τους πιο ειδικούς που δεν είναι άλλοι από τον Σύλλογο των Ελλήνων Αρχαιολόγων. Δεν πρέπει η πολιτική σκοπιμότητα να επικρατήσει της λογικής. Διαφορετικά, οι επόμενες γενιές θα καταριούνται την ώρα που έγινε αυτή η εγκληματική καταστροφή. Οι αρχαιότητες δεν είναι, όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής Οντορίκο, παιχνίδι Lego ή Disneyland.
Και οι δημότες της Θεσσαλονίκης; Οι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας; Η Ακαδημία Αθηνών; Ή μήπως τα αντανακλαστικά των περισσοτέρων έχουν ευνουχισθεί; Όπως έχουν, όπως φαίνεται, ευνουχισθεί τα αντανακλαστικά τους για εθνική επιβίωση;
Δεν είμαστε ισάξιοι με τους απλούς ανθρώπους που το 1821, λίγο πριν την επανάσταση, προσπάθησαν στον Πειραιά να εμποδίσουν τη μεταφορά του πιο φημισμένου αγάλματος της εποχής και όχι μόνον, της Αφροδίτης της Μήλου, με γαλλικό πλοίο στη Γαλλία; Αντίσταση που βάφτηκε με το αίμα διακοσίων περίπου ανθρώπων που πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν από τους Γάλλους;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ
