Το χαρτονόμισμα…

Σε πολύ μακρινές εποχές απ’ τη δική μας, οι συναλλαγές μεταξύ των ανθρώπων γινόταν… «είδος με είδος»! (έδινες πατάτες, έπαιρνες αλεύρι…). Δεν υπήρχαν τότε τα «νομίσματα», ούτε βέβαια τα μερίσματα και τα διαμερίσματα!
Τότε υπήρχε μεγαλύτερη μπέσα και συνέπεια! Και τώρα… κυριαρχεί η ασυνέπεια!  Τότε, συναλλαγές τίμιες και καθαρές, αλλά και σταθερές θέσεις, πολιτικές!
Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε πόσο άλλαξε ο κόσμος! Απ’ όταν κυκλοφόρησε… το χαρτονόμισμα και μπήκε δυναμικά στην οικονομία, τότε άρχισε κάθε μορφής ατασθαλία και παρανομία… Τα αργύρια του Ιούδα, εξελίχτηκαν… σε θεσμό!
Στην ιστορική διαδρομή του ανθρώπου, προδότες… χρυσοπληρώθηκαν, λαοί ταπεινώθηκαν, ηγέτες λαδώθηκαν και οι απλοί άνθρωποι της βιοπάλης, δικαίως… φιλοσόφησαν: Το χρήμα ουδείς εμίσησεν!
Έτσι, κάποιοι πολιτικοί, με το μάτι καρφωμένο στο… χαρτονόμισμα, «γκρέμιζαν» κυβερνήσεις και έδιναν… λύσεις μόνο στα δικά τους προβλήματα!
Στην ελληνική πολιτική ζωή το… νόμισμα πάντα έπαιζε το ρόλο του! Για κάποιους πολιτικούς υπήρξε ο άξονας και ο οδηγός της πορείας τους… Τα μεγάλα τους λόγια: Αγωνίζομαι για το συμφέρον του λαού, ήταν «έπεα πτερόεντα», (λόγια του αέρα…).
Το 7χίλιαρο της Ελληνικής Βουλής ή το 10χίλιαρο της Ευρωβουλής, υπήρξε μεγάλο κίνητρο!
Όμως η οικονομική κρίση έβαλε σε πολλούς μυαλό, ακόμη και στους πολιτικούς! Έτσι, στην εποχή του ευρώ, τα «κρούσματα» λιγοστεύουν και δείχνουν διάθεση να προσφέρουν και να εργαστούν, για το κοινό καλό και όχι το ατομικό! Και ο ψηφοφόρος δεν… δικαιούται να σιγοτραγουδήσει στον «εκλεκτό του»: Για τα λεφτά, τα κάνεις όλα!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης.