Οι μετανάστες και η γλώσσα μας…

Με μεγάλο ενδιαφέρον όλοι οι Έλληνες παρακολουθούμε τα διαδραματιζόμενα στη συνοριακή γραμμή του Έβρου με τους μετανάστες και με τον Ερντογάν. Τώρα κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει σε μια δύσκολη συγκυρία ένα τεράστιο πρόβλημα με εθνικές προεκτάσεις. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τις αιτίες, τις επιπτώσεις και τις προεκτάσεις του μεταναστευτικού ζητήματος.
Σ’ αυτό το δράμα θα αναδείξω ή μάλλον θα ιχνηλατήσω τις σκέψεις και τις πρακτικές των κομμάτων, όπως φαίνονται μέσα από τη γλώσσα που χρησιμοποιουν για να παρουσιάσουνόσα συμβαίνουν στον Έβρο. Θα επικεντρώσω το ενδιαφέρον μου στο γλωσσικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.

Πραγματικά η υποκρισία και η ιδεοληψία της Αντιπολίτευσης δεν έχουν όρια, αφού κακοποιούν βάναυσα και αυθαίρετα ακόμη και τη γλώσσα μας, αρκεί να περάσουν το ιδεολόγημα και τις σκοπιμότητές τους. Αγνοούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι η γλώσσα εκφράζει αληθινές έννοιες και ότι αποκαλύπτει τον τρόπο που σκέφτεται και δρα ο κάθε άνθρωπος. Γιατί στη γλωσσολογία είναι αξίωμα το ότι γλώσσα και σκέψη αποτελούν τις δύο όψεις σ’ ένα φύλλο χαρτί. Αν δηλαδή, χαράξεις ή σημειώσεις τη μία, θα φανεί αυτό και από την άλλη όψη του φύλλου.
Μ’ αυτή την παρατήρηση θέλω να δείξω ότι τα δύο κόμματα, η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον τρόπο που αναλύουν τα γεγονότα του Έβρου φανερώνουν και την αντίληψη που έχουν συνολικά για το μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα. Επομένως, όποιος παρακολουθεί με προσοχή τους γλωσσικούς όρους που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί, αντιλαμβάνεται τι θέλει και πού στοχεύει το κάθε κόμμα με τους μετανάστες.
Και γίνομαι σαφέστερος: Στον Έβρο όλες αυτές τις μέρες η Ελλάδα δέχεται μια οργανωμένη επίθεση από χιλιάδες μετανάστες, οι οποίοι υπό την καθοδήγηση του τουρκικού κράτους επιχειρούν να παραβιάσουν τα σύνορα της χώρας και να πλημμυρίσουν την Ελλάδα. Ας παρατηρήσουμε, λοιπόν, πως χαρακτηρίζουν εκφραστικά αυτό το κύμα των εισβολέων η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ν.Δ. μιλάει για «εισβολή» και για «ασύμμετρη απειλή», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί τις λέξεις «ροή» και «είσοδος». Στη γλώσσα μας ο όρος «εισβολή» σημαίνει παραβίαση των συνόρων από εχθρικό στρατό ή μια ορμητική και απειλητική είσοδο σε κάποιο χώρο. Αντίθετα, «ροή» σημαίνει κίνηση ρευστού προς μια κατεύθυνση με σταθερό και συνεχή ρυθμό.
Και τίθεται το λογικό ερώτημα: Οι μετανάστες κινούνται προς τη χώρα μας φιλικά – ειρηνικά, απλώς για να μας γνωρίσουν, ή κυριολεκτικά εισβάλλουν χωρίς να λογαριάζουν νόμους, κράτος και δικαιώματα των Ελλήνων; Το ίδιο διαπιστώνουμε και στη γλώσσα της «Αυγής»… Γράφει: «Ένταση στον Έβρο γιατί πρόσφυγες και μετανάστες προσπάθησαν να εισέλθουν σε ελληνικό έδαφος»! Και σε άλλο φύλλο σημειώνει: «Ομάδες προσφύγων – μεταναστών πραγματοποίησαν νέα προσπάθεια για να εισέλθουν σε ελληνικό έδαφος».
Άρα για τα στελέχη και την εφ. του ΣΥΡΙΖΑ οι μετανάστες απλώς εισέρχονται για να γνωρίσουν... τουριστικά την Ελλάδα. Μόνο που δε ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ να τους υποδεχτούμε με κρύο νερό και λουκούμι.
Θεωρώ πως ο κάθε ελληνόφωνος αντιλαμβάνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε βλέπει ή υποβαθμίζει τη βία και τις απειλές των μεταναστών για να δείξει ότι η αλληλεγγύη και ο διεθνισμός προέχουν μπροστά σε κάθε άλλη αξία και θεσμό, όπως είναι το κράτος, το έθνος, τα εθνικά μας δικαιώματα. Και επιτέλους, ας μην μονοπωλεί την ανθρωπιά ως προνόμιο και γνώρισμα της «Αριστεράς». Γιατί ο Ελληνικός πολιτισμός είναι που συνέλαβε και καλλιέργησε την αξία του ανθρωπισμού.
Μ’ αυτή την πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο σκαλί θα είναι να «ζήσουμε μαζί με τους μετανάστες», όπως υποστηρίζει η νεολαία του. Επιτέλους, ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, γιατί υπάρχουν τόσα άλλα προβλήματα για να δείχνει το κάθε κόμμα την «ιδιοπροσωπία» του. Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη του μεταναστευτικού και έχει ανάγκη την συμπόρευση και την συσπείρωση όλων των Ελλήνων, ώστε και η Ευρώπη να αντιδράσει πιο αποτελεσματικά ενάντια στον Ερντογάν.
Όσο για την παραμόρφωση της γλώσσας μας από κόμματα, θυμίζω τα λόγια του Οδ. Ελύτη: «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μια γλώσσα, η ενιαία γλώσσα, η Ελληνική, όπως εξελίχθηκε από τα Αρχαία, που έφτασε να είναι το μεγάλο καμάρι μας και το μεγάλο στήριγμα».