Ο Ενεστώτας του ΣΥΡΙΖΑ…

Η παγκόσμια κοινωνία, άρα και η Ελληνική, έχει μπει σε μια περίοδο με συγκλονιστικές και καταστροφικές αλλαγές. Αυτή η πραγματικότητα μας αναγκάζει να στρέψουμε το ενδιαφέρον περισσότερο στα της πανδημίας και λιγότερο ως Χριστιανοί στο πνεύμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Προσωπικά επιδοκιμάζω την άποψη που διατύπωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, που έγραψε: «Δεν ωφελούν τάσεις αυτονομήσεως από της κοινής πορείας της εκκλησιαστικής νηός… Απαιτείται σεβασμός στο κλίμα των αγίων αυτών ημερών».
Επομένως είναι λογικό οι πολίτες να περιμένουν από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να αντιμετωπίσουν με το μικρότερο κόστος την επιδημία και να ετοιμάζονται για την επόμενη μέρα, αφού η περιπέτεια αυτή θα προκαλέσει σοβαρότατες μεταβολές σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης κοινωνίας.
Γι’ αυτό και θεωρώ σημαντικό να προσεγγίσω την ταυτότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στις δύο όψεις της. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε πέντε χρόνια και σήμερα διεκδικεί την επαναφορά στην εξουσία. Έχει δηλαδή και παρελθόν και παρόν (Ενεστώτα). Έχει μάλιστα ιδιαίτερη σημασία να αντιληφθούμε πώς σκέφτεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση της χώρας και να θυμόμαστε πώς κυβέρνησε. Γιατί κάθε πολιτική δύναμη με παρουσία χρόνων στο προσκήνιο έχει και την ιστορία της, η οποία σε μεγάλο βαθμό τροχιοδρομεί και τη μελλοντική του πορεία.
Η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει ότι συνεχίζει να λειτουργεί και να πολιτεύεται όπως και στο παρελθόν. Φαίνεται να μην έχει διδαχτεί ούτε από τα λάθη της ούτε από την κρίση του λαού. Ο Τσίπρας παλεύει, είναι αλήθεια, να δείχνει μια εικόνα ελαφρώς διαφορετική απ’ αυτή που είχε ως πρωθυπουργός. Δυστυχώς όμως, όταν η αλλαγή δεν είναι αληθινή, τότε η υποκρισία και η ρητορική αποκαλύπτονται.
Παρακολουθώντας το ύφος του ίδιου και τις δηλώσεις στελεχών του γίνονται φανερά τα σημάδια της σκέψης τους και των σχεδίων. Παντού κυριαρχεί το κοινωνικό μίσος, ο διχασμός, οι ιδεοληψίες και ο ρεβανσισμός. Προς επίρρωση των παρατηρήσεών μου ας θυμηθούμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τι είπαν για τα γεγονότα του Έβρου, για την επιδημία, για την οικονομία και τόσα άλλα. Για παράδειγμα, ο Κυρίτσης μίλησε για «σκηνοθετημένο έργο στον Έβρο», η Βουνάτσου περιμένει να ξεπεράσουν τα θύματα της επιδημίας τα 100 για να λογαριαστεί με την κυβέρνηση, συγκρίνοντας την κατάσταση με τη φωτιά στο Μάτι!
Και κάτι ακόμα για τον Ενεστώτα του ΣΥΡΙΖΑ: Όλοι τους μιλάνε για την οικονομία και ζητάνε από την κυβέρνηση να διαθέσει ολόκληρο τον κρατικό προϋπολογισμό σήμερα. Τούτο δείχνει μια δοκιμασμένη συνταγή του παρελθόντος που λέει ότι ενδιαφερόμαστε μόνο για το σήμερα και έχει ο Θεός για αύριο. Και το ερώτημα που γεννιέται είναι τούτο: Σήμερα οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να σώσουν τους ανθρώπους; Αυτό είναι το μείζον και όχι η οικονομία. Άλλωστε μόνο ο Τραμπ από την πρώτη μέρα καίγεται περισσότερο για την οικονομία και λιγότερο για τους ανθρώπους.
Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται το παρελθόν και περιμένει να βουλιάξει και η οικονομία, μήπως και ξαναβγούνε στις πλατείες οι «αγανακτισμένοι» και δώσουν χώρο και στην αντιπολίτευση. Αλλά ο κόσμος δοκίμασε και τα δύο κόμματα και μπορεί να κρίνει και να συγκρίνει.
Οι πολίτες σήμερα αναρωτιούνται τι θα είχε συμβεί στον Έβρο με τους μετανάστες του Ερντογάν, αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ιδεοληψίες για ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση των ξένων. Και ποιος δε βλέπει τη διαφορά σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής δράσης; Ο Χρυσοχοΐδης επέβαλλε το νόμο και την ασφάλεια, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κοίταζε πώς θα μεταφέρει σε Αγροτικές Φυλακές τον Κουφοντίνα για να παίρνει άδεια διακοπών κάθε μήνα!
Μια ματιά για σύγκριση στο θέμα της ψηφιακής διακυβέρνησης: Ο Πιερακάκης άλλαξε ριζικά την ηλεκτρονική δικτύωση σε όλα τα επίπεδα, ενώ ο Ν. Παππάς πάσχιζε μόνο να δώσει σε φίλους του τα κανάλια, έστω και με εγγύηση τα γιδοπρόβατα του Καλογρίτσα!
Για όλους αυτούς τους λόγους η μεγάλη πλειοψηφία του λαού νιώθει ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει σοβαρότητα, γνώση, όραμα και πολιτική βούληση. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει σήμερα (Ενεστώς) στη δύσκολη συγκυρία να απαγκιστρωθεί από το παρελθόν του και με κριτική εποικοδομητική να συμβάλλει ώστε οι πολιτικές δυνάμεις να δώσουν κουράγιο και ελπίδα για μια νέα εποχή.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ