Οι αλήθειες που πονούν και οι διαχειριστές της εξουσίας…

ΕΧΕΙ πάντοτε ισχύ η ρήση για τη γυναίκα του Καίσαρα, που «δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια, αλλά να φαίνεται κιόλας»! Αφορά όλους τους δημόσιους άνδρες και γυναίκες, όσους και όσες δηλαδή ασχολούνται με τα Κοινά. Δεν υπάρχουν «στεγανά» για αυτούς. Η ζωή τους πρέπει να μοιάζει ως να ζουν σε ένα γυάλινο σπίτι. Που κάθε πολίτης θα βλέπει και θα κρίνει τα πάντα. Αυτό πρέπει να συμβαίνει σε μία δημοκρατική χώρα όπως και η Ελλάδα. Υποτίθεται. Και όπως έγραφε ο Αλέξανδρος Σούτσος το 1831 ...«Ο Τύπος είναι ελεύθερος, αρκεί να μη γράφει...»!
ΒΛΕΠΕΤΕ τι γίνεται. Συχνά - πυκνά γίνεται φύλλο και φτερό η ζωή του πρωθυπουργού, όχι μόνο του κ. Μητσοτάκη, αλλά και των προκατόχων του. Υπουργών και στελεχών. Ενοχλούνται ασφαλώς, αλλά αποδέχονται το ρόλο του Τύπου, των Μέσων Ενημέρωσης γενικώς -έστω κι όταν δεν τους βολεύει. Όχι πως δεν αντιδρούν και ενίοτε ...«βιαίως» και αντιδημοκρατικά. Ποιούντες όμως την ανάγκη φιλοτιμία, αναγνωρίζουν το δημοσιογραφικό λειτούργημα ως ...«αναγκαίο κακό» και Τετάρτη Εξουσία.
ΣΤΟ «θαυμαστό κόσμο» της Ηπείρου και δη των Ιωαννίνων, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο Τύπος, ο δημοσιογράφος για να είναι καλός, πρέπει να είναι απολύτως υποταγμένος! Θεωρείται «αντικειμενική» και «καλοπροαίρετη» η κριτική, αν υμνεί τους τοπικούς παράγοντες. Αν η γραφή τους ενοχλεί, είναι ...«κίτρινη και κακοπροαίρετη». Σε αυτή την περίπτωση ο δημοσιογράφος είναι επιεικώς κάθαρμα και το Μέσο Ενημέρωσης πληρωμένο! Δεν έχει σημασία αν δεν υπάρχει εκείνος που θα διανοηθεί να μισθώσει τη γραφίδα, αλλά αρκεί που ο θιγείς, ο παράγοντας, το λέει. Ως να αρκεί σαν επιχείρημα για την ασκηθείσα κριτική ή την αποκάλυψη!
ΓΙΑ να δώσουν επαρκείς και πειστικές εξηγήσεις, απάντηση λογική σε όσα γράφονται, ούτε λόγος! Κι αν παρ’ ελπίδα δοθεί, θα εμπεριέχει οπωσδήποτε χαρακτηρισμούς για τον συντάκτη του θέματος και τον σχολιαστή, με άθλια υπονοούμενα περί κακοπιστίας, υποκειμενισμού και εξυπηρέτησης αλλοτρίων συμφερόντων -ανεξάρτητα αν εκείνοι τα υπηρετούν και μάλιστα χωρίς προσχήματα! Για αυτοκριτική, αποδοχή του εσφαλμένου ενδεχομένως των αποφάσεών τους, ούτε σκέψη! Εκείνοι θεωρούν ότι πρέπει να γίνεται ασμένως αποδεκτό οτιδήποτε πράττουν και τους εαυτούς τους στο απυρόβλητο! Ναι, οι εξέχουσες προσωπικότητες, που καταχρώνται της εμπιστοσύνης των πολιτών.
ΣΤΑ πενήντα χρόνια της δημοσιογραφικής μας πορείας, έχουμε δει κι ακούσει τα πάντα. Δικαίωμα κάθε πολίτη να μας κρίνει. Δε μας ενοχλεί κι ούτε μας πτοεί οποιαδήποτε κριτική. Μας εκπλήσσει όμως το θράσος (και) των τοπικών «ηγετών». Που στην πλειοψηφία τους, ενώ είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στη λάσπη, στη διαπλοκή, στη διαφθορά - άντε, έστω και στην πολιτική της διάσταση- αντιδρούν με προπέτεια, ζητούντες και τα «ρέστα». Αναζητούν την ύπαρξη συγκεκριμένου λόγου, για την οποιαδήποτε αποκάλυψη εκνόμων ή έστω περίεργων και προκλητικών ενεργειών τους! Ως να μην είναι αρκετός ο λόγος της ενημέρωσης της Κοινής Γνώμης!
ΣΥΧΝΑ ακολουθούν την τακτική της σιωπής. Δήθεν απαξιώνουν το δημοσιογράφο και το Μέσο Ενημέρωσης. Έτσι πιστεύουν οι κακομοίρηδες. Στην ουσία περιφρονούν τους πολίτες, στους οποίους απαξιούν να παράσχουν εξηγήσεις για τις αποπνέουσες δυσοσμία πράξεις τους! Τη γενική περί Δικαίου αντίληψη την προσαρμόζουν στα μέτρα τους, όπως ο Προκρούστης. Και τους νόμους και την αλήθεια και την ισοτιμία και την ισοπολιτεία! Με τους εισαγγελικούς λειτουργούς πολυάσχολους ή αδιάφορους. Διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν οδηγήσει στο εδώλιο πολλούς εξ αυτών που περιγράφουμε!
ΓΙΑΤΙ τα λέμε όλα αυτά; Τι θα πει γιατί... Γιατί αυτά συμβαίνουν εν Ηπείρω, εν Ιωαννίνοις. Όπου η πολιτική αθλιότητα, η διαπλοκή, η αυθαιρεσία, τείνουν να αναχθούν σε επιστήμη, που αναιδώς θέλουν να παρουσιάσουν ως ...δημιουργική δράση, την οποία εμείς οι ...«αντιδραστικοί και δύστροποι», αδυνατούμε να αντιληφθούμε ή και υπηρετούμε μια κακή δημοσιογραφία! Και το λένε εκείνοι που δρουν ως ολετήρες, κυριολεκτικώς. Και το διαπιστώνει αυτό κάθε πολίτης που ζει στην περιφέρεια η οποία βρίσκεται στην κορυφή της κλίμακας της υπανάπτυξης, της φτώχειας και της ανεργίας.
ΕΝ κατακλείδι, μάλλον θα πρέπει να τα συγκεκριμενοποιήσουμε. Είναι αδιανόητο να σπαταλώνται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από την Περιφέρεια, το Δήμο, το Πανεπιστήμιο κλπ. για φιλοξενίες, ταξίδια και μάλιστα τέτοιο καιρό που οι πολίτες δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Ακόμη χειρότερα που αυτά γίνονται και μέσω εταιρίας στενής συνεργάτιδας του δημάρχου Ιωαννίνων. Τα παρουσίαζε αυτά την Πέμπτη σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ με ντοκουμέντα ο «Πρωινός Λόγος». Οι αντιδράσεις αναμενόμενες, πειστικές όμως εξηγήσεις δε δίδονται, για να επιβεβαιώνονται όλα όσα γράφουμε και προπαντός η ανήθικη διαχείριση της εξουσίας.