Ο «Ποντιο-Πιλατισμός» ως διαχρονική τακτική…

on .

 Η τακτική του «Ποντιο-Πιλατισμού» (επιτρέψτε μου τον νεολογισμό) είναι διαχρονική και ανάγεται στο ιστορικό περιστατικό, όπως περιγράφεται στα αγιογραφικά κείμενα, με τον Ρωμαίο Έπαρχο της περιοχής της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο, ο οποίος απαντώντας στην απαίτηση του όχλου, παρασυρμένου από τους αρχιερείς και τους πρεσβύτερους, να θανατώσει τον Ιησού, «νίπτων τας χείρας του» είπε χαρακτηριστικά «αθώος είμαι από το αίμα τούτου· εσάς θα αφορά».
Επιστημονικές έρευνες επιβεβαιώνουν τον συμβολικό χαρακτήρα της κίνησης του «πλυσίματος των χεριών» και συγκεκριμένα ότι η καθαριότητα, γενικότερα φαίνεται να απελευθερώνει ψυχολογικά τους ανθρώπους. Το καλό πλύσιμο των χεριών, σημειώνουν οι σχετικές έρευνες, μπορεί να απομακρύνει όχι μόνο τις αμαρτίες παλαιότερων πράξεων, αλλά και τα αισθήματα τύψεων ή αμφιβολιών σχετικά με καθημερινές απλές επιλογές, ενώ άλλα πειράματα κατέδειξαν ότι το πλύσιμο των χεριών λειτουργεί και όταν γίνεται, όχι μετά αλλά πριν από μια επιλογή, όπως ακριβώς έκανε ο Πόντιος Πιλάτος πριν παραδώσει τον Χριστό για να σταυρωθεί. Συνιστά κατά κάποιο τρόπο ένα είδος ευθυνομετάθεσης.
Την τακτική του Πόντιου Πιλάτου φαίνεται, δυστυχώς, να υιοθετούν τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και η Βορειοαντλαντική Συμμαχία στις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις έναντι της χώρας μας. Αντί για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας επανάληψης των διερευνητικών συνομιλιών, όπως είχε συμφωνηθεί, από την Άγκυρα, ήρθε η είδηση της νέας εξόδου του γνωστού ερευνητικού σκάφους Ορούτς Ρέις στα ανοιχτά του Καστελόριζου, αλλά και η σχεδόν καθημερινή προκλητική ρητορική Τούρκων αξιωματούχων, όπου στο «κάδρο» πλέον μπαίνουν μια σειρά από άλλα αιγιοπελαγίτικα νησιά, ενώ η δημοσίευση του «Χάρτη της γαλάζιας πατρίδας» με την τουρκική περιοχή έρευνας και διάσωσης να περιλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ το μισό Αιγαίο, οδηγεί την προκλητικότητα στα άκρα.
Απέναντι στην επικίνδυνη αυτή εξέλιξη η νέα (στις 16-10) Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. προτίμησε σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος να νίψει τας χείρας, αντί να φέρει πιο κοντά τη διαδικασία επιβολής κυρώσεων, που όχι μόνο εξακολουθεί να παραμένει αλλά και να εντείνεται, στον μακρινό -από την άποψη της επικινδυνότητας της κατάστασης- μέλλον της Συνόδου του Δεκεμβρίου.
Ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις, η άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στις προκλητικές και επικίνδυνες κινήσεις της τουρκικής πλευράς και την ανάγκη επιβολής του διαλόγου ως μόνης λογικής λύσης, καθίσταται πιο δύσκολη. Όπως και η επιδίωξη καταλαγής και αποκλιμάκωσης, καθώς και ανταπόκρισης από την altera pars, σχεδόν εκμηδενίζονται και οι δρόμοι της ύφεσης και της συνεννόησης γίνονται δύσβατοι, για να μη πούμε αδιάβατοι. Η ελληνική πλευρά οφείλει να παραμένει, όπως υποδειγματικά το κάνει ως τώρα, ψύχραιμη, ενώ και το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, χωρίς να απεμπολείται, πρέπει να παραμένει στη φαρέτρα της ως δυνητικό τούτη τη στιγμή δικαίωμα. Οι ακραίες εθνικιστικές κραυγές από ορισμένους για «άλλου είδους» απάντηση, υπακούοντας στο θυμικό και όχι στη νηφάλια λογική, δεν καταφέρνουν παρά να ρίχνουν νερό στον μύλο της τακτικής της προβοκάτσιας που μεθοδικά επιλέγει ο κ. Ερντογάν.
Κοντολογίς, όποιες διακυμάνσεις κι αν περνούν οι σχέσεις μας με την γείτονα, το συμφέρον και των δύο λαών, που επιβάλλει την ειρηνική επίλυση των διαφορών, εξακολουθεί να είναι γνώμονας. Ώσπου να αντιληφθούν και οι συν-εταίροι μας στην ΕΕ, παρά τα επιμέρους -εμπορικοοικονομικά- συμφέροντά τους με την Τουρκία, αλλά και οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ, ότι αν περιοριστούν απλά στις φραστικές καταδίκες και στα «λυπούμαστε», τα συμφέροντά τους στην Ανατολική Μεσόγειο θα τεθούν σε μέγιστο κίνδυνο από τον ανεξέλεγκτο νεοθωμανικό μαξιμαλισμό. Και τότε θα επαναληφθεί το ιστορικά επαναλαμβανόμενο λάθος να θυσιαστούν καίρια μακροπρόθεσμα συμφέροντα στο βωμό πρόσκαιρων.
Η αναπάντητη παραβίαση των «κόκκινων γραμμών» από την τουρκική πλευρά, πέρα από το ότι θα εκθρέψει την μαξιμαλιστική αλαζονεία, ίσως αποτελέσει στοιχείο διάρρηξης της μελλοντικής ευρωπαϊκής ενότητας. Ας γνωρίζουν δε οι εξ Εσπερίας «φίλοι» και σύμμαχοί μας ότι τον Πόντιο Πιλάτο η Ιστορία απόθεσε στη χωματερή της.