Με επιχειρήματα και όχι ύβρεις!..

ΟΣΟ περισσότεροι πολίτες συμμετέχουν στο δημόσιο διάλογο, τόσο το καλύτερο για τη δημοκρατία και φυσικά για τον τόπο μας. Γι’ αυτό και συγχαίρουμε τον φιλόλογο κ. Χάρη Λεοντάρη, που στο φύλλο του «Πρωινού Λόγου» την Παρασκευή 1η Οκτωβρίου, πήρε θέση υπέρ των κ.κ. Ελισάφ και Καχριμάνη, πλέκοντάς τους το εγκώμιο. Αναφαίρετο δικαίωμά του, αλλά για ποιό λόγο καθύβριζε όσους τους επικρίνουν- μεταξύ αυτών και εμείς; Νομίζει ότι έτσι καθιστούσε ισχυρότερα τα όποια επιχειρήματά του; Θα μας πει εκείνος τι θα γράφουμε και πως ή ποια κριτική είναι... καλοπροαίρετη; Από που κι ως που; 

ΣΤΟΥΣ έχοντες σκοπιμότητες συμπεριλαμβάνει άραγε και την εφημερίδα που τον φιλοξένησε, αλλά που πριν από λίγες ημέρες πρωτοσέλιδα επέκρινε με δριμύτητα το «δίδυμο»; Στόχος του λοιπόν του κ. Λεοντάρη μάλλον δεν ήταν η παροχή στήριξης στους δύο ηγετίσκους, που και δικό μας δικαίωμα είναι να χαρακτηρίζουμε ως αποτυχημένους, αλλά να βάλει ταμπέλες στους επικριτές τους, για να ισχύει το «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις». Προφανώς πίστευε ότι έτσι θα παράσχει καλύτερες υπηρεσίες, αλλά αν οι κ.κ. Ελισάφ - Καχριμάνης έχουν τέτοιους υμνητές, τι να την κάνουν την αντιπολίτευση και όσους τους επικρίνουν; Δε χρειάζονται, αρκούν οι υμνωδοί τους για να κάνουν όσα πρέπει.

ΤΩΡΑ, το πως και πότε π.χ. ο κ. Ελισάφ... ανέτρεψε τζάκια, κόμματα και κατεστημένο -όπως έγραφε-  όταν είναι γέννημα και θρέμμα τους, πότε πρόλαβε να αναδειχτεί στον καλύτερο δήμαρχο, όταν πάει από αποτυχία σε αποτυχία, μόνον ο εξαίρετος συμπολίτης κ. Λεοντάρης γνωρίζει. Τα ίδια και για τον Περιφερειάρχη κ. Καχριμάνη, που ανήγαγε τον ετσιθελισμό και τις απευθείας αναθέσεις σε επιστήμη, ενώ ο σεβασμός του στη νομιμότητα αμφισβητείται σε αρκετές περιπτώσεις. Ότι τους ανέδειξαν οι πολίτες με την ψήφο τους, δε σημαίνει πως θα απολαμβάνουν κιόλας ασυλίας για όσα πράττουν.