Αλήθειες που…καίνε!

 Αυτή την «ιστορική φράση», «μαζί τα φάγαμε», που είπε ο αείμνηστος Θεόδωρος Πάγκαλος, δεν την… συμμερίζονται αρκετοί Έλληνες! (κυρίως αυτοί… που βολεύτηκαν!) Κάνουν τον αθώο και… τον ανήξερο! Εξάλλου τις αντιρρήσεις τους, τις στηρίζουν στο γεγονός, πως κάποιοι έτρωγαν με «χρυσά κουτάλια», ενώ αυτοί με… απλά μαχαιροπίρουνα! (αυτό έλειπε, να ήταν όλοι… «ίσα κι όμοια!»)

Το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα, (1975 και μετά, αλλά και την πρώτη 10ετία του 21ου), δούλεψαν πολύ… οι κουτάλες στη χώρα μας! Και σε αυτή την περίοδο αναφερόταν ο Πάγκαλος, όταν έλεγε «μαζί τα φάγαμε», γιατί τότε… άνθισε ο μεγάλος δανεισμός, ο ωχαδερφισμός και ο… ατελείωτος διορισμός!

Ο κάθε πολιτικός, την εποχή εκείνη, είχε τη δύναμη και την ευχέρεια να διορίζει και τους «καρπούς» της πράξης του να… θερίζει! Ερήμωσε η ελληνική ύπαιθρος, εγκαταλείφθηκε η καλλιέργεια της γης και ο αγρότης, «κατόπιν ενεργειών του», ήρθε στο Υπουργείο ή την Νομαρχία, ως κλητήρας!

Οι έχοντες μεγαλύτερο βαθμό εκπαίδευσης ήρθαν στο Δημόσιο ως υπάλληλοι γραφείου… άνευ αντικειμένου, αλλά το γραφείο… είχε πάρα πολλές καρέκλες! Στην κρεμάστρα του γραφείου, υπήρχε πάντα το… σακάκι του υπαλλήλου, απόδειξη της… προσέλευσής του, άσχετα αν ο ίδιος απουσίαζε!

Αυτή την κατάσταση σχολίαζε με γλαφυρό τρόπο, ο πνευματώδης Θεόδωρος Πάγκαλος, που στην πολιτική του πορεία ήρθε αντιμέτωπος με «καυτά ζητήματα»! (Ίμια, Οτσαλάν, ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Μέγιστο το κέρδος της Κύπρου!). Αλλά ο Έλληνας δεν είναι έτοιμος να ακούσει «αλήθειες που τον καίνε» και… αποστρέφει την κεφαλή του απ’ την πραγματικότητα!

Μαζί τα φάγαμε, λοιπόν, πολιτικοί και λαός! Απλά, τώρα το λογαριασμό τον πληρώνει… μόνο ο λαός!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.