Αριθμητική, σύμβολα, ιδεολογίες…

-Ας μπούμε στα σε εξέλιξη εκλογικά γεγονότα, στα μέτρα μιας ενισχυμένης αναλογικής, μετά την κατάρρευση του λαϊκισμού της αναλογικής. Τα αποτελέσματα της αναλογικής αναμέτρησης, οδηγούν την περιπλάνηση στην κριτική της πολιτικής επικαιρότητας, για να μετρηθεί η πρώτη κάλπη, η οποία τόσο πολύ ταρακούνησε το «κατεστημένο» πολιτικό τοπίο.

-Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι, οι «προοδευτικές» δυναμικές και μαχητικές συναθροίσεις, ήταν παντελώς άδειες από ελληνικές σημαίες. Ας το διορθώσουν τώρα που τρόμαξαν από το μπλέ του χάρτη, σε στεριά και θάλασσες της νησιωτικής Ελλάδας. Διαπιστώθηκε και αποκαλύφθηκε, σε όλη της τη διάσταση, η μεγάλη εσωτερική φαγωμάρα που επικρατεί στην Αριστερή πολιτική φυλή, στις τόσες διασπασμένες ράτσες, φατρίες, σοσιαλιστικές, μαρξιστικές, διεθνιστικές, κομμουνιστικές, λενιστικές, «προοδευτικές», «καλλιτεχνικές» και πολλές άλλες συλλογικότητες, που οι πολιτικές τους επιδιώξεις συνοδεύονται από «ανατροπή», «ανυπακοή», «ανταρσία», κλπ επαναστατικά τσιτάτα που καταλήγουν τελικά σε «συντροφικά μαχαιρώματα». 

-Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πυτιά του, έχει την προέλευση από μια μεγάλη εσωτερική σύγκρουση της κομμουνιστικής Αριστεράς, η οποία γέννησε το ΚΚΕ-Εσωτερικού, το οποίο συνεχώς μεταλλάσσεται χρωματικά και ιδεολογικά, προσθέτοντας και κάποιο νέο «φανταχτερό» προσωνύμιο! Στον προτελευταίο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την αποτυχία του 2019, τσοντάρισε στην ταμπέλα, «Προοδευτική Συμμαχία», σκοπεύοντας στη λεηλασία του διαλυμένου χώρου του «Σοσιαλιστικού» Πασόκ. Στην πρώτη προεκλογική περίοδο, άρχισε και ο πρώτος νέος εμφύλιος στην Αριστερή πολυκατοικία, του Σύριζα-Π.Σ. με τον νέο πολιτικό σχηματισμό ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με μια έντονη διαμάχη για την «ιδιοκτησία» και τα «πνευματικά δικαιώματα» των συνθημάτων του Ανδρέϊκου Πασόκ, της «ΑΛΛΑΓΗΣ», σε έντονη μάλιστα συγκρουσιακή κρίση, μέχρι του σημείου που ο «σύντροφος»(!) Ανδρουλάκης, δηλωμένος εισαγωγικά, ως αυθεντικός «σοσιαλδημοκράτης», να χαρακτηρίσει τον «σύντροφο», Αλέξη, δηλωμένο συνεχιστή της Λαοκρατίας του ΕΑΜ, ως «τυμβωρύχο των συνθημάτων του Ανδρέα». Χαμός στο Αριστερό γήπεδο ή στους «καταληψίες» της Αριστερής πολυκατοικίας! Και ένας αντίλογος εκδηλώθηκε στα Αριστερά Γιάννενα του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ, στη μεγάλη συγκέντρωση, όπου ακούστηκε πάλι το σκουριασμένο σύνθημα του Ανδρέα: «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Δεν είναι απίθανο να έγινε και πρόβα και του άλλου «ιδιόκτητου» συνθήματος, «Απόψε πεθαίνει η Δεξιά»! 

-Βέβαια, ό σύντροφος κήρυκας, της ξεπερασμένης σοσιαλδημοκρατίας Ανδρουλάκης, σε μια νεότερη δήλωση (βλέποντας ότι ο σοσιαλισμός παρακμάζει), προβάλει την ταυτότητα του «κεντροαριστερού» ηγέτη, επιχειρώντας διμέτωπα παιχνίδια πολιτικού ηγεμονισμού που ονειρεύεται 

-Στο θέμα των «υποκλοπών», που τόσο γαργαλάει την όλη Αριστερά, το έχει κάνει εκλογικό λάβαρο, ο Ανδρουλάκης, περισσότερο από τον ξεθωριασμένο μισό πράσινο ήλιο. Το θέμα ελάχιστα απασχολεί δημοσκοπικά τον άνθρωπο της καθημερινότητας. Το Πασόκ του Ανδρουλάκη, έθαψε στην αφάνεια και όλη την «κληρονομιά» των Ανδρεϊκών συνθημάτων. Μερικά είναι αλησμόνητα! «Εδώ και τώρα αλλαγή», «οι βάσεις φεύγουν», «Τσοβόλα δώστα όλα», «το κόμμα στην Κυβέρνηση, ο λαός στη εξουσία», «το σόι των μη προνομιούχων», «το δωράκι των 500 εκατομμυρίων», «μαζί τα φάγαμε», και από κοντά «η απόλαυση της αστακογαριδομακαρονάδας» και τέλος το «λεφτά υπάρχουν» στην μνημονιακή πορεία! Δεν λείπουν τα... πάμπερς! Από τα αριστερά συνθήματα, εξαφανίστηκε εκείνο το μεγάλο σύνθημα που σήκωσε τον Αλέξη, το «Ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς»! Κοντά σε αυτό χάθηκε στην αντάρα (θολούρα) και εκείνο για την «πρώτη φορά Αριστερά»! Δεν ξανακούστηκε και εκείνος ο σπαραξικάρδιος λυγμός με τον αβάσταχτο καημό, για την «κατάκτηση των αρμών της εξουσίας»! Το πιο ενδιαφέρον όμως, χάθηκε από τα προσκλητήρια στις συγκεντρώσεις, εκείνο το χορταστικό «Σύντροφοι - Συντρόφισσες!». Δεν ακούστηκε ούτε μια φορά. Και ενώ, στην πρώτη του εκδήλωση έπαιξε, σαν αντάρτικο εγερτήριο εμβατήριο, ο «Ύμνος του ΕΑΜ» που κηρύσσει τη «Λαοκρατία», δεν θυμήθηκε, τον πρόδρομο ταξικό χαιρετισμό του ΕΑΜ, «Συναγωνιστές - Συναγωνίστριες»! 

-Αλλά, και ο εκφραστής του απολιθωμένου κομμουνισμού, Κουτσούμπας, αν και σήκωνε πολλές φορές τη γροθιά, σπάνια ακούστηκε ο «συντροφικός» χαιρετισμός. Είναι μοναχικός καβαλάρης του ΚΚΕ-Εξωτερικού(!), γι’ αυτό και επιμένει στην προτροπή για «ανατροπή», «ανυπακοή», «απειθαρχία», με στόχο «ο λαός στην εξουσία», «η Λαοκρατία» και άλλες αναμνήσεις των «σοβιέτ» life! Η Αριθμητική, έπαιξε τραγικά παιχνίδια στα «διαμερίσματα» της Αριστερής πολυκατοικίας. Στην εμμονή τους στο σύνθημα για τα «Τέμπη», τα αποτελέσματα στο Εκλογικό Κέντρο Τεμπών Λάρισας ήταν: Ν.Δ 43- Πασόκ 24 - Σύριζα 12 - Νίκη 2 — ΚΚΕ 1 - Ανταρσία 1. Ουδέν σχόλιον. Σεβασμός στους νεκρούς. Η πρόσφατη τραγωδία στα τραίνα των Ινδιών, αποδομεί την όλη Αριστερή υστερία και ασεβή εκμετάλλευση.

-Η Νέα Γενιά τρέχει στην εποχή της, την εποχή της ψηφιακής επανάστασης. Δοκιμάστηκε στην Πανδημία, βρέθηκε σχεδόν έτοιμη στην τηλεκπαίδευση και δεν έχασε ούτε ώρα μάθησης. Οι νέοι μας, Τιμούν και αποδέχονται την αξία της Αριστείας και διαπρέπουν παγκόσμια, στην καινοτομία, στα μαθηματικά, στη ρομποτική, στον αθλητισμό και σε πολλές άλλες συναντήσεις. Ζουν μέσα στο ψηφιακό μεγαλείο της τεχνητής νοημοσύνης. Η Αριστερή πολυκατοικία έχασε μεγάλο ποσοστό από την εγκλωβισμένη στην παρακμιακή και ξεπερασμένη ιδεολογική «αρχαία σκουριά», του διχασμού, της άρνησης και της ισοπεδωτικής προσπάθειας χαμηλής βάσης. Η Νέα Γενιά σήκωσε τα πανιά για πλόες και ταξίδια για μια νέα «Αργοναυτική εκστρατεία», συμβολικής κατάκτησης νέων τόπων και υψηλών στόχων για μια Νέα Ελλάδα.

-Κάτι ακόμη, που ανέδειξε η «αναλογική» περιπέτεια, είναι η δυναμική παράσταση της «μεσαίας τάξης», η οποία με την δημοσκοπική σφυγμομέτρηση των παραγωγικών συλλογικοτήτων και κλάδων της, δεν σαγηνεύτηκαν από τις Αριστερές πληθωρικές προσφορές, αλλά αξιολόγησαν θετικά τα μετρημένα και εφικτά σχέδια μιας συντηρητικής πολιτικής νοικοκυραίων.

-Η κριτική του αποτελέσματος της «αναλογικής» εκλογικής ψηφοφορίας, έκρινε και μία διεστραμμένη άποψη της στρατευμένης «διανόησης», που έχει επιβάλει η Αριστερά στην έννοια της «προόδου» και του «προοδευτικού», σαν δικό τους ιδιοκτησιακό δικαίωμα, με μια καταχρηστική αντίληψη, τοποθετώντας τους αντίπαλους, συλλήβδην στους σκοταδιστές. Το γνωστό κλισέ «ήταν μεγάλος καλλιτέχνης, ήταν Αριστερός!» αποτελεί το εκπτωτικό ανέκδοτο της Αριστερής ιδεοληψίας.

-Η περίπτωση δε, του μπούλινγκ του διακεκριμένου καλλιτέχνη Σαββόπουλου, ο οποίος δήλωσε ότι θα ψηφίσει τη Ν.Δ. αποκάλυψε, την υποχθόνια εξάρτηση και εκμετάλλευση των καλών τεχνών και των δημιουργών.

-Η σταχυολόγηση αυτής της περιπλάνησης, σε πρώτη κριτική ανάγνωση των «ανατρεπτικών» αποτελεσμάτων της «αναλογικής», δεν αφήνει έξω μια εσωκομματική αντιπαράθεση, μιας σιωπηρής απόσυρσης του Αλέξη. Ιστορικά, ξεπέρασε τον μέσο χρόνο παραμονής στην ηγεσία όλων των προκατόχων του. Σιμά κοντά είναι και αυτή η «Αλλαγή».

- Good bye Lenin- Good bye Alexis!

Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…

 

ο  μέτοικος