Το δις εξαμαρτείν…

Πρέπει τώρα να έμαθε ο κ. Τσίπρας ότι η Πολιτική δεν είναι από τα εύκολα πράγματα, για να την παίρνει κανείς στα ελαφρά και να υπερεκτιμά τον εαυτό του, υποτιμώντας τη νοημοσύνη και τη δύναμη του λαού. Όσοι και μεγάλοι πολιτικοί άνδρες, στο πέρασμα της Ιστορίας υπερεκτίμησαν εαυτούς και υποτίμησαν το λαό, ο λαός τους ξέχασε. Έμειναν μόνο σαν ονόματα στις «δέλτους» της Ιστορίας και σαν παραδείγματα προς αποφυγή για τους επερχόμενους. Ευχόμαστε, να μη συμβεί αυτό και στον κ. Τσίπρα, γιατί είναι νέος άνθρωπος και η χώρα μας μπορεί κάποτε να τον χρειαστεί, έτσι όμως όπως ο λαός τον διόρθωσε, αν  βέβαια, έχει διδαχτεί από τα λάθη του και το υπερφίαλο πολιτικό ΕΓΩ του! Λάθος: H υπερεκτίμηση της λεκτικής του γοητείας, την οποία θεωρούσε ότι… κληρονόμησε από τον  Ανδρέα Παπανδρέου, άρα θα έχει και τη δική του τύχη και εξέλιξη. Δεν υπολόγισε όμως ότι από τότε ως τώρα «έρευσε πολύ νερό στο Σηκουάνα», ότι ο λαός μορφώθηκε περισσότερο, εκτίμησε την «ιδιωτική του λογική περισσότερο», κυβερνήθηκε  πολύ καλύτερα, και φυσικά, σήμερα πλέον μπορεί να κρίνει δικαιότερα και σωστότερα τις Κυβερνήσεις που δοκίμασε, χωρίς …άκριτους επηρεασμούς από χαρισματικούς, ίσως, λόγους, αντιπάλων πολιτικών, που …μπορούν και να ειδικεύονται στη δημαγωγία.

Λάθος: Το όλο  πνεύμα του αντιπολιτευτικού και του εκλογικού του αγώνα ήταν πνεύμα μάχης… θανασίμου μίσους, διχασμού, αρρωστημένης αμετροέπειας, με πρωτοφανείς και προσωπικές βολές, με τόση δημαγωγία, ώστε να μη ξεχωρίζει ο λαός, πού ξεκινάει και πού σχολάει το ψέμα  του! Κι όλο αυτό, το… τοξικό, το άγριο εκλογικό κλίμα, δεν θύμιζε από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ εκλογικό αγώνα αλλά… «Κολοσσαίο», όταν από την άλλη πλευρά, ο κ. Μητσοτάκης διεξήγαγε έναν ήρεμο, ευπρεπή  και έντιμο αγώνα, με κάθε ευπρέπεια και σεβασμό στα αντίπαλα κόμματα, όπως και στο λαό που τον άκουγε και με σεβασμό στη λογική και τις πεποιθήσεις του, τον καλούσε μόνο να σκεφθεί και να ψηφίσει. Και ο λαός σκέφτηκε, αποφάσισε και ψήφισε να τον κυβερνήσει αυτοδύναμα ο Μητσοτάκης

 Ενώ τιμώρησε παραδειγματικά το ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του, ο οποίος είχε και την ευθύνη και έδινε και στους συνεργάτες του τις συμβουλές για τη μορφή του εκλογικού  τους  αγώνα. Και εκείνοι συναγωνίζονταν σε απρεπή προκλητικότητα, μετατρέποντας τα τηλεοπτικά εκλογικά παράθυρα σε σίγουρα …όπλα κατά του κύριου αντιπάλου τους, τα οποία όμως, τελικά, κατέληξαν «μπούμεραγκ» κατά των ιδίων, κατά του  κόμματός τους και του αρχηγού τους. 

 Ας μην αιτιώνται λοιπόν, άλλους, για την παταγώδη ήττα τους. Εμείς, το είπαμε   άλλωστε πολύ έγκαιρα στον κ. Τσίπρα από τούτη εδώ τη στήλη, γιατί διαβλέπαμε το τέλος  και συμβουλεύσαμε την αλλαγή και τη διόρθωσή τους, αλλά ποιος θα μας άκουγε εμάς τους …μικρούς κι ελάχιστους μπροστά στους ...προικισμένους συνεργάτες του, δίκην… Τσαπανίδου, Πολάκη, Ζαχαριάδη και λοιπούς κοψοκέφαλους, που, αντί να τους στείλει εκείνος εγκαίρως στο σπίτι τους, έστειλαν εκείνοι πρώτον τον Τσίπρα στο δικό του σπίτι!

Ας ευχηθούμε, σήμερα που είναι όλα ρευστά στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να έχουν διδαχτεί από τα λάθη τους και να  διορθωθούν οι επερχόμενοι,  στέλνοντας επιτέλους στα σπίτια τους κάποιους …άσπονδους φίλους τους, που έχουν κάνει   στην πολιτική τους,  δόγμα τον «Πολακισμό», τον φανατισμό και την απρέπεια!