Ω, της παραφροσύνης…

Και ποιος δεν… μερακλώνεται, απ’ το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας! (αθάνατε Μάνο Λοϊζο!). Ρίχνεις δυο-τρεις στροφές και εκστασιάζεσαι! Είναι το ζεϊμπέκικο, που δεν σε αφήνει ασυγκίνητο! Και ο αγαπητός Γιώργος Πατούλης «έριξε τις στροφές του», αλλά ήταν… εκτός τόπου και χρόνου!

Ο χρόνος, ήταν «χρόνος σιωπής και περισυλλογής»! Οι μέρες της τραγωδίας και του χαμού των παλληκαριών, που έδιναν με το Καναντέρ, μάχες με τη φωτιά στην Κάρυστο! Επομένως, ένα δημόσιο πρόσωπο, συμμετέχει στην πανεθνική οδύνη και δεν «ξεδίνει» με χορευτικές φιγούρες (μια «εγκράτεια» σε λόγια και έργα, από δημόσιους λειτουργούς, θα έδειχνε μια κοινωνία με καλύτερο πρόσωπο!).

Αφήστε τον υπουργό, τον «υπεύθυνο» για την προστασία των πολιτών, μεσοβδόμαδα να… εφαρμόζει πρόγραμμα διακοπών! Λάθη κάνουν όλοι οι άνθρωποι… Αλλά αυτές οι «γκάφες» των πολιτικών, ξεπερνούν κάθε όριο! Βέβαια υπήρξαν «κυβερνητικές αλλαγές» στο… 12ο λεπτό του αγώνα! Αλλά, οι… αναγκαστικές αλλαγές, δεν φέρνουν αποτελέσματα!

Εκτός εάν υπάρξει η δικαιολογία… της κλιματικής κρίσης! Και παραδεχτούμε ξεκάθαρα, πως κάποιους πολιτικούς τους βάρεσε κατακέφαλα η ζέστη και τους ταιριάζει ο εκκλησιαστικός ύμνος: Ω, της παραφροσύνης!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.