Τελικά, γιατί «δύο μέτρα και σταθμά» Πρωτοσύγκελε π. Θωμά Ανδρέου;
Την 6η Δεκεμβρίου 2022, στην έγκριτο εφημερίδα της πόλης μας «Πρωινό Λόγο», σας έθεσα ένα ερώτημα: «Γιατί Άγιε Πρωτοσύγκελε δύο μέτρα και δύο σταθμά;».
Γιατί με παρέμβαση σας στην Αρχαιολογία, παρακρατήσατε τις δύο Εικόνες της Ιεράς Μονής Βισικού Καλουτά Ζαγορίου, που είχαν κλαπεί και βρεθεί, όμως επιστρέψατε, και πολύ σωστά κάνατε, την Εικόνα του Χριστού μας στο τέμπλο της Ιεράς Μονής Στούπαινας; Έτσι προέκυψε η πρώτη ερώτηση. Οκτώ μήνες μετά, περιμένω την απάντησή σας, αν και από τότε είχα πιθανολογήσει ότι θα με αγνοούσατε. Σήμερα, με νέα στοιχεία, επανέρχομαι στο ίδιο ερώτημα: «Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;». Επιστρέψατε στον Ιερό Ναό στο Κουκούλι Ζαγορίου τις Εικόνες, που επίσης είχαν βρεθεί στο εξωτερικό, και ζητήσατε και πήρατε για τα «θριαμβευτικά» εγκαίνια του ανύπαρκτου μέχρι σήμερα Μουσείου σας τον Ιούλιο του 2022. Τις επιστρέψατε γιατί ο Ναός είχε την πρόνοια να συντάξει πρωτόκολλο παραλαβής και παράδοσης, γεγονός που δεν ήταν δυνατόν να γίνει, λόγω συνθηκών σε εξέλιξη στην περίπτωση του Βισικού.
Έτσι, εκμεταλλευτήκατε το γεγονός και κατόπιν συστάσεώς σας, η μεν Αρχαιολογία παράτυπα σας παρέδωσε τις Εικόνες και εσείς παρανόμως τις κρατήσατε χωρίς τη σχετική άδεια της Μονής, εν ονόματι της δήθεν ασφάλειας, λες και είχατε ενδιαφερθεί ποτέ για την τύχη και την ανεύρεσή τους. Σήμερα, με κλειστό και ανύπαρκτο Μουσείο, αγνοείται η θέση αλλά και η τύχη τους. Ελπίζω, έστω και αμυδρά, σε μια απάντησή σας.
Άγιε Πρωτοσύγκελε, η πολύπλευρη, μακροχρόνια και ανιδιοτελής προσφορά μου στο Βισικό, ως απλού Επιτρόπου, έχει φθάσει στα όριά της. Η συνείδησή μου είναι ήσυχη. Το πρόβλημα πλέον ανάγεται στον χώρο της Δικαιοσύνης. Η προσφυγή ή όχι σε αυτήν απαιτεί απόφαση που μόνο ο σεβαστός Ηγούμενος της Μονής μπορεί να λάβει, απόφαση που για προφανώς προσωπικούς του λόγους, είναι αρκετά δύσκολη, παρότι σήμερα οι Εικόνες του αγνοούνται. Η Παναγία η Βισικιώτισσά μας ας τον οδηγήσει.
Όσο για το λυπηρό επεισόδιο τον Φεβρουάριο του 2022 στο γραφείο σας, στην Ιστορική Μητρόπολη των Ιωαννίνων, όπου σεβόμενος τον χώρο στον οποίο διακόνησαν προσωπικότητες της Εκκλησίας μας, όπως ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, δεν ήταν δυνατόν να συνηθίσω και να αποδεχτώ το άκουσμα φράσεων που εκτοξεύτηκαν από χείλη ενός ιερωμένου, φράσεις αρμόζουσες σε θαμώνες καταγωγίων. Με δυσκολεύει, ακόμη μετά τόσους μήνες, να εφαρμόσω και να δώσω την αγάπη και την συγχώρηση, που με δίδαξε ο Χριστός μας. Έτσι οι απλοί Χριστιανοί απογοητεύονται και φεύγουν από την Εκκλησία.
Καλουτάς Ζαγορίου
