Υποφέρει στη χώρα μας η δημόσια Παιδεία!..

Στο μέλλον της πατρίδας μας. Αν δε λάβουμε υπόψη μας ότι χιλιάδες προσοντούχοι νέοι αποδημούν για να βρουν μια καλύτερη τύχη σε χώρες του εξωτερικού, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δυσοίωνα.

Θλιβερή εντύπωση προκαλεί η άρνηση των εκπαιδευτικών να δεχτούν την αξιολόγησή τους με διάφορες προφάσεις. Τελευταίο περιστατικό αυτό που συνέβη τελευταία. Ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών έδινε επιμορφωτικό μάθημα σε εκπαιδευτικούς και, επειδή μίλησε, υποθέτω μεταξύ άλλων, λέγοντας ότι για την υποβάθμιση της παιδείας συντείνει και η απουσία αξιολόγησης, αποχώρησαν θεωρώντας ότι τους προσέβαλε. Πιστεύουμε ότι ένας καλά κατηρτισμένος εκπαιδευτικός που κάνει ευσυνείδητα τη δουλειά του, δεν πρέπει να φοβάται την αξιολόγηση.

Η δημόσια εκπαίδευση θα πρέπει σε αυτό τουλάχιστον το θέμα να λειτουργεί με ιδιωτικά κριτήρια. Ποιος επιχειρηματίας θα κρατούσε στη δούλεψή του έναν υπάλληλο που κρίνει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της δουλειάς του; 

Τούτων λεχθέντων, δυστυχώς οι κυβερνήσεις, όλες ανεξαιρέτως, δεν έπραξαν αυτό που το Σύνταγμα προνοεί, δηλαδή την παροχή ίσων ευκαιριών σε όλα τα Ελληνόπουλα στον τομέα της παιδείας. Θα μου πείτε, μήπως στους άλλους τομείς πέτυχαν καλύτερα αποτελέσματα; Τα βλέπουμε καθημερινά και κάθε χρόνο. Οι πυρκαγιές έκαψαν την Ελλάδα και οι πλημμύρες την έπνιξαν. Κανένα μέτρο πρόληψης ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Η αλαζονεία δεν αφήνει τους κυβερνώντες, νυν και πρώην, να δουν την πραγματικότητα ούτε βέβαια να ακούσουν κάποιες φωνές και προτάσεις που ακούγονται ή προτείνονται από διάφορους φορείς ή άτομα με κάποια γνώση των πραγμάτων ή κάποια διορατικότητα.

Να οφείλεται αυτό στο ότι αυτοί που μας κυβερνούν δεν έχουν εργασθεί ποτέ στη ζωή τους; Στη δοκησισοφία τους; Αυτή όμως, όπως λέει ο Πλάτων, είναι η χειρότερη αμάθεια. Όπως λέει μια παροιμία «ὁ μὴ δουλεύσας οὐδ᾽ ἂν δεσπότης γένοιτο ἄξιος ἐπαίνου, καὶ καλλωπίζεσθαι χρὴ τῷ καλῶς δουλεῦσαι μᾶλλον ἢ τῷ καλῶς ἄρξαι», αυτός δηλαδή που δεν δούλεψε, έστω και αν γίνει άρχοντας, δεν είναι άξιος επαίνου. Και θα πρέπει  μάλλον να περηφανεύεται, αν βέβαια έχει δουλέψει, για το ότι εργάστηκε καλά και όχι για το ότι άσκησε την εξουσία καλά. Με άλλα λόγια, όποιος δεν εργάστηκε, δεν μπορεί να κυβερνήσει καλά. Και αυτό το βλέπουμε καθημερινά.

 Επομένως, όλα αυτά που μας συμβαίνουν οφείλονται στην κακή άσκηση της εξουσίας που είναι συνέπεια της απειρίας και της αλαζονείας, καθώς και, όπως είπαμε και αποδείξαμε με λογικά επιχειρήματα σε άλλα προγενέστερα άρθρα μας, στη δυσλειτουργία ή πιο σωστά στο ότι μόνο στα λόγια έχουμε δημοκρατία, ενώ στην ουσία έχουμε έναν απόλυτο άρχοντα με τον μανδύα της δημοκρατίας, ο οποίος λαμβάνει αποφάσεις ερήμην του κυρίαρχου λαού. 

Πού είναι η ισότητα των πολιτών; Είναι όλα τα σχολεία μας και ως κτηριακές εγκαταστάσεις  και ως σχολικές μονάδες σύγχρονα και άρτια εξοπλισμένα; Επιλέγονται οι καλύτεροι διδάσκοντες, όπως συμβαίνει στα γνωστά καλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, έχουν την απαραίτητη υποδομή για τα πρακτικά μαθήματα της φυσικής και της χημείας, οπτικοακουστικά μέσα για τη διδασκαλία ξένων γλωσσών, εξοπλισμένα γυμναστήρια για τις αθλητικές δραστηριότητες; Προσφέρεται ικανοποιητικά η μουσική και η καλλιτεχνική παιδεία και οι δυνατότητες στους μαθητές να μάθουν ένα μουσικό όργανο; Και βέβαια όχι. 

Έτσι όμως τα παιδιά των πλουσίων, που έχουν τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε καλά ιδιωτικά σχολεία, τουλαχιστον τα πιο πολλά, βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση από ένα παιδί που φοιτά σε μια απομακρυσμένη επαρχία ή ακόμα και σε μια κωμόπολη ή πόλη με υποδομές περασμένων αιώνων. Αυτό βέβαια, όπως φαίνεται, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσαν οικονομικά και πολιτικά τάξης. Και όσον αφορά τους σκοπούς της παιδείας, είναι αμφίβολον κατά πόσον οι ίδιοι οι κυβερνώντες έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους τι είδους πολίτες θέλουμε να διαμορφώσουμε με την παρεχόμενη σήμερα παιδεία.

Το μόνο βέβαιον είναι ότι όχι μόνον απέτυχαν να αναβαθμίσουν την παιδεία, αλλά με τις ενέργειές τους  πέτυχαν το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή να τη βουλιάξουν, με αποτέλεσμα όλα τα Ελληνόπουλα να καταφεύγουν στα ιδιωτικά φροντιστήρια, για να καλύψουν τις ελλείψεις τους.  Κατάφεραν, εκτός από την οικονομική χρεοκοπία και την ηθική εξαθλίωση και την πνευματική άνοια. Δύσκολα συναντάς έναν νέο που να μπορεί να γράψει και να εκφραστεί σωστά. Κάνουν, θα έλεγα χωρίς εξαίρεση, τόσα πολλά γραμματικά και ορθογραφικά λάθη που νομίζεις ότι πρόκειται για νιοφερμένους μετανάστες! 

Κατέστρεψαν τη γλώσσα, αυτό το στολίδι που θα έπρεπε να μας κάνει περήφανους, μια γλώσσα παγκόσμιας εμβέλειας, και πέτυχαν ώστε οι νέοι μας να μη μπορούν να  διαβάσουν και να κατανοήσουν κείμενα ακόμα και παλαιότερων εφημερίδων γραμμένα μερικές δεκαετίες πρωτύτερα πόσο μάλλον κείμενα όπως του Παπαδιαμάντη ή του Ροϊδη. 

Τους φτώχυναν τους νεοέλληνες οι πολιτικοί ταγοί μας όχι μόνον οικονομικά αλλά και γλωσσικά. Επέβαλαν τη μονοκρατορία της δημοτικής, κατήργησαν το πολυτονικό σύστημα, μείωσαν τις ώρες διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, η οποία φαίνεται ότι ενοχλεί αφάνταστα δεξιούς και αριστερούς – και θα πούμε σε άλλο άρθρο μας το γιατί- με το απατηλό επιχείρημα ότι έτσι θα αναβαθμίσουν το μορφωτικό επίπεδο των νεοελλήνων! Και βέβαια καμμία τύψις, καμμία μεταμέλεια! Απαιτεί αυτογνωσία και τόλμη η μεταμέλεια. Και οι πολιτικοί μας είναι αναμάρτητοι, δεν κάνουν ποτέ λάθη! Και επομένως ανεύθυνοι!

Τι δέον γενέσθαι; Αυτονόητο. Ωστόσο, τα αυτονόητα για τους κυβερνώντες, και δεν μιλάμε μόνον για τους σημερινούς, είναι ακατανόητα. Δεν βλέπουν, δεν ακούν, δεν σκέφτονται! Ζουν στον κόσμο τους και ο λαός στον δικό του. Αδιαφορούν ουσιαστικά για ότι γίνεται ή για ότι πρέπει να γίνει. Δυστυχώς, ισχύει η παροιμία «ο κόσμος καίγεται και η… λούζεται».