Ανατομία μιας ιδεολογικής… απόβασης!

- Όταν κυκλοφορήσει αυτή η περιπλάνηση, θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής αρχηγού του Σύριζα- Προοδευτική Συμμαχία και θα αρχίζει η πορεία μιας «νέας προοδευτικής δημοκρατικής Αριστεράς», όπως διακηρύχθηκε στην εσωτερική εκλογική διαδικασία, η οποία καταγράφεται πλέον στην Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας. Η νέα ακριβώς ταμπέλα αυτού του πολιτικού σχήματος σύντομα θα εμφανιστεί, συμπληρώνοντας τον κύκλο των συνεχών αναβαπτίσεων και ιδεολογικών μετασχηματισμών από την αρχική εμφάνιση σαν Κ.Κ.Ε.-Εσωτερικού! Σήμερα η Αριστερά ξεκινάει έναν καινούργιο «μπούλο», μπολιασμένη με πολύ καπιταλισμό, αμερικανικής κοπής, συνδυασμένο με εφοπλιστικό μεγαλείο και νεοτερίστικη γοητεία αλλά, και επικοινωνιακή επαναφορά της εμφυλιοπολεμικής ταΐστρας της κεντρικής συνθηματολογίας της Αριστερής Ιδεολογικής πλατφόρμας του Αλέξη. Του Αλέξη, ο οποίος ξεκίνησε τον τελευταίο προεκλογικό αγώνα της αναλογικής ιδεοληψίας, με τον Ύμνο του ΕΑΜ, θαυμαστή της Λαϊκής Δημοκρατίας!

- Ο «Στέφανος», της νέας μεταμφίεσης του Σύριζα, με τις Αμερικανικής έμπνευσης επικοινωνιακές προβολές, με την παρουσία του στις εσωτερικές εκλογές του Σύριζα, για ανάδειξη προέδρου, που από σήμερα αποτελούν την αφετηρία μιας «Νέας Αριστεράς μετάλλαξης». Την οποίαν θα γνωρίσει και θα υποστεί η νεότερη γενιά της τεχνητής νοημοσύνης και του άναρχου δικαιωματισμού!

- Οι παλαιότερες γενιές θα κάνουν μια άλλη ανατομία, ξεκινώντας με όσες αναδρομές ανέσυρε στη μνημοσύνη, η άστοχη ιδεολογική απόβαση στη βραχονησίδα της Μακρόνησου, του Στέφανου με φουσκωτό και πλοηγό έναν συνταξιούχο Στόλαρχο του ένδοξου Ελληνικού Ναυτικού μας. Μια απόβαση, με τη συνοδεία τηλεοπτικού συνεργείου, και με όσους επικοινωνιακούς συμβολισμούς επιχείρησε ο Στέφανος να προβάλλει, περπατώντας στα χνάρια μιας εποχής, την οποία ακόμη και η Αριστερά δεν θέλει να θυμάται για λόγους που ο «Στέφανος», έπρεπε να είχε μάθει στην Αμερική όπου μορφώθηκε, διαβάζοντας την Αμερικανική Ιστορία εκείνης της περιόδου, με όση βοήθεια πρόσφερε τότε στην Ελλάδα ο Αμερικανικός λαός για να μη γίνει η Ελλάδα μια «Λαϊκή Δημοκρατία». Αυτή την εντύπωση άφησε, σε πρώτη προβολή το τηλεοπτικό σποτ της απόβασης του «Στέφανου» στη βραχονησίδα της Μακρόνησου με φουσκωτό και πλοηγό έναν Ναύαρχο του Ελληνικού Στόλου, ο οποίος συμπλέει σήμερα με την Αριστερά του Σύριζα. Της Αριστεράς, η οποία λέει ότι είναι διάδοχος και συνεχιστής εκείνης, της Αριστεράς, η οποία επιχειρούσε τότε, με τον Τρίτο Γύρο, να κάνει την Ελλάδα μια «Λαϊκή Δημοκρατία». Αδιάβαστος αποβιβάστηκε στη Μακρόνησο, ο ελπιδοφόρος «Στέφανος».

- Θα έπρεπε όμως, ο πλοηγός Ναύαρχος, να τον είχε ενημερώσει ότι μια τέτοια, «προσκυνηματική» ιδεολογική απόβαση στη Μακρόνησο, θα τον βάρυνε με μια επικαιροποίηση εμφυλιοπολεμικών γεγονότων, στα οποία μάλιστα το πολεμικό ναυτικό έχει ιστορική συμβολή συμμετοχής στην καταστολή της Αριστερής ανταρσίας. Και όχι μόνον κατά την ανταρσία της μετά Βαρκιζικής ανταρσίας του Τρίτου Γύρου. Ο συνταξιούχος Ναύαρχος, πρέπει να γνωρίζει καλά, το κίνημα της Αριστεράς στο Ελληνικό Ναυτικό της Μέσης Ανατολής που κατέστειλε ο ναύαρχος Βούλγαρης. Πέραν αυτού, ο Στέφανος έπρεπε να ακούσει από τον Ναύαρχο, τη συμβολή του Ελληνικού Ναυτικού στις επιχειρήσεις κατά την κατοχή στη Μεσόγειο, δίπλα στο Βρετανικό Ναυτικό, τον Θρύλο του «Αδρία» που έφτασε στην Αλεξάνδρεια τραυματισμένο, χωρίς πλώρη. Ακόμη και τη συμβολή στην απελευθέρωση των νησιών του Αρχιπελάγους του Αιγαίου από τους Γερμανούς με Έλληνες κομάντος.

- Ατύχησε ο Στέφανος, με την προβολή του σποτ, με την ιδεολογική απόβαση στην βραχονησίδα της Μακρόνησου. Γι’ αυτό, και αρκετοί, συνασπισμένοι ακόμη Αριστεροί, εκδήλωσαν τη δυσφορία, και την αντίδραση και απέρριψαν την προβολή αυτού του Αμερικανότροπου επικοινωνιακού σπότ της ιδεολογικής απόβασης του Στέφανου στη Μακρόνησο. Επειδή ο Στέφανος, διαποτισμένος με τις Τσίπρικες Αριστερές ντιρεκτίβες, για τον μύθο της Μακρόνησου, δεν γνωρίζει κάποιες λεπτομέρειές του, καλό θα ήταν, όταν ξεκίνησε από την Αμερική, να «νικήσει το Μητσοτάκη» και να εγκαθιδρύσει τη «Νέα Αριστερά», ο πλοηγός του στην απόβαση στην βραχονησίδα της Μακρόνησου, έπρεπε να του θυμίσει ότι εκείνη η ουτοπία της Αριστεράς απέτυχε και από τότε το Αστικό καθεστώς της Ελλάδας είναι δημοκρατία που επέτυχε και κατέκτησε ο λαός μια ευημερία και μια ζηλευτή θέση στην παγκόσμια κοινωνία. Όσο για τους μεγαλόσχημους «κρατούμενους» στη Μακρόνησο, βρέθηκαν εκεί γιατί δεν ήθελαν να στρατευτούν (ανυπότακτοι) στον Εθνικό Στρατό, ο οποίος αγωνιζόταν να αποκαταστήσει την τάξη από το αντάρτικο κίνημα, αλλά ούτε και ήθελαν να βγουν στο αντάρτικο, να «υπερασπιστούν» τις επαναστατικές ιδέες τους (αλήθεια ο Στέφανος υπηρέτησε τη θητεία του;). Στο αντάρτικο, στρατολογούσαν νέους και νέες από την επαρχιακή Ελλάδα. Μια μεγάλη μάζα από τους κρατούμενους στη Μακρόνησο που τελικά εντάχθηκαν στα Τάγματα Μακρονήσου και έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις κατά της ανταρσίας, διακρίθηκαν στις επιχειρήσεις. Και είναι αυτός ένας λόγος που η Αριστερά έχει πολλά χρόνια τώρα που έχει λησμονήσει την Μακρόνησο, γιατί οι φωτεινοί της εγκέφαλοι, διανοητές και καλλιτέχνες, βρήκαν εκεί καταφύγιο, και έστειλαν στο βουνό τα παιδιά του λαού, για να δοκιμάσουν τελικά την αριστερή εξορία στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού παρασύροντας ακόμη και μικρά παιδιά του παιδομαζώματος (28.000).

- Το 1949, στις αίθουσες του Ζάππειου στην Αθήνα οργανώθηκε μία έκθεση με όλα τα στοιχεία του στρατοπέδου των κρατουμένων στην Μακρόνησο. Φωτογραφίες και εκμαγεία των εγκαταστάσεων στρατωνισμού αλλά και μια σειρά από χώρους αθλητισμού, ψυχαγωγίας, θεατρικών και άλλων εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη και χώροι μελετών και μαθημάτων, λέσχη χαρτοπαιξίας, και άλλες εγκαταστάσεις. Αν δεν εξαφανίστηκε όλο εκείνο το υλικό της παρουσίασης της ζωής και διαβίωσης των κρατούμενων και υπάρχει κάπου σαν ιστορικό και αρχειακό υλικό, μια επανέκθεση θα ήταν ενδιαφέρουσα και για την «Αριστερή διαφώτιση»! Και για το κάθε «Στέφανο» που θα ήθελε να κάνει μια απόβαση χωρίς αριστερό πλοηγό, στην εγκαταλειμμένη και έρημη βραχονησίδα της Μακρόνησου. Πριν την εντάξουν οι Τούρκοι στη λίστα των αμφισβητούμενων βραχονησίδων μας. Για το «Στέφανο», που έκανε την οργανωμένη Αμερικανικά επικοινωνιακά απόβαση στη βραχονησίδα της Μακρόνησου και προκαλεί αυτήν την εμφυλιοπολεμική αναδρομή και δήθεν θέλει να δείξει το «Ηθικό μεγαλείο» της Αριστεράς, για «νέο ξεκίνημα», θα ήταν γενναία μια ισότιμη επίσκεψή του και στο 2520 ύψωμα του Γράμμου όπου οι στασιαστές σύντροφοι εγκατέλειψαν τη χώρα και πήραν τον δρόμο της αυτοεξορίας στον διεθνή σοσιαλισμό.

-Φθάνει πια η αριστερή φλυαρία για τα αντάρτικα ξεσαλώματα και η καπηλεία της αντίστασης.

- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…

ο  μέτοικος