Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει…

 Αυτή η λαϊκή παροιμία, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», βρίσκει απόλυτη και σταθερή εφαρμογή στη χώρα μας! Κάποιες κοινωνικές ομάδες, διεκδικούν για τον εαυτούλη τους, παροχές και προνόμια, διαχωρίζοντας τις αμοιβές… από το πλήθος και τα ποσά μεταξύ τους, είναι… ανόμοια!

Υπήρχαν τα «ειδικά μισθολόγια» και οι μεγάλες συντάξεις και έτσι είχαμε τα υψηλά κλιμάκια… σε απόσταση, από τις κατώτερες τάξεις!

Οι λειτουργοί της δικαιοσύνης, ίσως δικαίως, έβαζαν πρώτοι τον πήχη ψηλά, για τις αποδοχές και… αμέσως, διά νόμου, ακολουθούσαν… και οι βουλευτές! (Πήγαιναν χέρι – χέρι στα οικονομικά, ενώ ο λαός… πάντα στα ρηχά!).

Οι εν ενεργεία βουλευτές και δικαστές, λένε, πως οι μεγάλες παροχές, τους προσδίδουν κύρος! Πιθανόν… Αλλά, όταν συνταξιοδοτούνται, γιατί να… μην υφίστανται και αυτοί, όπως όλοι οι υπόλοιποι συνταξιούχοι, τις συνέπειες του… Κατρούγκαλου και του Βρούτση! (Το ιδανικό θα ήταν, να μην υπήρχαν για κανέναν συνέπειες…).

Και φτάνουμε στα… αναδρομικά τους! Δώδεκα χρόνια διεκδίκησης, όλα… τα κλεμμένα! Τα λεφτά είναι πολλά και λεφτά (δεν) υπάρχουν! Και οι υπόλοιποι συνταξιούχοι, δεν έχουν ψυχή;

Ξέρετε τι είναι, ένας συνταξιούχος της πρώτης κατηγορίας, να παίρνει την ημέρα 100 ευρώ και ένας της… δεύτερης κατηγορίας 10 ευρώ!

Θα μου πείτε, η… διαφορά τους είναι στο ένα μηδενικό! Αλλά, αυτό το ένα μηδενικό, είναι που δημιουργεί τον… πόνο και την αδικία στο φτωχό!

Και έτσι, αυτός… ο Γιάννης, που κερνάει τον εαυτό του και μόνος του τα πίνει, ας μην έχει την απαίτηση και για μια καλή… υστεροφημία! 

*Ο Γιάννης Μπούγιας είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.