Η «Ελευθερία» της ψήφου…

Τα τελευταία πενήντα χρόνια που ασχολούμαι με τα κοινά, κόμματα, πολιτική, αλλά κυρίως με τα τοπικά, την τοπικοποίηση και την ελευθερία της έκφρασης και βούλησης γεννήθηκαν σε μένα και σε άλλους ομοϊδεάτες μου τα παρακάτω ερωτήματα:

- Υπάρχει ελεύθερη βούληση και ψήφος του πολίτη, δημότη;

- Αποφασίζει ο καθένας μας ελεύθερα και ψηφίζει τους αρίστους -όπως λέγανε και οι αρχαίοι ημών- τους ικανότερους, τους καλύτερους;

- Επηρεάζεται η πλειοψηφία από τα ΜΜΕ (μαζικά μέσα επικοινωνίας) και το διαδίκτυο-internet που για μένα είναι «Βιομηχανία Παραγωγής Συνείδησης»;

- Επηρεάζονται από τα κόμματα και τους κομματάρχες;

-Υπάρχει, λειτουργεί και δυναμώνει, ακόμα, το πελατειακό κράτος, η θεωρία του βολέματος σε μία θέση έμμισθη, οι υποσχέσεις για μεταθέσεις δημοσίων υπαλλήλων, για προαγωγές σε προϊσταμένους και περισσότερα λεφτά;

-  Επηρεάζονται από την ελίτ του πλούτου, του χρήματος - ολιγάρχες;

Τελικά με λίγα λόγια, απλά και λαϊκά υπάρχει ή δεν υπάρχει ελεύθερη ψήφος και ανάδειξη ικανών ανθρώπων  που διευθύνουν, κυβερνούν το τόπο, τον δήμο, την περιφέρεια και κατ’ επέκταση την Ελλάδα μας όλη;

Δυστυχώς, έστω και αν στεναχωρώ πολλούς, η άποψή μου, αλλά και άλλων είναι αρνητική, όχι για την μεγάλη πλειοψηφία πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Θα διερωτηθείτε, γιατί;

Γιατί δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια που θυμάμαι, κυβερνούν, διαφεντεύουν αυτόν τον τόπο, τον δήμο, το κράτος οι ίδιες σχεδόν ή συγγενικές οικογένειες, τα ίδια «τζάκια», με τις ίδιες ιδέες και πολιτικές και δεν προχωράνε στις αναγκαίες, απαιτούμενες αλλαγές για την πλειοψηφία και όχι για την μειοψηφία. Απλή διαχείριση γίνεται για να λειτουργήσουν σαν με τον αυτόματο πιλότο.

Κάποτε κατηγορούσαμε την Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) -θα με πείτε κομουνιστή-  ότι δεν γίνονταν  εκλογές  και θα έλεγα και εδώ που γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια και στην Α-Τοπική αυτοδιοίκηση τώρα κάθε πέντε -δεν έφταναν τα τέσσερα χρόνια- τι αλλάζει με τους ίδιους, με την ίδια πολιτική τους;

Πολλοί από αυτούς δεν έχουν ζήσει φτώχεια, δεν πεινάσανε ποτέ, δεν δουλέψανε -επάγγελμα πολιτικός- δεν βγήκαν στο πεζοδρόμιο να συζητήσουν με τον κόσμο, να κάνουν μια Γενική Συνέλευση, να ακούσουν τον πόνο, την δυστυχία, τα προβλήματα, να καταλάβουν ότι δεν αντέχουν άλλο την φτωχοποίηση, την απαράδεχτη και απάνθρωπη ακρίβεια!

Ας αναλογιστούμε όλοι μας τα παραπάνω και ας δώσουμε τις απαντήσεις μόνοι μας, συσκεπτόμενοι με τον εαυτό μας. Ας σκεφτούμε όχι μόνο τον εαυτό μας που βολεύεται, αν βολεύεται, αλλά και τους άλλους που υποφέρουν και  ελεύθερα, μόνοι μας, ΟΧΙ με τους εμφανιζόμενους «Σωτήρες»,  ας μην έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς που δίνουν υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, που σε ξεχνάνε την επόμενη μέρα, αφού σε έχουν χρησιμοποιήσει ή έχουν κάνει τη δουλειά τους, που λέμε.

Ελπίζω, πιστεύω και είμαι σχεδόν πάντα με τους νέους μας που είναι πιο καλοί, πιο φιλότιμοι, πιο αγνοί και πιο καθαροί, πιο ηθικοί από εμάς τους μεγαλύτερους, εξ’ άλλου το μέλλον ανήκει στους νέους, έστω και αν απέχουν από την συμμετοχή στα κοινά, διακατεχόμενοι από την μεγάλη απογοήτευση που τους έχουν δώσει η Α-Τοπική Αυτοδιοίκηση και το κεντρικό πολιτικό σύστημα.

Ελπίζω να επικρατήσει η λογική, το συμφέρον και το δίκιο των πολλών και όχι των ολίγων!