Οι πολίτες μπορούν τώρα να συγκρίνουν!

 Οι πολίτες του Δήμου Ιωαννίνων καλούνται την Κυριακή να επιλέξουν για δήμαρχο τον Δ. Παπαγεωργίου ή τον Θ. Μπέγκα. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι δήμαρχοι σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν και την ποιότητα της ζωής μας, αφού αυτοί ιεραρχούν τα προβλήματα της περιοχής και δίνουν τις απαιτούμενες λύσεις. Τώρα ήρθε η ώρα υπεύθυνα ν’ αποφασίσουν οι πολίτες σε ποιον θα παραδώσουν το κλειδί του Δήμου για τα επόμενα πέντε χρόνια. Έχουμε δύο παρατάξεις οι οποίες κυβέρνησαν το Δήμο και άφησαν το έργο τους. Επομένως, οι πολίτες έχουμε υποχρέωση να συγκρίνουμε τις δύο περιόδους και να ζυγίσουμε το ηγετικό βάρος του καθενός. Υπάρχουν δεδομένα μετρήσιμα και η κρίση μας μπορεί να αξιολογήσει και να προτιμήσει.

Ας δούμε λοιπόν, επιγραμματικά, τι έργο αφήνει ο Δ. Παπαγεωργίου με τους συνεργάτες του. Ίσως για πρώτη φορά έχει επιτελεστεί ένα τόσο σημαντικό έργο στην πόλη και τα χωριά. Υποδομές, δρόμοι, πεζοδρόμια, πάρκα, πλατείες, κόμβοι, καλύτερες υπηρεσίες του Δήμου, καθαριότητα, αποκομιδή των σκουπιδιών. Οι πολιτιστικές και πνευματικές δράσεις ήταν μοναδικές, συνεχείς και πρωτόγνωρες παντού και για όλα τα ενδιαφέροντα. Ο πολιτισμός σε κάθε μορφή λόγου και τέχνης υπήρξε το στίγμα αυτής της τετραετίας, όπως ταιριάζει στην παράδοση της πόλης μας. Και δύο μεγάλα έργα που θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα του Δήμου μας βρίσκονται σε εξέλιξη. Πρόκειται για την κεντρική πλατεία της πόλης και για την ανακατασκευή του παλιού μας πανεπιστημίου, το οποίο είχε στοιχειώσει ως ερείπιο παρά την ιστορική του σημασία για ολόκληρη την Ήπειρο.

Με μια κουβέντα ο Δήμος μας έχει ανοίξει τα φτερά του και όλοι οι Έλληνες θέλουν να επισκεφτούν τα Γιάννενα για να χαρούν τα τουριστικά τους αγαθά, τον πολιτισμό τους και το φυσικό περιβάλλον. Και σ’ αυτό συντελεί και η αναβάθμιση των ιστορικών χώρων, όπως είναι το Κάστρο, το Νησί, κ.α.

Σ’ αυτό το μεγάλο έργο πιστεύω πως οδήγησε το όραμα του αείμνηστου Μωυσή Ελισάφ, ιδρυτή της παράταξης, του διαδόχου του Δ. Παπαγεωργίου και των διαλεκτών τους συνεργατών. Επίσης, συνέβαλε και η αληθινή και παραγωγική σχέση που είχε αυτή η παράταξη με την κυβέρνηση, η οποία βοήθησε ώστε να έρθουν στα Γιάννενα σημαντικά ποσά από Εθνικά και Ευρωπαϊκά προγράμματα. Και να μην ξεχνάμε ότι αυτή η παράταξη βρέθηκε αντιμέτωπη με την πανδημία και με το θάνατο του Μωυσή.

Η αναφορά στην πενταετία του Θ. Μπέγκα μάλλον προκαλεί θλίψη και ανησυχία. Γιατί ήταν μια Δημοτική Αρχή που δεν έχει αφήσει κάποιο σημαντικό αποτύπωμα και γιατί μετριότητες διαχειρίστηκαν μεγάλα προβλήματα. Ήταν η περίοδος όπου παραγοντίσκοι της παράταξης ενδιαφέρονταν μόνο για το χωριό τους ή για το όνομά τους. Έχει τη σημασία του τώρα να φέρουμε στη μνήμη τις σκαλωσιές που ο κ. Μπέγκας κάρφωνε στην κεντρική πλατεία ως Χριστουγεννιάτικο δέντρο, προσβάλλοντας βάναυσα τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μας.

Θυμάμαι ακόμα ότι δύο πρώην δημοτικοί σύμβουλοι ζητήσαμε δύο φορές γραπτώς να γίνει συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα Κληροδοτήματα. Ο τότε Δήμαρχος πέταξε τα αιτήματα στον κάλαθο. Και όταν με εξώδικα τον αναγκάσαμε να φέρει το θέμα στο Δ.Σ., πάλι «ξέφυγε», συστήνοντας επιτροπή για να εξετάσει το θέμα και να εισηγηθεί. Έχουν περάσει από τότε εφτά χρόνια και η Επιτροπή ακόμη μελετάει το θέμα!

Μήπως ο κ. Μπέγκας βοήθησε τα δημοτικά πράγματα και ως αντιπολίτευση; Σε όλα όχι, αρκεί να μην μπορέσει ο Μωυσής ή ο Δ. Παπαγεωργίου να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους. Αρνήθηκε να συμφωνήσει για την αποκομιδή των απορριμμάτων από εργολάβο, κι ας εφάρμοζε και ο ίδιος την ίδια τακτική.

Πιστεύω ότι οι πολίτες του Δήμου Ιωαννίνων δεν θα δείξουν αγνωμοσύνη προς την τωρινή Δημοτική Αρχή. Ο Δ. Παπαγεωργίου με την πολυσυλλεκτική παράταξή του, με την κομματική ουδετερότητα και με την πολιτική του σύνεση προς όλους δικαιούται να πάρει την έγκριση των συμπολιτών για να συνεχίσει το πρόγραμμα και το όραμα που συνέλαβε με τον αείμνηστο Μωυσή Ελισάφ και με τους ικανούς συνεργάτες του.