Ας χαρίσουμε ένα χαμόγελο, δεν κοστίζει!

 Από την ιατρική μου σταδιοδρομία  θα σας αφηγηθώ ένα από τα πολλά επείγοντα περιστατικά που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, που χρήζουν άμεσης βοήθειας γιατί πρόκειται περί ζωής και θανάτου.

 Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, οι συγγενείς αναστατώνονται, γιατί βλέπουν να «σβήνει» ο δικός τους άνθρωπος: «-Γιατρέ τρέξε γρήγορα πεθαίνει»… Φωνές, κλάματα, οδυρμοί και ειδικά μάλιστα όταν είναι και νέο άτομο.

Πράγματι ήταν επείγον το συγκεκριμένο περιστατικό, 

μία λιποθυμία, και απώλεια συνείδησης, κ.λπ. Αμέσως του προσέφερα την ιατρική μου βοήθεια και εκείνο που θα θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή είναι το χαμόγελο του ασθενή και το βλέμμα του μόλις συνήλθε και με είδε. Η καλύτερη αμοιβή για τον γιατρό, αυτό το χαμόγελο από όσα χρήματα κι αν θα μου δίνανε.

Και παίρνοντας αφορμή από το περιστατικό αυτό, αλλά και από τους παλιούς φωτογράφους «χαμογελάστε παρακαλώ», ξεκίνησα να γράψω το σημερινό άρθρο. 

Πράγματι το μόνιμο στόλισμα στο ανθρώπινο πρόσωπο δεν είναι άλλο από το χαμόγελο, καθότι το πρόσωπο είναι ο καθρέπτης της ψυχής. Χαιρετισμός που δεν συνοδεύεται από ένα χαμόγελο είναι μουντός. 

Το ειλικρινές χαμόγελο είναι το χαμόγελο της ζωής, που εκφράζει την ανθρωπιά, την ευγένεια, την  αγάπη, την ομορφιά, τον πολιτισμό. Το χαμόγελο απαλύνει τον πόνο, αγκαλιάζει τον συνάνθρωπο, μετατρέπει το εγώ σε εμείς. Η ευγενέστερη επικοινωνία των ανθρώπων που ανεβάζει τον πολιτισμό. Δεν στοιχίζει τίποτα, όμως πετυχαίνει πολλά.

Πλουτίζει αυτούς που το παίρνουν, χωρίς να φτωχαίνει αυτούς που το δίνουν. Κανένας δεν έχει τόσο ανάγκη από ένα χαμόγελο, όσο αυτός που δεν του απόμεινε πια κανένας για να του το χαρίσει.

«Γέλα μου χαμογέλα μου, τον πόνο μου διώξε»  λέει ένα τραγούδι. Αν θέλει κανείς να ζήσει πιο πολλά χρόνια καλά θα κάνει ν’ ανοίξει την καρδιά του και να χαμογελά περισσότερο. Ο χαμογελαστός ο άνθρωπος δεν είναι μουρτζούφλης ή χαιρέκακος, αλλά «ανοιχτό βιβλίο», «μπαξές», όπως συνηθίζεται να λέγεται. 

Το χαμόγελο κάνει καλό λοιπόν στην υγεία και σχετικά έχει ευεργετική επίδραση στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ο χαμογελαστός ο άνθρωπος δεν μεμψιμοιρεί και αντιμετωπίζει την καθημερινότητα με θετικό τρόπο, κι αν κάτι δεν πάει καλά πάλι χαμογελά, γιατί αντιμετωπίζει την ζωή βλέποντάς την από την χαρούμενη πλευρά κι όχι από τη μουντή.

 Η ζωή του χαμόγελου είναι μία στιγμούλα κι όμως η ανάμνησή του διαρκεί κάποιες φορές αιώνια. Ένα τέτοιο χαμόγελο «εισέπραξα» προσωπικά στο χωριό μου, όταν οι δάσκαλοι  μας βάζανε κάθε Κυριακή να εκφωνούμε το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ, προκειμένου να παίρνουμε θάρρος μπροστά σε κόσμο. Στο άκουσμα ο μακαριστός παπάς μας γύρισε το κεφάλι του από την Ωραία Πύλη και μου χαμογέλασε λες σαν να μου έδινε θάρρος να συνεχίσω. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό το χαμόγελο. Το  καλύτερο αντίδοτο που έχει η φύση για τις δύσκολες στιγμές μας.

Κι αν στη ζωή σας βρεθεί κάποιος που κουρασμένος και απογοητευμένος, δεν θα σας χαρίσει ένα χαμόγελο, να έχετε την καλοσύνη εσείς να του δώσετε ένα δικό σας.

Αναλογιστείτε, όταν μπαίνετε σ’ ένα γραφείο Δημοσίου για να εξυπηρετηθείτε, όταν βλέπετε τον υπάλληλο χαμογελαστό, φτιάχνει αμέσως η διάθεσή σας και επιλύεται πιο εύκολα το αίτημά σας. Όταν μπαίνετε σ’ ένα ιατρείο και ο γιατρός είναι βλοσυρός και «δεν μιλιέται», τότε αρρωσταίνετε πιο πολύ, αντί μα ιαθείτε, ενώ όταν θα σας χαμογελάσει και σας δώσει θάρρος, φεύγετε σχεδόν τελείως υγιείς.

Θυμάμαι ο καθηγητής Παθολογίας στον Ευαγγελισμό κ. Κ. ΓΑΡΔΙΚΑΣ μας είπε κάποτε στο αμφιθέατρο: «Μπορεί όλοι να μη γίνουμε καλοί γιατροί, αλλά αν δείξετε ανθρωπιά και ζεστασιά  και χαμογελώντας στον ασθενή σας, γιατί ο ασθενής διαβάζει την έκφρασή σας, θα πετύχετε». Πόσο δίκαιο είχε όταν το διαπίστωσα κατά την διάρκεια της Ιατρικής μου καριέρας.

Γι’ αυτό λοιπόν, πολύ μεγάλη και ευεργετική επίπτωση έχει το χαμόγελο, αλλά και τα λόγια μας και οι πράξεις μας, πάνω στον συνάνθρωπό μας. Απόρροια του χαμόγελου και της «ανοιχτής καρδιάς» είναι τα λόγια της καρδιάς. Παρακαλώ, ευχαριστώ, συγγνώμη δεν πειράζει.

Μέρες χαράς και αγάπης που έρχονται με την γέννηση του Θεανθρώπου και την αλλαγή του χρόνου ας αφήσουμε κατά μέρους την κατήφεια και ας χαρίσουμε χαμόγελα σε δικούς μας ανθρώπους και στο περιβάλλον μας. Αλλά όχι μόνο τώρα λόγω των εορτών, γιατί το χαμόγελο είναι πηγή ζωής, ελαφραίνει τα λυπημένα συναισθήματα και το στρες και αυξάνει τη διάρκεια ζωής.

Αγαπητοί μου, ήρθαμε στη ζωή με κλάμα, ας φύγουμε με χαμόγελο. Ποιος ξέρει, μπορεί να συγκινήσουμε τον Άγιο Πέτρο. Ας θυμηθούμε πάλι τον παλιό φωτογράφο: «Χαμογελάτε παρακαλώ»… εκεί κάτω από το Ρολόι σήμα κατατεθέν της πόλης μας.

                                                                                  Καλά Χριστούγεννα κι’ ευτυχές το Νέο Έτος