Οι αριθμοί ευημερούν και η ακρίβεια… σαρώνει!

 Οι αριθμοί ευημερούν, αλλά η ακρίβεια συνεχίζει να αυξάνει ασταμάτητα τα δύο τελευταία χρόνια. Η ακρίβεια είναι το νούμερο ένα πρόβλημα των πολιτών, με τις διαρκείς ανατιμήσεις να «εκτροχιάζουν» τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Η ακρίβεια και δη στα τρόφιμα δεν αντέχεται, δεν υποφέρεται από το 70 έως 80% των Ελλήνων. Οι αυξήσεις στο λάδι ανήλθαν στο 70%, στο βρεφικό γάλα στο 300% και στο 40% κατά μέσο όρο στα άλλα τρόφιμα και τώρα έρχονται και νέες

αυξήσεις λόγω της κρίσης στην διώρυγα του Σουέζ και του πολέμου του Ισραήλ στην Γάζα. 

Εκεί ισοπεδώνεται η Γάζα, 25.000 νεκροί μέχρι τώρα άμαχοι, αθώοι άνθρωποι, αλλά πολύ που ‘’νοιάζονται’’, γιατί αυτοί είναι Παλαιστίνιοι και όχι Ευρωπαίοι ή Αγγλοσάξονες, λες και δεν είναι άνθρωποι. Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και που θα εφαρμοστούν από 1ης Μαρτίου δεν είναι ούτε καν ασπιρίνες. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν είναι ανάξια αναφοράς μπροστά στα υπερκέρδη των δισεκατομμυρίων που εισέπραξαν από όλους μας. Χάριν ευγενείας, για να ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά μας τα υπερκέρδη, τον πληθωρισμό κερδών τα ονόμασαν ‘’πληθωρισμό της απληστίας’’ ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και οι ολιγάρχες φίλοι του. Πώς συμβαίνει όμως ίδια προϊόντα να πουλιούνται πολύ πιο ακριβά στα ράφια των Ελληνικών σούπερ μάρκετ απ’ ότι στην Ε.Ε., που, αν εξετάσουμε και τους μισθούς που παίρνουν εκεί για να είμαστε σωστοί, τότε διαπιστώνουμε την τεράστια αισχροκέρδεια που υπάρχει εδώ; 

Τι μέλλει γενέσθαι όμως; Καλές οι διαπιστώσεις, οι αναλύσεις μας, αλλά τι περιμένουμε από δω και πέρα; Υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο;

Εξετάζοντας την επικρατούσα πολιτική, οικονομική κατάσταση στην πατρίδα μας γιατί πολιτική είναι η οικονομία, βλέπουμε την καταστροφική πορεία στον πρωτογενή τομέα, την μεγάλη μείωση της παραγωγής μας γενικότερα, την συνεχιζόμενη μη ελεγχόμενη αύξηση της ακρίβειας και την συνεχή αύξηση της φτωχοποποίησης του 70 έως 80% των συμπολιτών μας. Το ότι συνεχίζεται η κατάσταση αυτή είναι είτε επειδή λείπουν τα εργαλεία άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής και μέτρα στήριξης των φτωχών και αδυνάτων  ή ότι δεν θέλει η κυβέρνηση να τα χαλάσει με την οικονομική ελίτ, γιατί την στηρίξανε και την στηρίζουν. 

Λέμε λείπουν τα εργαλεία γιατί ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του έχουν πάθει αλλεργία με τη λέξη ‘’κράτος’’, η ομπρέλα προστασίας των φτωχών και ό,τι είναι κρατικό το ‘’ξεπουλάνε’’, υποστηρίζοντας ότι ο φιλελευθερισμός και ο ανταγωνισμός είναι η λύση στην ακρίβεια και φτωχοποίηση. Ποιος φιλελευθερισμός και ανταγωνισμός, όμως, όταν αυτά δεν λειτουργούν καθόλου; Με τέσσερις - πέντε επιχειρήσεις σε κάθε κλάδο της οικονομίας, ολιγοπώλια, δηλαδή μονοπώλιο, όχι μόνο ανταγωνισμός δεν υπάρχει, αλλά χειραγώγηση των τιμών υπάρχει με τις συμφωνίες κυρίων και αύξηση της ακρίβειας. Ανταγωνισμός θα υπήρχε όταν θα είχαμε πολλές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις σε κάθε κλάδο της οικονομίας μας. Μια λύση θα ήταν να ιδρυθούν και να οργανωθούν καλά Σύλλογοι καταναλωτών σε όλη την Ελλάδα και να μποϊκοτάρουν τις παράλογες αυξήσεις. 

Ο κ. Μητσοτάκης δίνει συνεντεύξεις στο παγκόσμιο φόρουμ του Νταβός της Ελβετίας, αλλά και αλλού, διατυμπανίζοντας τα μεγάλα επιτεύγματα της Ελληνικής οικονομίας, την μεγάλη αύξηση του ΑΕΠ και την ευημερία των αριθμών.  Ναι, αλλά για την ακρίβεια που καλπάζει, ο λαός που συνεχίζει να φτωχοποιείται δεν είπε τίποτε, λες και δεν ζει στην Ελλάδα.

Καλό θα ήταν, τελειώνοντας, η νέα γενιά  που είναι το μέλλον μας να αφυπνιστεί και να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας για να έχει ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που της επιφυλάσσουν οι Ελληνικές και παγκόσμιες πολιτικές, οικονομικές ελίτ, οι ολιγάρχες. Μακάρι!