Πρέπει ή όχι να βαφτίζονται τα υιοθετημένα παιδιά;

Αὐτές τίς μέρες, ὅλοι μας παρακολουθούμε καί ἀκοῦμε μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον καί πολλή ἀγωνία τό πολυσυζητημένο θέμα τοῦ… «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων ὡς καί τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια. Τό «ΟΧΙ» τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἱκανοποίησε τό χριστιανικό αἴσθημα τοῦ πληρώματός της, ἀλλά καί μεγάλου μέρους τῶν μελῶν τῆς κοινωνίας μας, ἀσχέτως βαθμοῦ θρησκευτικῆς πίστεως.

Ἀκόμη, πρός τιμήν τους, καί γνωστοί ὁμοφυλόφιλοι, καταδίκασαν εὐθαρσῶς τήν υἱοθέτηση παιδιῶν ἀπό ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια, γιατί τό παιδί «θέλει τή μητέρα καί τόν πατέρα του».

Πέραν τούτου, κατόπιν, ἀνακινήθηκε τό ζήτημα τῆς βάπτισης, ἤ μή, τῶν υἱοθετημένων παιδιῶν (ἀπό ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια). Πολλοί Ἱεράρχες ἐξέφρασαν τή γνώμη τους στό «ἄν πρέπει νά τά βαπτίζει ἡ Ἐκκλησία ἤ ὄχι». Παρατηρήσαμε ὅτι διίστανται οἱ θέσεις καί ἀπόψεις τους.

Σεβαστοί πατέρες,

ὡς πιστό μέλος τῆς Ἐκκλησίας μας, καταθέτω τήν ταπεινή μου γνώμη καί παρακαλῶ, εὐσεβάστως, νά τήν λάβετε ὑπ’ ὄψιν καί νά τήν ἀξιολογήσετε θετικά ἤ ἀρνητικά.

Τά ἀθῶα καί ἄδολα παιδιά δέν φταῖνε σέ τίποτα, γι’ αὐτό καί πρέπει νά βαπτίζονται. Θά εἴμαστε ὅλοι συνυπεύθυνοι ἄν δέν τά ἐντάξουμε στή Χάρι τοῦ Θεοῦ, ὅσο γίνεται πιό νωρίς, γιά νά «ἀποδυθοῦν τόν παλαιόν ἄνθρωπον».

Ἐπιπλέον, πρέπει νά ἐπισημάνουμε, ὅτι ἀνοίγεται μιά «κερκόπορτα», ὅταν ἰσχυρίζεσθε πώς «ὅταν φθάσει σέ κάποια ἡλικία» νά ἀποφασίσει μόνο του.

Τότε, ἀμφίβολο εἶναι ἄν τό... ἀποφασίσει! Καί, ἐκτός τούτου, θά βροῦν ἀφορμή καί ἄλλοι «χριστιανοί» γονεῖς, νά ἐφαρμόσουν τό ἴδιο γιά τά παιδιά τους. «Ἄντε νά μαζέψεις, κατόπιν, τό χυμένο γάλα!», ὅπως λέει καί ὁ θυμόσοφος λαός.

Τέλος, ὅσον ἀφορᾶ τήν ὑπογραφή στή «ληξιαρχική πράξη βάπτισης», ἔχουμε νά ποῦμε τοῦτο: Ἀσφαλῶς καί δέν θά γίνει δεκτό, τό νά ὑπογράψουν οἱ «ὑποτιθέμενοι γονεῖς» ὡς γονέας 1 καί γονέας 2! Τότε, ποιοί θά ὑπογράψουν; Ἁπλούστατα: ἀριστερά (τοῦ ἐντύπου τῆς πράξης βάπτισης), ὁ τελέσας τή βάπτιση ἱερέας, καί, δεξιά, «ὁ ἀνάδοχος μάρτυρας» (πνευματικός γονέας). Καί, μάλιστα, ἔχει ἰδιαίτερη βαρύτητα ἡ ὑπογραφή τοῦ «μάρτυρα», ὅπως καί στά δικαστήρια.

Συγγνώμη, ἅγιοι πατέρες, δέν ἔχω τήν πρόθεση νά σᾶς κάνω τόν δάσκαλο, ἀλλά ἐκφράζω μιά ἁπλή καί ταπεινή γνώμη. Ἐπιβάλλεται ὁ συμπροβληματισμός γιά τήν ἐξεύρεση καί διατύπωση τῆς ἀλήθειας. Ἐξάλλου, ἱερός Κλῆρος καί λαός τοῦ Θεοῦ, μαζί, ἀποτελοῦμε τό ἐκκλησιαστικό Σῶμα τοῦ Θεανθρώπου Χριστού μας.