Η γεωργία και κτηνοτροφία θεμέλιο της οικονομίας μας!

Η σημασία που έχει η πρωτογενής παραγωγή μιας χώρας είναι αναμφισβήτητη και η ευημερία, τουλάχιστον η υλική, εξαρτάται εν πολλοίς από αυτήν. Στην αρχαιότητα, κατά την οποίαν δεν υπήρχε η βιομηχανική ανάπτυξη όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, το βάρος για την επιβίωση έπεφτε πολύ περισσότερο στη γεωργία και τη κτηνοτροφία, αλλά και σε άλλες σχετικές επαγγελματικές ενασχολήσεις, όπως η αλιεία, η μελισσοκομία, η κυνηγετική.

Είναι ίσως γνωστές στους περισσότερους οι Ομηρικές περιγραφές του περιβολιού του Λαέρτη στην Ιθάκη και πολύ περισσότερο του Αλκίνοου στη χώρα των Φαιάκων, που εμμέσως πλην σαφώς δείχνουν μια εξαιρετική επιμέλεια και αίσθηση ικανοποίησης και ηδυπάθειας. Είναι επίσης γνωστό το διδακτικό έπος του Ησιόδου «Έργα και Ημέρες», το οποίο αναφέρεται στις γεωργικές εργασίες και όχι μόνον. Εξαιρετικό επίσης ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του «παραδείσου», του αγροκτήματος θα λέγαμε, του Κύρου, την οποία μας παρέχει ο Ξενοφών.

Οι αρχαίοι Έλληνες και στον τομέα αυτόν έθεσαν τις βάσεις και τις κατευθύνσεις για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγή και καλύτερη ποιότητα προϊόντων. Τα αρχαία συγγράμματα για τη γεωργία και τις συναφείς καλλιέργειες και δραστηριότητες είναι πάρα πολλά, αλλά δυστυχώς τα περισσότερα χάθηκαν στις πυρπολήσεις των βιβλιοθηκών τόσο της Αλεξανδρινής όσο και άλλων κατά τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες. Ωστόσο, και από τα ελάχιστα που διασώθηκαν μπορεί κανείς να διαμορφώσει γνώμη γι’ αυτά τα θέματα.

Το πρώτο που θα πρέπει να καθοριστεί είναι ο στόχος, και αυτός είναι η αυτάρκεια. Το δεύτερο είναι η εύρεση των μέσων και των μεθόδων  για την επίτευξη του στόχου. Σημαντικός παράγων για την αυτάρκεια είναι η ολιγάρκεια. Η υπερκατανάλωση και η σπατάλη είναι προφανές ότι οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Πλούσιος είναι, όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας, ο ολιγαρκής.

Τα επιμέρους θέματα που θίγονται σε αυτά τα συγγράμματα είναι η επίδραση του κλίματος, η ποιότητα του εδάφους, η υγρασία και η άρδευση, η λίπανση και η χλωρολίπανση,  ο χρόνος και ο τρόπος της σποράς, οι πρώιμες, οι μέσες και οι όψιμες καλλιέργειες, το κλάδεμα, η επιμέλεια για τις καλλιέργειες και την ανάπτυξη των φυτών, οι φυτικές ασθένειες, η ονοματολογία των φυτών και των βοτάνων, ο αναδασμός της γης και η παραγραφή των χρεών, καθώς και οι αιτίες της κακοδαιμονίας των γεωργών.

Χρήσιμο είναι να δώσουμε κάποιες επιπλέον σχετικές ουσιαστικές επισημάνσεις. Η γεωργία είναι το θεμέλιο της οικονομίας. Σε συνδυασμό με την κτηνοτροφία παρέχει όλα όσα χρειάζεται μια χώρα, παρέχει τη βασική διατροφή των κατοίκων της. Είναι μητέρα και τροφός όλων των άλλων τεχνών.  Όταν πάει καλά η γεωργία, ανθούν και όλες οι άλλες σχετικές τέχνες, αν όμως αφήσει κανείς τη γη χέρσα, τότε θα υπάρξουν αρνητικές συνέπειες για όλα.

Θα πρέπει να γνωρίζει καλά αυτός που θέλει να ασχοληθεί με τη γεωργία, πώς θα κάνει το καθετί, ώστε να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η γη, όταν τη μεταχειρίζεσαι καλά, σου ανταποδίδει ευεργετικά, η παραμέλησή της είναι σαφής κατήγορος κακού χαρακτήρα. Για πρώτη φορά γίνεται εισήγηση για ίδρυση γεωργικών συνεταιρισμών, με σκοπό την μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια των συμμετεχόντων σε αυτούς γεωργών.

Αν θέλει κάποιος να είναι καλός γεωργός, θα πρέπει να γνωρίζει πρωτίστως τη φύση του εδάφους, επειδή αυτός που δε γνωρίζει τι μπορεί η συγκεκριμένη γη να παράγει, δε θα ξέρει τι να σπείρει ή τι να φυτέψει. Ο τρόπος διαχείρισης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, αφού μπορεί να αυξήσει την παραγωγή και την ευημερία ή να καταστρέψει ένα γεωργό ή μια χώρα. Καταστροφικές για μια οικογένεια ή μια χώρα είναι η «αργία» (η τεμπελιά), η μαλθακότητα και η αμέλεια, η απληστία, οι λαγνείες, και οι ανόητες και δαπανηρές φιλοδοξίες.

Στη σημερινή Ελλάδα είναι προφανές ότι όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή ούτε στη γεωργία ούτε στην κτηνοτροφία ούτε στις άλλες σχετικές με την πρωτογενή παραγωγή ενασχολήσεις. Και το αποτέλεσμα είναι η σε μεγάλο βαθμό ερήμωση της υπαίθρου και της καλλιεργήσιμης γης και βέβαια η χαμηλή σχετικά παραγωγικότητα της καλλιεργήσιμης γης. Το γεγονός ότι ολόκληρες περιοχές, όπως της Θράκης, της Μακεδονίας και της Ηπείρου, για να αναφέρουμε τις πιο προβληματικές, η ερήμωση της υπαίθρου είναι εμφανέστατη, δεν είναι τυχαίο γεγονός.

Για να επιτύχει βέβαια τους στόχους της η γεωργία σήμερα, απαιτείται υψηλού επιπέδου ειδική εκπαίδευση και τεχνογνωσία ανάλογη με το προϊόν που καλλιεργείται, συνδρομή από γεωπόνους όχι απλώς θεωρητική, αλλά πρακτική, στο χωράφι, σύγχρονες μέθοδοι καλλιέργειας για αύξηση της παραγωγής και βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, και –ιδιαίτερα για την πατρίδα μας– κατάλληλα μέτρα από τους κυβερνώντες για ενθάρρυνση των νέων να ασχοληθούν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και βέβαια η στήριξη όσων ασχολούνται ήδη με αυτά τα επαγγέλματα.

Τέτοια μέτρα είναι η πλήρης απαλλαγή των νέων που επιθυμούν να ασχοληθούν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη μελισσοκομία, τη βοτανολογία, την κηπουρική, την ανθοκομία κλπ. από τη φορολογία, εφόσον εγκατασταθούν σε περιοχές της υπαίθρου, όπως αυτές που αναφέραμε, και η παραχώρηση δωρεάν του σχετικού εξοπλισμού, η μείωση του κόστους παραγωγής (π.χ. φτηνή ενέργεια), ταχείες αποζημιώσεις σε περιπτώσεις καταστροφής των καλλιεργειών τους ή των επιχειρήσεών τους από φυσικά αίτια κ.ά. και η με κάθε τρόπο ενθάρρυνση της μεταποίησης όσων γεωργικών προϊόντων πλεονάζουν ή η υποστήριξη των εξαγωγών από τους κυβερνώντες.

Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε δικαιολογία να μη στηρίξει η κυβέρνηση τους πρωτεργάτες της πρωτογενούς παραγωγής. Χρήματα υπάρχουν, αν πραγματικά έχει τη βούληση η κυβέρνηση αυτή ή οποιαδήποτε άλλη στο μέλλον, να βοηθήσει στην ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής. Μπορεί αυτό να γίνει με την περικοπή  της σπατάλης. Δεν είναι π.χ. επιτρεπτόν, σε μια καταχρεωμένη και υποθηκευμένη χώρα, να σχηματίζεται υπουργικό συμβούλιο με 63 υπουργούς, υφυπουργούς κλπ. με τα γνωστά σε όλους προκλητικά προνόμια.

Χρήματα μπορεί να εξευρεθούν και με την περικοπή των περισσότερων επιδομάτων, τα οποία περισσότερο στοχεύουν στην εξαγορά των συνειδήσεων των ψηφοφόρων παρά σε οτιδήποτε άλλο. Υπάρχουν επίσης και τα οφειλόμενα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς καθώς και τα δεκάδες εκατομμύρια ετησίως χρήματα για τις παρασχεθείσες άδειες.

Είναι επίσης οι χορηγίες προς τα κόμματα, χρήματα που μπορούν να διατεθούν για την ανασυγκρότηση της χώρας και όχι για τους κομματικούς εγκάθετους. Είναι εξωφρενικό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να εξακολουθούν να παίρνουν χορηγίες, τη στιγμή που χρωστούν συνολικά σχεδόν ένα δισεκατομμύρια ευρώ δημοσίου χρήματος, χρήματος δηλαδή των φορολογουμένων!

Προτεραιότητα επομένως πρέπει να είναι η άμεση περικοπή  της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, ο εξορθολογισμός των δαπανών και το νοικοκύρεμα της οικονομίας, ώστε να εξευρεθούν πόροι για να διατεθούν εκεί πού πρέπει, στην πρωτογενή παραγωγή, στην υγεία και στην παιδεία, και όχι στους κομματικούς σχηματισμούς. Καιρός είναι να βασιστούν τα κόμματα σε ίδιους πόρους,  είτε σε συνδρομές των μελών είτε σε δωρεές.

Θα είναι κρίμα, για άλλη μια φορά η κυβέρνηση να μη δώσει τη δέουσα προσοχή στα αιτήματα των παραγωγικών τάξεων και να αφήσει να συνεχιστεί ο κατήφορος και η περαιτέρω ερήμωση της υπαίθρου. 

Και κάτι τελευταίο, αλλά πρωτεύουσας σημασίας. Οφείλουν οι κυβερνώντες να εφαρμόσουν τη βασική οικονομική αρχή που διατυπώθηκε από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, ότι δηλαδή τα έξοδα δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα έσοδα, διαφορετικά χρεοκοπεί και το άτομο και η χώρα, πράγμα δυστυχώς που συνέβη με την ασύγγνωστη οικονομική πολιτική που εφάρμοσαν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ.