Το θαύμα…
Η θεία μου η Βαγγελιώ γύρισε ανάποδα το φλιτζάνι του καφέ πάνω στο πιατάκι για να στεγνώσουν τα κατακάθια και ύστερα με κοίταξε επίμονα με τα καταπράσινα διαπεραστικά της μάτια!
- Τα μάτια σου ήταν κάποτε γαλάζια θειάκω, της είπα αμήχανα!
- Και τώρα γαλάζια είναι, μου απάντησε πίσω από το μόνιμα χαραγμένο στα χείλη της μυστηριώδες χαμόγελο! Μόνο όταν κοιτάζω προς τα αριστερά καμιά φορά πρασινίζουν, αλλά αυτές είναι ανταύγειες, κατά βάθος είμαι πάντα γαλανομάτα!
Η αλήθεια είναι ότι θεωρούσα το «φλιτζάνι» ανοησία,
αλλά κάθε φορά που επισκεπτόμουν τη θεία μου την Βαγγελιώ της έλεγα να μου το πει, γιατί ήξερα πως την ευχαριστούσε να μου προβλέπει τάχα τα… μελλούμενα ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούσε να μου αποσπάσει πληροφορίες από την προσωπική μου ζωή γιατί μου είχε αποδεδειγμένα μεγάλη αδυναμία και με νοιάζονταν. Της άρεσε πάντα να με συμβουλεύει και να με καθοδηγεί!
Από την άλλη, έβρισκε κάθε φορά την ευκαιρία, μέχρι να στεγνώσουν τα κατακάθια του ελληνικού μέσα στο αναποδογυρισμένο φλιτζάνι, να μου πει διάφορες απολαυστικές ιστορίες, όπως αυτή που μου διηγήθηκε τις προάλλες που πέρασα από το σπίτι της.
- Θυμάμαι τα βαφτίσια σου, μου είπε και άφησε έναν ψευτοαναστεναγμό να ξεπηδήσει μέσα από τα σωθικά της. Μπορεί να μην σου τα είχε πει η σχωρεμένη η μάνα σου, αλλά συνέβησαν πολλά και διάφορα τη μέρα που σε βαφτίζαμε.
«Ήταν δυο μέρες μετά τα Χριστούγεννα όταν έγινε εκείνο το θάμα. Εκείνο το πρωί ο ήλιος δεν βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε και η βροχή ήταν έτοιμη να πέσει ράιτ θρου που έλεγε παλιά ένα τραγούδι. Είχαμε όλοι μπει μέσα στην εκκλησία για το μυστήριο και να δείξουμε εμείς οι γυναίκες το παπούτσι, το καινούριο μας ταγέρ και το φρεσκοφτιαγμένο μαλλί! Είχε πολύ κόσμο και δυο τρεις κυρίες είχαν πλαντάξει από τη ζέστη μέσα στο γουναρικό τους!
Εσύ ήσουν πολύ σκληρό παιδί! Φαινόσουν από τότε πως θα γίνεις κάποια μέρα ο νέος χαρισματικός ηγέτης της Ελλάδας μετά τον Ανδρέα και τον Τσίπρα. Όχι μόνο δεν έβαλες τα κλάματα όπως κάνουν όλα τα συνηθισμένα παιδάκια όταν τα βάζει ο παπάς στην κολυμπήθρα, αλλά εσύ γέλαγες και έδειχνες να το απολαμβάνεις! Σε μια στιγμή μάλιστα, φάνηκε να σχηματίζεται γύρω από το ξανθό σου κεφαλάκι ένα φως, κάτι σαν φωτο-στέφανο! Όλοι παγώσαμε, κάποιος από τον γυναικωνίτη φώναξε ¨θαύμα¨! Εσύ τότε άρχισες να πλατσουρίζεις χτυπώντας τα πόδια σου στην κολυμπήθρα που γέμισε με χιλιάδες μπουρμπουλήθρες.
Μας κόπηκαν τα ήπατα! Όλοι όσοι ήμασταν μέσα στο ναό αρχίσαμε να σταυροκοπιόμαστε ασταμάτητα. Όχι βέβαια για τα δυνατά σου καλλίγραμμα πόδια, ούτε και για τις μπουρμπουλήθρες, αλλά γιατί, κάθε που έσπαγε μια φουσκάλα, έβγαινε από μέσα της ένας ύμνος αγγέλων, ένα δοξαστικό. Ήταν το δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής του Ασώτου, που αναφέρεται στους δίκαιους πλούσιους που εναποθέτουν τους θησαυρούς τους στα χέρια των φτωχών και ταπεινών… Τον ακούσαμε όλοι τον ύμνο! Όχι μόνο οι χριστιανοί, αλλά και οι σκληροί προοδευτικοί που βρέθηκαν στην εκκλησία από κοινωνική υποχρέωση. Τον άκουσαν ακόμη και οι πραγματικοί άθεοι!
Ο μόνος που κράτησε την ψυχραιμία του εκείνη τη στιγμή, ήταν ο παπά-Αυτιάς. Καμιά σχέση με τον τηλεοπτικό σταρ-δημοσιογράφο. Παρατσούκλι ήταν και όχι επώνυμο. Τον φωνάζαμε έτσι γιατί είχε μεγάλα αυτιά που δεν μπορούσε να τα κρύψει ούτε κάτω από τα πλούσια ακούρευτα μαλλιά του.
Σου έδωσε στα γρήγορα το όνομα, σε παρέδωσε στη μάνα σου και στη νονά σου, γύρισε προς το ποίμνιο και φώναξε με την στεντόρεια φωνή του και τα χέρια ψηλά στον ουρανό: ¨Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια¨! Κανείς μας δεν κατάλαβε γιατί το είπε αυτό ο παπα-Αυτιάς, αρχίσαμε όμως όλοι μας να ψέλνουμε τον εθνικό μας ύμνο! Τι σου είναι ο Έλληνας βρε παιδάκι μου! Άμα τον χτυπήσεις στο φιλότιμο γίνεται χαλί να τον πατήσεις»!
Για να δούμε όμως τώρα τι λέει το φλιτζάνι σου:
- Μεγάλη πόρτα θα διαβείς, πολύ μεγάλη. Θα φτάσεις στο μάξιμουμ! Το βλέπω καθαρά! Έχεις όμως πολύ δρόμο ακόμα να διανύσεις που πάνω του στέκεται εμπόδιο ένας παπα-Αυτιάς, ένας ακόμα που παίζει το μπεγλέρι του πίσω από τα κάγκελα και κάτι άλλες παλιές καραβάνες που έχουν τον… τρόπο τους. Μα τα χειρότερα εμπόδια για σένα ανιψάκι μου, είναι κάτι μεγάλες δίγλωσσες οχιές που ξεπηδάνε από τον κόρφο σου!
- Στα ερωτικά σου βλέπω να τα πάτε μια χαρά εσύ κι ο σύντροφός σου, συνέχισε η θεία Βαγγελιώ που τώρα στόλιζαν τα μάτια της όλα τα χρώματα της ίριδος! Με το καλό βλέπω θα αποκτήσετε και απογόνους! Δύο τυχερά ευτυχισμένα αγοράκια!
- Τίποτε άλλο βλέπεις θειάκω; ρώτησα αδημονώντας…
- Είναι ξεκάθαρο, θα γίνουν οσονούπω εκλογές! Στρίγγλισε η θεια μου θριαμβευτικά!
Και σκάσαμε κι οι δυο στα γέλια… και στα κλάματα!
