Ο σταυρός του Κασσελάκη και η υποψηφιότητα του Μπελέρη…

Δύο γεγονότα προκάλεσαν συζητήσεις πολλές στον κόσμο για τα πολιτικά πράγματα του τόπου μας. Το πρώτο είναι η υποψηφιότητα του Φρ. Μπελέρη, Δημάρχου της Χιμάρας, με το ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. και το δεύτερο η δήλωση του Κασσελάκη για τον σχηματισμό του σταυρού κατά τη βάφτισή του μέσα στην κολυμβήθρα. Έχει ιδιαίτερη σημασία να σχολιάσω τα σημαινόμενα αυτών των γεγονότων, καθότι το καθένα εκπέμπει μηνύματα και συμβολισμούς που ωφελούν πολιτικά και εθνικά τους συμπολίτες μας. Άλλωστε βρισκόμαστε και σε προεκλογική περίοδο και οι πράξεις των πολιτικών μας βοηθάνε ώστε να κρίνουμε και να αξιολογούμε πιο ουσιαστικά τις επιδιώξεις των κομμάτων.

Καταρχήν, η υποψηφιότητα του Μπελέρη προκάλεσε στα κόμματα της αντιπολίτευσης αντίδραση, γιατί, όπως δήλωσαν, ο Πρωθυπουργός «εργαλειοποιεί» ένα πρόβλημα του Ελληνισμού της Β. Ηπείρου. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν ο κ. Μητσοτάκης έχει κάποιες στοχεύσεις για προσέλκυση ψήφων. Αλλά αυτή καθεαυτή η επιλογή του φυλακισμένου δημάρχου είναι μια πράξη που ενισχύει την εμπιστοσύνη της Ελληνικής Ομογένειας προς το Εθνικό Κέντρο. Και να μην ξεχνάμε ότι ο Ελληνισμός στη Β. Ήπειρο έχει υποστεί αμέτρητα δεινά και βρίσκεται σε μεγάλη απόγνωση, αφού ακόμα και τον εκλεγμένο δήμαρχο της Χιμάρας ο Ράμα τον έχει στη φυλακή γιατί τάχα επιχείρησε να δωροδοκήσει έναν ψηφοφόρο! Επιτέλους ας αφήσουμε στην άκρη τη μικροψυχία και ας προσφέρουμε κάθε δυνατή βοήθεια στους Βορειοηπειρώτες.

Άλλωστε, τα γεγονότα δείχνουν ότι η Αλβανία δε λογαριάζει ούτε συμφωνίες ούτε δεσμεύσεις από το διεθνές δίκαιο και με το πάθος του μεγαλοϊδεατισμού της προσπαθεί να ξεριζώσει ό,τι ελληνικό έχει απομείνει στην Αλβανία. Γι’ αυτό οφείλουν όλα τα κόμματα να παραμερίσουν σκοπιμότητες κομματικές και να προτάξουν τα εθνικά συμφέροντα. Πρώτα το Ελληνικό Γένος και ύστερα το κομματικό όφελος.

Το δεύτερο ζήτημα της επικαιρότητας είναι η δήλωση του Κασσελάκη για τα βαφτίσια του και το θαύμα του σταυρού. Είναι φανερό με την αμερικάνικη νοοτροπία που έχει ότι επιχείρησε να προκαλέσει το θρησκευτικό συναίσθημα των ψηφοφόρων. Όμως αυτή η πρακτική προκαλεί οργή και απογοήτευση στον δημοκρατικό κόσμο, γιατί έχει συνηθίσει να ακούει από τα κόμματα λόγο προγραμματικό με προτάσεις για το πώς θα λειτουργούν στα Ευρωπαϊκά όργανα και πώς εκεί θα υπηρετούν τα Ελληνικά συμφέροντα. Ενώ οι υποκριτικές Χριστιανικές κορώνες του Κασσελάκη μας οδηγούν στον Μεσαίωνα, τότε που η Καθολική Εκκλησία έκαιγε τα βιβλία και οδηγούσε στην πυρά κάθε άνθρωπο που αμφισβητούσε τα δόγματά της.

Επιτέλους δεν υπάρχει κάποιος στον ΣΥΡΙΖΑ να τον συμβουλέψει και να του πει ότι η Εκκλησία έχει ως αποστολή να σώσει τον πιστό από τις αμαρτίες και όχι να βοηθήσει κάθε πολιτικό στην άγρα ψήφων; Γιατί ο Κασσελάκης με τα μεταφυσικά παράδοξα προσβάλει την Εκκλησία και υποτιμάει τον κάθε πολίτη. Ακολουθεί πρακτική που δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική εμπειρία των Ελλήνων και ταιριάζει μόνο στα Αμερικανάκια, που το μόνο που ενδιαφέρονται είναι οι πίτσες και τα λουκάνικα.

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για το Κοινοβούλιό μας, ο Τσίπρας και κάποιοι ομοτράπεζοί του βοήθησαν ώστε να ηγείται σ’ αυτό το κόμμα ένα πρόσωπο που διαθέτει μόνο πλούτο και ουδεμία σχέση έχει με τα προβλήματα του Ελληνικού λαού, δεν γνωρίζει τα εθνικά μας ζητήματα και δεν έχει διαβάσει ούτε μια σελίδα Ελληνικής Ιστορίας. Ένας Αμερικάνος θέλει να κυβερνήσει την Ελλάδα και χρησιμοποιεί μεθόδους που ταιριάζουν μόνο στους Αμερικάνους.

Κλείνοντας, επιμένω ότι και τα δύο γεγονότα της επικαιρότητας μπορούν να μας βοηθήσουν ώστε να σκεφτούμε ελληνικά και με ώριμη πολιτική κρίση να βοηθήσουμε ώστε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκλεγούν υποψήφιοι με ουσιαστικά πολιτικά προσόντα και με κουλτούρα φορτωμένη με εμπειρίες και βιώματα του γνήσιου Ελληνισμού.