ΗΠΕΙΡΟΣΚΟΠΙΟ

 Βλέποντας έναν παιδικό ποδοσφαιρικό αγώνα!..

● Τι θα λέγατε να επιχειρήσω να περιγράψω ένα ποδοσφαιρικό αγώνα στον οποίο παίζουν παιδιά ηλικίας 16-17 ετών; Μη φοβάστε, δεν θα περιγράψω το αγωνιστικό του μέρος, μου είναι αδύνατο! Άλλωστε, το κάνουν πολύ καλύτερα οι αρμόδιοι συνάδελφοι του αθλητικού. Εγώ θα περιγράψω τι είδα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά κυρίως στην εξέδρα, όπου παρακολουθούσαν αρκετοί γονείς.
***
Πρέπει να πω εξ αρχής ότι κατέληξα σε ένα βασικό συμπέρασμα: Το να παρακολουθείς ένα ποδοσφαιρικό αγώνα θέλει κότσια, είναι ίσως από τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου τα συναισθήματα εναλλάσσονται τόσο γρήγορα και τόσο απότομα, όπως θα εξηγήσω παρακάτω.
***
Ο διαιτητής σφυρίζει, το ματς αρχίζει, οι γονείς χειροκροτούν και όσο περνά η ώρα οι παίκτες ιδρώνουν τις φανέλες τους. Οι φίλαθλοι γονείς ανυπομονούν και μαζί επευφημούν τις προσπάθειες των παιδιών, κατσαδιάζουν τον διαιτητή, τον βλέπουν σαν… κόκκινο πανί, καρφώνουν τα μάτια τους πάνω του, τον παρακολουθούν περισσότερο ίσως από τον αγώνα…
***

Μια στραβή και τον… λούζουν με κοσμητικά επίπεδα. Αν δεν είναι δίκαιος κατά τη γνώμη τους, αλλοίμονό του, μαύρο φίδι που τον έφαγε. Αν πάλι είναι καλός και δίκαιος έτσι όπως το εννοούν οι ίδιοι όλα καλά. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο…
***
Οι παίκτες τρέχουν πάνω – κάτω, οργώνουν κυριολεκτικά το γήπεδο, οι επευφημίες πολλές για την ομάδα τους και τα χειροκροτήματα θερμά και συνεχή, ακόμη και στις αποτυχημένες προσπάθειες. Ενθαρρύνουν τα παιδιά και κείνα προσπαθούν να τα δώσουν όλα.
***
Και μέσα στην αντιπαλότητα, στο κυνήγι της μπάλας, δύο ποδοσφαιριστές διεκδικώντας την κεφαλιά συγκρούονται και πέφτουν στο έδαφος. Ο ένας σηκώνεται αμέσως, ο άλλος διπλώνεται και δείχνει να πονά, ο αντίπαλος τρέχει πάνω του, του πιάνει το χέρι, του μιλά και τον σηκώνει όρθιο… Μεγαλείο! Ο αλληλοσεβασμός πρώτα απ’ όλα. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο…
***
Σκηνή που θα επαναληφθεί αρκετές φορές. Έχουν παιδεία τα παιδιά μας, ήθος, το γράφει και το πανό στο γήπεδο Τσανακτσής της ΕΠΣΗΠ, αναρτημένο στα μισογκρεμισμένα πλέγματα από την τελευταία κακοκαιρία, «όχι στη βία μέσα και έξω από το γήπεδο, μέσα και έξω από το σχολείο».
***
Κοιτάζω μια στην κερκίδα, μια στον αγωνιστικό χώρο, οι φίλαθλοι – γονείς των παικτών δίνουν οδηγίες, φωνάζουν, παροτρύνουν, τύφλα να ‘χει ο προπονητής!  Όλοι ξέρουν και δεν φτάνει αυτό, έχουν απαιτήσεις, πότε θα μπει το γκολ.
***
Μια λανθασμένη κίνηση των παιδιών τους προκαλεί, για να ακουστεί μια φωνή «παιδιά είναι μην κάνετε έτσι»! Σωστά, παιδιά είναι, από τη μια ο κόσμος των μεγάλων και από την άλλη ο κόσμος των παιδιών. Τελικά, καταπιέζουμε τα παιδιά στο σπίτι και στο σχολείο, τα καταπιέζουμε και στο παιχνίδι.
***

Το ημίχρονο δίνει μια ανάσα, αλλά και το περιθώριο ανασύνταξης των δυνάμεων. Καλή η εμφάνιση και των δυο ομάδων, διχασμένες οι απόψεις για τη διαιτησία, χρειάζεται καλύτερος συντονισμός των παικτών, είναι μερικές από τις σκόρπιες ατάκες που ακούς. Αναρωτιέμαι τις διεργασίες που γίνονται στο μυαλό και την ψυχή των φιλάθλων.
***
Πως τα καταφέρνουν αλήθεια; Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, αποδοκιμάζουν, βρίζουν (κόσμια, είναι η αλήθεια), επευφημούν, χειροκροτούν, γελούν, ωρύονται, παρατηρούν, επιπλήττουν, μουτζώνουν, παραπονιούνται. Ένα τσιγάρο δρόμος, παρέα με καφέ σε πλαστικό!
***
Τα σχόλια για την απόδοση των παικτών ποικίλα, κάποιοι ξεχωρίζουν στα μάτια των φιλάθλων ρωτώντας: «ποιος είναι το 10αρι;». Τα παιδιά έχουν κουραστεί, οι φίλαθλοι ενθαρρύνουν για να αποδώσουν οι προσπάθειες για νίκη και ο προπονητής αρχίζει τις αλλαγές.
***
Βγαίνει ένας παίκτης, αυτός που μπαίνει είτε θα φιλήσει το σταυρουδάκι που φορά, είτε θα ακουμπήσει το χέρι του στο χόρτο, είτε θα κάνει το σταυρό του! Γούρι θες να το πεις; Συνήθεια; Όπως και να το πεις, γι’ αυτόν είναι σπουδαίο, σημαντικό…
***
Αναρωτιέμαι πώς να νοιώθουν τα παιδιά πριν, κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά και μετά. Εντάξει, κατανοώ τα συναισθήματα της νίκης, ψάχνω εκείνα της ήττας. Και εδώ έχουν ευθύνη οι προπονητές, οι οποίοι πρέπει να μάθουν στους μικρούς ποδοσφαιριστές να διαχειρίζονται την ήττα.
***
Έτσι είναι το ποδόσφαιρο ή καλύτερα αυτό θα έπρεπε να ήταν το ποδόσφαιρο. Μια γιορτή, με αναπτυγμένο το αίσθημα της ευγενούς άμιλλας!