«Santa Claus» για μεγάλους…

on .

 Ο νάνος, πλησίασε ανήσυχος προς το γραφείο, την ώρα που ο Σάντα Κλάους διάβαζε συνοφρυωμένος την ημερήσια αλληλογραφία. 
- Με συγχωρείς αφεντικό που σε διακόπτω αυτή την ιερή στιγμή, αλλά τα αποτελέσματα της έρευνας που μου ανέθεσες, είναι… ανησυχητικά. Τα παιδιά είναι πολύ περισσότερα φέτος από ότι λογαριάζαμε. Ο υπερπληθυσμός στον πλανήτη είναι πλέον εκτός ελέγχου. Ήδη οι άνθρωποι στη Γη έχουν φτάσει τα επτάμισι δις και σε τριάντα χρόνια από σήμερα, θα ξεπεράσουνε τα δέκα. Το μερτικό που αντιστοιχεί σε κάθε παιδί για φαγητό, ενέργεια, νερό, ελπίδα και χαρά, όλο και

λιγοστεύει. Οι πάγοι…
- Σταμάτα επιτέλους νάνε, είπε ο Σάντα και ήπιε ρουφηχτά μια γουλιά από το λιποδιαλυτικό κινέζικο τσάι που άχνιζε πάνω από τη διαφημιστική  κούπα της Coca Cola.  Αυτά είναι γνωστά και ισχύουν όπως τα λες, εκτός βέβαια από την ελπίδα, η οποία ως γνωστόν πεθαίνει τελευταία και συνεπώς, η τάση της είναι και θα παραμείνει ανοδική! 
- Ναι, αλλά εμείς υποτίθεται Κλάους, ότι μοιράζουμε ελπίδα και χαρά. Τόλμησε να ξεστομίσει ο νάνος.
- Πολλές φορές είναι χρήσιμο να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στα μεγάλα προβλήματα νάνε. Εξάλλου, μέρες που είναι, συνέχισε χαϊδεύοντας τα γένια του, πρέπει να παρουσιαζόμαστε ως αισιόδοξοι. Ακόμη κι αν κάποιοι μας κατηγορήσουν ότι δημιουργούμε ψευδαισθήσεις. Ακόμη κι αν κάποιοι άλλοι κακόβουλοι επικριτές, μας καταλογίζουν ότι ενθαρρύνουμε την καταναλωτική μανία των παιδιών σκορπώντας δώρα και παιχνίδια. 
Μερικά μέτρα πιο πέρα, ο Ρούντολφ, ο τάρανδος, κοίταξε επίμονα το σακούλι με το σανό που είχε αποθέσει λίγο νωρίτερα ο νάνος στην ταΐστρα με το σήμα της Monsanto και κούνησε τα τεράστια κέρατά του πέρα δώθε από ευχαρίστηση.  
- Πάει, πέρασε ο καιρός, συνέχισε ο Σάντα χωρίς να σταματήσει στιγμή να χαϊδεύει την ολόλευκη γενειάδα του, που ήμουνα ο Saint Nicholas και μοίραζα στα φτωχά παιδιά δώρα, ελπίδα και χαρά. Τώρα αναβαθμίστηκα σε ένα είδωλο της Coca Cola! Σε ένα διαφημιστικό πολυεργαλείο, σε βασιλιά του τουρισμού. Είμαι ο μεταλλαγμένος Santa Claus του καταναλωτισμού, με μια τεράστια κοιλιά κι ένα θεσπέσιο Xo Xo Xo Xo, πάνω στο χιόνι. 
- Συμφωνώ, Σάντα! Είσαι πλέον καθιερωμένος και ενταγμένος στην παγκόσμια πρωτοχρονιάτικη παράδοση. Μπορεί να μην έχεις καμία σχέση με τον Άγιο Νικόλαο της προτεσταντικής Δύσης ή με τον Άγιο Βασίλειο με τον οποίο σε έχουνε ταυτίσει στην Ελλάδα, αλλά μοιράζεις δώρα, ελπίδα και χαρά στα παιδιά όλου του κόσμου. Και μάλιστα χωρίς να τα διακρίνεις ρατσιστικά, σε πλούσια ή φτωχά, σε ανοιχτόχρωμα ή μελαμψά. Κι αυτό είναι που έχει σημασία, γιατί είναι μια πράξη ισότητας και δικαιοσύνης, μια πράξη δημοκρατίας και προόδου. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι είσαι το σύμβολο της πανανθρώπινης συνύπαρξης. Στέκεσαι πάνω από τη διαφορετικότητα, μέσα από την οποία πραγματώνεται η πολιτισμική ολοκλήρωση!
Ο Ρούντολφ, ήπιε μερικές γουλιές νερό από την ποτίστρα με το σήμα της Nestle και ρεύτηκε ικανοποιημένος.
- Ωστόσο ένα γράμμα που έλαβα μόλις προ ολίγου, νάνε, με προβλημάτισε πολύ, είπε ο Κλάους που παρέμενε όλη την ώρα συνοφρυωμένος. Ένα παιδάκι άρρωστο βαριά και με σπάνια ομάδα αίματος, μου ζητάει αντί για παιχνίδια να του προσφέρω ένα συμβατό με την ασθένειά του όργανο. Ένα νεφρό! Δείχνει να είναι απελπισμένο το καημένο, παρότι νοσηλεύεται σε έναν πολυτελέστατο θάλαμο ενός νοσοκομείου της Γενεύης.
- Μα εμείς αγαπητέ μου Σάντα Κλάους, παιχνίδια φτιάχνουμε στο εργαστήριο, δεν φτιάχνουμε νεφρά!
- Μα, να, σκεφτόμουν νάνε, μήπως και προλαβαίναμε ακόμα κι αυτή την ύστατη στιγμή, να συγκροτούσαμε μια οργάνωση με τέτοιες ευαγείς δραστηριότητες. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν χιλιάδες ασυνόδευτα παιδιά, κυρίως οικονομικών μεταναστών, που θα έδιναν ευχαρίστως το ένα τους νεφρό για να βρούνε πάλι τους γονείς τους και να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους κάπου στη Βόρεια Ευρώπη ή και στη Βόρεια Αμερική. 
- Εδώ που τα λέμε Σάντα, ευχή είναι η μία, ευχή είναι και η άλλη. Και η δική μας η δουλειά, είναι να ικανοποιούμε τις ευχές, αυτές τις άγιες μέρες! Ύστερα δεν θα πρωτοτυπήσουμε εμείς. Αυτή είναι δουλειά που γίνεται από χρόνια, να αφαιρούνται δηλαδή όργανα από φτωχά και ανυπεράσπιστα παιδιά του τρίτου κόσμου, χωρίς να τα ρωτήσουν καν, και τα όργανά τους να τα χρησιμοποιούν για μεταμόσχευση σε όσους διαθέτουν χρήματα. 
- Καλά λοιπόν, με έπεισες, δεν είναι σωστό να χαλάσουμε σε κάποιο από τα παιδάκια το χατίρι. Βάλε λοιπόν στο πρόγραμμα μια ΜΚΟ φιλανθρωπίας, είπε ο Σάντα, και χούφτωσε μια δωδεκάδα από φακέλους αλληλογραφίας που μόλις είχαν καταφθάσει στο γραφείο.
Ο Ρούντολφ, ο τάρανδος, κοίταξε επίμονα τα αφεντικά του. Ύστερα, κούνησε τα τεράστια κέρατά του πέρα δώθε, πέταξε από πάνω του τα χαλινάρια, έδωσε μια κλωτσιά στο έλκηθρο και με μια δρασκελιά εξαφανίστηκε, αφήνοντας τον Σάντα με τον βοηθό του μόνους. Ακούστηκε αργότερα, πως κάτι παιδιά τον είδανε σε μια τούνδρα του βορρά, να περπατά ελεύθερος κι αγέρωχος πάνω στο χιόνι. Κάποιοι άλλοι, είπαν, ότι τον είδαν να στέκεται, δίπλα σε έναν γέρο ιερέα σε κάποια απομακρυσμένη ενορία, ανήμερα της εορτής του Αγίου Βασιλείου την πρωτοχρονιά, την ώρα που εκείνος μοίραζε δώρα στα παιδάκια που παρακολουθήσανε νωρίτερα τη Θεία Λειτουργία.