Το απέραντο φρενοκομείο…

on .

Δεν ξέρω πόσοι από τους παλιότερους θυμάστε την «ιστορική» πράγματι φράση την οποία διατύπωσε, πριν από 33 χρόνια, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Και αποκαλώ αυτή τη φράση «ιστορική», γιατί η φράση αυτή, με βάση τα όσα συνέβησαν από τότε μέχρι σήμερα, και με αυτά που συμβαίνουν σήμερα, όχι μόνο σε επίπεδο εθνικό, αλλά κυρίως σε διεθνές, διατηρεί στο ακέραιο την επικαιρότητά της. Ο Καραμανλής λοιπόν, από το 1985, που ο Ανδρέας αποφάσισε να μην τον προτείνει ξανά ως υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, παρακολουθούσε τα πολιτικά δρώμενα από το απομονωτήριο της Πολιτείας, και τον Ιανουάριο του 1989 δήλωσε: «Τα πρωτοφανή γεγονότα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, δημιουργούν την εντύπωση ότι η Ελλάς μετεβλήθη σε απέραντο φρενοκομείο»!

Ποια όμως ήταν αυτά τα γεγονότα τα οποία ανάγκασαν τον επί ολόκληρες δεκαετίες πολιτικό να προβεί σ’ αυτή τη διαπίστωση; Βρισκόταν σε εξέλιξη το σκάνδαλο Κοσκωτά, που είχε γελοιοποιήσει το δημόσιο βίο της χώρας, ακολούθησε η γνωστή συμμαχία Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού, που είχε ως αποτέλεσμα την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο με το γνωστό κατηγορητήριο, για την οποία ο ίδιος ο Καραμανλής είχε δηλώσει: «Έναν πρώην πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις στο δικαστήριο, τον στέλνεις σπίτι του».

Τι συμβαίνει σήμερα...

Αυτά συνέβαιναν τότε και έκαναν τον Καραμανλή να χαρακτηρίσει την Ελλάδα «απέραντο φρενοκομείο». Και επειδή μας ενδιαφέρουν αυτά που συμβαίνουν σήμερα σε διεθνή κλίμακα, από τα οποία επηρεάζεται και η χώρα μας, ας δούμε, αν «το απέραντο φρενοκομείο» του Καραμανλή ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα, ή ακόμα σε ορισμένα σημεία αν ξεπερνά αυτό το χαρακτηρισμό.

Ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά και με το όνομά τους:

- Υποτίθεται ότι έχουμε έναν διεθνή οργανισμό -τον ΟΗΕ-που προστατεύει τα δικαιώματα της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των λαών, εκδίδει μάλιστα, με τη Γενική Συνέλευσή του ψηφίσματα, τα οποία, όταν επικυρώνονται και από το Συμβούλιο Ασφαλείας, γίνονται υποχρεωτικά για τα ενδιαφερόμενα Κράτη. Τέτοια ψηφίσματα έχουν εκδοθεί, κατά δεκάδες για την Κύπρο, αλλά η Τουρκία τα περιφρονεί κατά τρόπο προκλητικό, μιλάει για Τουρκικό Κράτος της Βορείου Κύπρου, αναστατώνει το Αιγαίο, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

-  Υποτίθεται ότι έχουμε έναν καθαρά αμυντικό οργανισμό- το περιβόητο ΝΑΤΟ-στον οποίο ανήκουμε εμείς και η Τουρκία, και στον οποίο υπάρχει σχετικό άρθρο που ορίζει ότι «αν ένα Κράτος εκτός ΝΑΤΟ, επιτεθεί ή απειλήσει ένα άλλο Κράτος -μέλος του ΝΑΤΟ-τότε επεμβαίνει το ΝΑΤΟ και προστατεύει το Κράτος μέλος του»

-«Θα κάνουμε ότι θέλουμε...

- Και σήμερα τι συμβαίνει; Απειλούμαστε καθημερινά από τον προστατευόμενο ταραξία της περιοχής - τον Ερντογάν της Τουρκίας-με την οποία ανήκουμε στον ίδιο αμυντικό οργανισμό και έπρεπε να αλληλοπροστατευόμαστε, και ακούμε τον Ερντογάν κάθε τόσο να δηλώνει αναιδέστατα, «θα πάμε με όποιον θέλουμε, θα κάνουμε ό,τι θέλουμε και δεν έχουμε να δώσουμε λόγο σε κανένα». Και πώς αντιδρούν αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο; Ο Πούτιν τον χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτή στον πόλεμο με την Ουκρανία - σ’ αυτό το νέο φρενοκομείο-ο δε Μπάιντεν, κατά την πρόσφατη συνάντησή του, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, αισθάνθηκε την ανάγκη να του εκφράσει «τις θερμές του ευχαριστίες για όσα έκανε σχετικά με τη διακίνηση των σιτηρών από την Ουκρανία». Λες και εκεί ήταν το πρόβλημα, και όχι ο ίδιος ο πόλεμος. Ίσως αυτές οι ευχαριστίες τον παρακίνησαν, επιστρέφοντας στην Τουρκία, να έχει το θράσος να καλέσει τους Έλληνες πολίτες να τιμωρήσουν «με δημοκρατικά μέτρα» τους πολιτικούς για την πολιτική τους γιατί οι πολίτες θα πληρώσουν τα σπασμένα»… Εκεί, δυστυχώς, φτάσαμε. 

Και εμείς τι κάνουμε; 

-Είμαστε μια χώρα υπερχρεωμένη, εξακολουθούμε να δανειζόμαστε για να παίρνουμε ραφάλ, φρεγάτες, αεροπλάνα F 35 και δε συμμαζεύεται, όχι για να αντιμετωπίσουμε, αν χρειαστεί έναν πραγματικό εχθρό αλλά έναν «σύμμαχο» του ΝΑΤΟ στο οποίο ανήκουμε και το οποίο συντηρούμε, όπως όλα τα μέλη του, από τη φορολογία του Ελληνικού λαού. Όπως δε βλέπετε στον παρατιθέμενο πίνακα, είμαστε η πρώτη χώρα σε «αμυντικές δαπάνες, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ως προς το ποσοστό του Ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ).

- Και το ΝΑΤΟ τί κάνει; Καλεί δια του ανεκδιήγητου Γενικού Γραμματέα του τα δυο κράτη-μέλη του να τα βρουν μεταξύ τους! Αντιλαμβάνεστε πόσο δίκιο είχε ο Πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν, όταν δήλωσε πρόσφατα ότι «το ΝΑΤΟ είναι οργανισμός χωρίς εγκέφαλο». Μια φράση που μου θύμισε μια ανάλογη φράση του Αϊνστάιν, διατυπωμένη στο βιβλίο του «Πως βλέπω τον κόσμο». Είχε παρακολουθήσει μια παρέλαση των δυνάμεων του Χίτλερ με τα ανάλογα παραστατικά, και είπε στους συνομιλητές του:

- «Όταν βλέπω ανθρώπους να κινούν με ένταση χέρια και πόδια, σκέφτομαι ότι τους αδίκησε η φύση, γιατί τους έδωσε, εκτός από το νωτιαίο μυαλό, και τον εγκέφαλο» Ήθελε να πει ότι δεν τους χρειαζόταν, αφού δεν τον χρησιμοποιούν. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ισχύει η άποψη του Μακρόν, σύμφωνα με την οποία «το ΝΑΤΟ είναι ένας οργανισμός χωρίς εγκέφαλο», όμως, σύμφωνα με την άποψη του Αϊνστάιν, και να είχε δεν του χρειάζεται αφού δεν τον χρησιμοποιεί. 

Όλοι μας θύματα!...

-Κάτι παρόμοιο βέβαια κάνει και η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Καταστατικό της οποίας προβλέπει ότι «τα σύνορα των μελών της Ένωσης είναι και σύνορα της ίδιας της Ένωσης». Τί κάνει όμως; Κάθε λίγο και λιγάκι συνέρχεται η Σύνοδος Κορυφής, καλεί την Τουρκία να συμμορφωθεί, γιατί διαφορετικά θα λάβει μέτρα εναντίον της, και όχι μόνο δεν τα παίρνει αλλά εξοπλίζει την Τουρκία που θα χρησιμοποιήσει, αν χρειαστεί αυτά τα όπλα εναντίον μέλους της.

-Αυτά, λοιπόν και άλλα παρόμοια συμβαίνουν στις μέρες μας, που, σε ορισμένα σημεία, όχι μόνο δικαιολογούν το χαρακτηρισμό του Καραμανλή για «απέραντο φρενοκομείο», αλλά εγγίζουν, αν δεν ξεπερνούν, τα όρια της σχιζοφρένειας, θύματα της οποίας είμαστε όλοι μας…