Η Ιδιωτική Ζωή…

on .

 Είμαστε ελεύθεροι μόνο στον βαθμό που ελέγχουμε απολύτως το τι γνωρίζουν οι άλλοι για μας και υπό ποιες συνθήκες κατάφεραν να το μάθουν. Για παράδειγμα, η δημοσιοποίηση των προσωπικών επικοινωνιών είναι ενέργειες που καταστρέφουν τα ερείσματα των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας. Οποιοσδήποτε επιχειρήσει να διαρρήξει τον ιδιωτικό μας βίο μπορεί να μας ταπεινώσει και να διαταράξει τις σχέσεις μας. Η ιδιωτική ζωή κανενός δεν μπορεί να αντέξει στη δημόσια έκθεση από μια εχθρική δύναμη!

Ο ολοκληρωτισμός καταργεί τη διάκριση δημόσιου και ιδιωτικού, όχι μόνο για να υποδουλώσει τα άτομα, αλλά και για να απομακρύνει ολόκληρη την κοινωνία από την πολιτική και να τη στρέψει σε θεωρίες συνωμοσίας. Τι κρίμα…οι σκοτεινές συνωμοσίες αποχαυνώνουν το άτομο και… εξηγούν τα πάντα! 

Οι αντίπαλοί μας δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιήσουν όσα γνωρίζουν για μας, προκειμένου να μας εξουδετερώσουν. Οι εχθροί αναζητούν το τσιγκέλι από το οποίο θα μας κρεμάσουν και η έννοια ολοκληρωτισμός ορίζει την απάλειψη της διαφοράς μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου βίου. 

Μετά τον Β’-παγκόσμιο πόλεμο είχε καλλιεργηθεί η ψευδαίσθηση ότι η δημοκρατική μας κληρονομιά μάς προστατεύει από την τυραννία κάθε χρώματος. Λάθος… 

Τι πρέπει να κάνουμε;

Οφείλουμε να μελετάμε την ιστορία για να κατανοήσουμε τις βαθύτερες πηγές της τυραννίας και να επεξεργαστούμε τις κατάλληλες απαντήσεις και αντιδράσεις σ’ αυτήν.

Δεν είμαστε σοφότεροι από τους προγόνους μας που είδαν τη δημοκρατία να υποκύπτει στον φασισμό, τον ναζισμό ή τον κομμουνισμό στον 20ό αιώνα, αλλά έχουμε το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να διδαχτούμε από την εμπειρία τους. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, σίγουρα, όμως, διδάσκει…