Εκεί μέσα κρύβεται η κακοδαιμονία μας!

• Τα τέσσερα χρόνια χριστής, δημιουργικής και παραγωγικότατης διοίκησης του Κράτους από την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά τις πρωτοφανείς Πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες δυσκολίες που συνάντησε, έκλεισαν, δυστυχώς, με μια τραγωδία που στοίχισε 57 θύματα στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά. 

Μια τραγωδία που βύθισε τη χώρα σε  πένθος βαρύ. Οφείλεται βασικά σε ανθρώπινο λάθος  και στο συνήθη και παλαιότατο γνώρισμα της …χρόνιας ελληνικής νόσου, η οποία ακούει στο όνομα της μονιμότητας των υπαλλήλων και του Συνδικαλισμού, που καθιστά το Κράτος άβουλο και αδύναμο στο να εφαρμόσει Νόμους Δικαίου και όταν ακόμη θέλει να είναι προς όλους δίκαιο.

Ποιος κυβερνήτης και ο… Χριστός ο ίδιος αν επρόκειτο να κυβερνήσει την Ελλάδα, παρά την εγνωσμένη και αναμφισβήτητη δικαιοσύνη Του, δεν θα τολμούσε να την εφαρμόσει,  αφαιρώντας …κεκτημένα δικαιώματα, με πρώτο φυσικά τη μονιμότητα. Οπότε, αυτή τη βεβαιότητα της θέσης, τη… νόσο δηλαδή  της μονιμότητας, την ακολουθεί, στην πλειοψηφία πάντα, το πρώτο σύμπτωμα, ο ωχαδερφισμός!

«ΩΧ, αδερφέ! Και τι θα γίνει αν φύγω γρηγορότερα;», όπως είπε ο σταθμάρχης μας «κι άμα το θέλουν κι έτσι, δεν παίρνω και μια ….αναρρωτική για κάνα δυό μήνες;». Ο δεύτερος σταθμάρχης θα σκέφτηκε «ποιος θα μας ελέγξει;».  Κι εδώ έρχεται η άλλη …κατάκτηση του Συνδικάτου, η κατάργηση του ελέγχου! Ποιος μιλάει σήμερα για ελέγχους; Λες και ο Συνδικαλισμός πρέπει να είναι οι… Ηρακλείδες της ανευθυνότητας και του  ωχαδερφισμού  των υπαλλήλων του Κράτους. Των κακών υπαλλήλων του Κράτους, γιατί, ευτυχώς, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν φοβούνται, γιατί δεν έχουν ανάγκη τους ελέγχους κι ας τους κατήργησε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος που δέχτηκε τις συνέπειες αυτού του μέτρου του. Γιατί και το Μάτι, πριν τέσσερα χρόνια, με μια εκατόμβη θυμάτων και κυβερνήτη τον κ. Τσίπρα, ήταν ακριβώς συνέπεια του ωχαδερφισμού και της ανευθυνότητας ανάλογων υπαλλήλων,  αποθρασυμένων και από την κατάργηση του ελέγχου, ελέω Τσίπρα.

Μόνο που τότε η Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα είχε λίγη έως καθόλου ευθιξία και δεν χρειάστηκε να κάνει τότε κανένα Δικαστήριο, καμία δίωξη, καμιά παραίτηση και δεν έγινε κανένα συλλαλητήριο, δεν υπήρξε καμία φωνή για… εγκληματική Κυβέρνηση  και  τα όσα  παράλογα και εξωφρενικά λέγονται και γίνονται σήμερα, υποκινούμενα από τους ίδιους ανθρώπους, που βίωσαν την ίδια και σε διπλάσιο αριθμό ανθρώπινων ζωών και τεράστιο αριθμό περιουσιών συμφορά. Δεν πλήρωσαν τίποτε και ποτέ, ούτε μια δεκάρα, ούτε κανείς από τους υπεύθυνους που δεν αναφέρθηκαν καν τα ονόματά τους δεν κουνήθηκε από τη θέση του, κανένας, ούτε μία συγγνώμη δεν ζητήθηκε από κανέναν, ούτε από τον Πρωθυπουργό.

Και σήμερα ο κ. Τσίπρας κάνει τον τιμητή και οργανώνει συλλαλητήρια, δήθεν αγανάκτησης και …πόνου (!) για το νέο μας δυστύχημα που το κλαίει, όπως και το Μάτι, όλη η Ελλάδα. Και μόνον αυτοί που δεν έχουν ούτε συνείδηση, ούτε αίσθημα ευθύνης, ούτε ανθρωπιά, μπορούν να κάνουν το θάνατο …σημαία  και …λάβαρο εκλογικό, για κομματικά οφέλη. Πιστεύω όμως πως ο λαός τα ξέρει αυτά τα… όζοντα και δεν θα  εγκρίνει  ποτέ μια τόσο αδίστακτη  και …κραυγάζουσα  θεσιθηρία εξουσίας!

Κατά τη γνώμη μας, αν η Κυβέρνηση ετούτη έχει κάποιο ποσοστό ευθύνης για το δυστύχημα, δεν  είναι που δεν εκσυγχρόνισε  το σιδηροδρομικό δίκτυο, δεν ήταν δυνατό να διορθωθούν τα πάντα στη χώρα σε μια τόσο οδυνηρή τετραετία, αλλά στο ότι δεν άγγιξε, καθόλου, το χρόνιο και μόνιμο καθεστώς της αυθαιρεσίας και του κακώς νοούμενου Συνδικαλισμού των… κουκουλοφόρων, που διατηρούν στην Ελλάδα αμείωτες και αθεράπευτες τις θανατηφόρες νόσους της μονιμότητας και της έλλειψης ελέγχου! Εκεί  κρύβονται  οι αιτίες  για όλες σχεδόν τις κακοδαιμονίες της χώρας, κατά τη γνώμη μας πάντα.